عشایر کرمانج از گذشته‌های دور در مناطق شمالی خراسان بزرگ مشغول دامپروری بوده اند. لفظ کرمانج به چادرنشینان کرمانج زبان و در مفهوم عام‌تر به کرد‌هایی که گویش کرمانجی دارند اطلاق می‌شود. ۲۲ قبیله مهم و ۱۲۲ گروه از این قومیت علاوه بر شهر‌های خراسان شمالی در خراسان رضوی و استان گلستان ساکن‌اند.
دام اصلی‌ترین منبع درآمد و معاش این مردمان است. عده‌ای نیز در مراتع خود به کار کشاورزی و تامین علوفه برای دام‌ها می‌پردازند. نبود آب کافی برای دام‌ها و مشکل تامین آب برای مایحتاج زندگی و مقابله با خشکسالی و تامین امکانات تحصیلی برای فرزندان عشایر از جمله مشکلات روبروی آنهاست.