فریدون عباسی، درباره لزوم تولید برق هسته‌ای در کشور گفت: باید تنوع مختلفی را باتوجه به شرایط کشورمان در تولید برق داشته باشیم. باید نگاه کنیم بارش ما در چه وضعیتی قرار دارد؟ سد‌های ما چقدر گنجایش دارند؟ برق-آبی و انرژی خورشیدی را چه کار کنیم و اینها چیز‌هایی است که به روز در دنیا درباره‌اش کار می‌کنند و ما نباید از اینها بی‌بهره باشیم به خصوص این که آفتاب خوب و دراز مدتی در کشور داریم و این را هم باید اقتصادی کنیم.
به گزارش ایلنا، این عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: ما گاز را می‌توانیم به فرآورده‌های دیگری تبدیل و از آن استفاده کنیم و فقط نباید بسوزانیم چراکه در حال حاضر فقط قسمت عمده را می‌سوزانیم. از زغال سنگ باید به اندازه استفاده کنیم و مازوت را با گوگردزدایی می‌توانیم آلایندگی‌اش را کم و یا حذف کنیم و جایگزین گازوئیل قرار دهیم، چراکه گازوئیل گران‌قیمت است و می‌تواند ارزش افزوده داشته باشد و درآمد برای کشور ایجاد کند.
وی با بیان این که ما باید از فرمول‌های علمی استفاده کنیم و تنوع در سبد انرژی برق برای کشورمان به وجود بیاوریم تا برق پایدار داشته باشیم، اظهار داشت: برق هسته‌ای از آن نوع تولید برق پایدار است که می‌تواند در درازمدت برق دهد بدون این که متکی به سوخت ورودی باشد، زیرا یک مقداری ممکن است سوخت درونش گذاشته شود و حداقل یکسال بتواند کار کند و اگر چند نیروگاه هسته‌ای در کنار هم قرار داشته باشند می‌توانند سطح تولید برق را کنترل کنند، بدون این‌که قطعی برقی داشته باشیم.
عباسی یادآور شد: اقدامات خوبی در کشور شد، ما یک نیروگاه هسته‌ای هزار مگاواتی داریم، ولی درصد بسیار ناچیزی از برق کشور در نیروگاه هسته‌ای تولید می‌شود.
وی ادامه داد: ما در سال ۹۲ برنامه داشتیم که حدود ۱۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای تولید کنیم و بخصوص با روس‌ها مشارکت داشته باشیم همچنین با کشور‌های غربی مذاکراتی را آغاز کرده بودیم که تا تحریم برداشته شد با آن‌ها بحث‌های کارشناسی را تمام کرده باشیم و وارد حوزه اقتصادی و اجرایی قرارداد‌ها شویم؛ روس‌ها در این زمینه جلو آمدند، ۲ راکتور و از ۱۰ هزار مگاوات ۲ هزار مگاوات را قرارداد بستند.
این عضو کمیسیون انرژی عنوان کرد: متاسفانه دولت یازدهم اعتقادی نداشت که سرمایه‌گذاری برای تولید برق از روش‌های هسته‌ای انجام دهیم و اعتقادی هم به روس‌ها نداشت. تقریبا ۴ سال این موضوع را به عقب انداخت و وقتی هم به اجبار‌هایی که در کشور وجود داشت به این کار تن داد، بودجه لازم را در اختیار انرژی اتمی نمی‌گذاشت که بتواند این راکتور‌ها را به موقع جلو ببرد که بعد از ۶ تا ۸ سال ما ۲ هزار مگاوات برق هسته‌ای را هم در تنوع انرژی‌مان داشته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: باید مسائلی که راهبردی هستند را از اختیار دولت‌ها و تفکرات حزبی آن‌ها خارج کنیم و اجازه بدهیم نظام در این موارد تصمیم بگیرد و همه دولت‌ها در این رابطه مجری باشند.
فعلا زمان این مباحث نیست.اکیدسو
لب خزینه هم می شینه
حالا هم حکایت اینهاست