اورانگوتان‌ها استعداد آوازی چشمگیری دارند: آن‌ها می‌توانند شبیه یک بیت باکسر انسانی، همزمان دو صدای مجزا تولید کنند.
به گزارش فرادید، محققان دانشگاه وارویک پس از مشاهده دو جمعیت از اورانگوتان‌های آوازخوان در بورنئو و سوماترا به مدت ۳۸۰۰ ساعت به این کشف دست یافتند.
آن‌ها دریافتند اورانگوتان‌های نر بزرگ در بورنئو وقتی وارد مشاجره می‌شوند، صدای قرچ‌قرچ (یا ملچ‌ملچ) و صدا‌های نامفهوم شبیه خرخر تولید می‌کنند و ماده‌ها در سوماترا صدا‌هایی به نام جیغ بوسه و فراخوانی منتشر می‌کنند تا دیگران را از وجود شکارچیان باخبر کنند.
در هر دو مورد، میمون‌ها می‌توانستند هر دو صدا را همزمان تولید کنند، تکنیکی که بیت‌باکسر‌های انسانی برای تقلید از ماشین‌های درام الکترونیکی و سایر ساز‌ها استفاده می‌کنند.
دکتر آدریانو لامیرا، دانشیار روانشناسی دانشگاه وارویک می‌گوید: «انسان‌ها از لب‌ها، زبان و فک برای تولید اصوات بی‌صدای حروف صامت استفاده می‌کنند، در حالی که برای تولید اصوات صدادار و باز، چین‌های صوتی حنجره را با هوای بازدم‌شده فعال می‌کنند.»
این واقعیت که دو جمعیت مجزا از اورانگوتان‌ها به طور همزمان دو صدا تولید می‌کنند، گواه یک پدیده بیولوژیکی است.
از آنجا که اورانگوتان‌ها و انسان‌ها هر دو عضو خانواده بزرگ میمون‌ها هستند، محققان با مطالعه‌ی بیشتر یافته‌ها می‌توانند سرنخ‌هایی در مورد تکامل گفتار انسان ارائه دهند.
لامریا در این باره گفته است: اکنون که می‌دانیم این توانایی صوتی بخشی از مجموعه میمون‌های بزرگ است، نمی‌توانیم پیوند‌های تکاملی را نادیده بگیریم. این امکان وجود دارد که زبان انسان اولیه چیزی شبیه بیت باکس بوده باشد، یعنی پیش از اینکه تکامل، زبان را به ساختار صامت-مصوت که امروزه می‌شناسیم، سازماندهی کند.