تهران خیابان‌های زیاد و مهمی دارد. گسترش که پیدا کرد از هر طرف، به اقتضای جمعیتش، بر تعداد این خیابان‌ها و نام‌ها افزوده شد.
به گزارش همشهری آنلاین، از خیابان مولوی که اسمال بزاز آن را در زمان ناصرالدین شاه ساخت و تا سال‌ها نامش بر تن این خیابان نشسته بود و شد اولین خیابان تهران تا اکنون که خیابان‌های اصلی این شهر به عدد ۳۴۵ هزار می‌رسد هر یک به نامی خوانده شده‌اند و هر بار با تغییر حکومت‌ها یا به دلایل فرهنگی و هنری این نام‌ها دچار تغییر شده‌اند. در این میان تنها خیابانی که از آغاز تاکنون نام آن عوض نشده خیابان کریم‌خان زند است. کریم‌خان تنها خیابان تهران است که هنوز به نام یک پادشاه خوانده می‌شود.
خیابان کریم‌خان زند حدفاصل میدان هفت تیر تا میدان، ولی عصر (عج)، پل روگذری هم دارد به همین نام؛ پل کریم‌خان. این پل در تقاطع خیابان کریم‌خان زند و خیابان شهید سپهبد قرنی قرار دارد و همین راسته است که به دلیل داشتن کتابفروشی‌های مختلف معروف است و شده پاتوق عشق کتاب‌هایی که برای همنشینی و انس با کتاب این خیابان خاطره‌انگیز را انتخاب می‌کنند. این پل که به طور موقت، سال ١٣۵٣ در زمان بازی‌های آسیایی (که برای اولین بار در خاورمیانه و در تهران برگزار می‌شد)، ساخته شد تا ترافیک را در مسیر هتل‌های معروف تا ورزشگاه امجدیه کم کند، قرار بود بعد از ۵ سال برچیده شود، ولی نزدیک به ۵٠ سال باقی ماند تا هم ماشین‌های سبک و سنگین بسیار از روی آن رد شوند و هم شاهد رویداد‌های تاریخی زیادی، مثل بازی‌های آسیایی و تظاهرات و راهپیمایی‌های میلیونی مردم در زمان انقلاب اسلامی باشد.
کریم‌خان زند، اما از معدود پادشاهان خوشنام ایران است که به گواه تاریخ زندگی ساده و طبعی آرام داشت و به فکر مردم بود. او در اوضاع آشوب و هرج‌ومرج به قدرت رسید و سلطنت او پایانی موقت بر این هرج‌ومرج‌ها و استقرار آرامشی نسبی بود. گفته می‌شود او پادشاهی است که هیچ‌وقت تاج بر سر نگذاشت. «ویلیام فرانکلین»، سیاح دوره زندیه، گفته است: «همه اقلیت‌های مذهبی در زمان او درنهایت آسودگی و راحت خیال به سر می‌بردند و مذهب خود او کوچک‌ترین تاثیری در وضع دیگران نداشت.» به کریم‌خان وکیل‌الرعا می‌گفتند و شاید منزلت همین لقب است که نام این او را از آغاز تاکنون در این خیابان زنده نگه داشته است.