ایتالیایی‌ها مردمان خوش صحبتی هستند. امام صحبت کردن به تنهایی برایشان کافیث نیست و همواره با ایما و اشاراتی جالب و عجیب را نیز رد و بدل می‌کنند که در میان سایر ملل اروپایی کمتر دیده می‌شود.
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۴ - ۲۳ خرداد ۱۴۰۲
چی!
رفاقت و نزدیکی/ علامتی برای نشان دادن اینکه دو نفر خیلی با هم نزدیک و رفیق هستند.
خسته کننده/ علامتی برای نشان دادن اینکه یک موضوع چقدر خسته کننده است.
به من چه! / وقتی یک ایتالیایی دستش را از میانه گردن تا زیر چانه می کشد می خواهد به طرف مقابل بگوید به من ربطی ندارد.
خوشمزه/ ایتالیایی ها در آغاز صرف غذا از این علامت استفاده می کنند که به معنی خوشمزه بودن است.
این علامت دارای دو معنی متفاوت است که در جمله فرد گوینده معنی مورد نظر مشخص می شود. معنی مثبت آن خوش شانسی و معنی منفی آن نشیمنگاه است.
گیرت بیارم میکشمت/ در گذشته بسیاری از علائم تنها در یک منطقه کاربرد اشتند. اما جالب اینجاست که بعد از تشکیل دولت مرکزی در سال 1861 علائم منطقه ای در سراسر ایتالیا فهمیده شدند و کاربرد پیدا کردند.
آرزوی شانس/ قرار دادن انگشت میانی بر روی انگشت سبابه و همزمان فشردن انگشت شست به معنی داشتن آرزوی شانس و اقبال برای یک فرد است.
بریم غذا بخوریم؟
بزن به چاک/ این علامت دارای بار منفی است و به طرف مقابل نشان می دهد که باید برود.
علامتی که با حرکت نیم دایره ای انگشتان برای نشان دادن به جیب زدن و یا دزد بودن فردی بکار برده می شود.
قهوه؟/ بریم قهوه و یا اسپرسو بنوشیم؟
یکی از فحش های ایتالیایی هاست
تلفن کردن
وقت تنگ است
آدم خلافکار/ وقتی ایتالیایی ها به هنگام صحبت انگشت شست را بر روی صورت قرار داده و به طرف پایین بکشند موضوع بر سر یک آدم خلافکار است.