شهرت اصلی این محوطه باستانی به خاطر سنگ افراشته‌هایی است که با چهره‌هایی شبیه به آدم و لبخند‌هایی مرموز به شما خیره می‌شوند و رازی مگو را در دل خود دارند.
به گزارش فرادید، محوطه باستانی شهریئری در روستای پیرازمیان مشگین شهر در ۶۵ کیلومتری استان اردبیل قرار دارد. قدمت این منطقه باستانی بیش از ۲ تا ۸ هزار سال برآورد می‌شود و از سه قسمت دژ نظامی، معبد و قوشا تپه تشکیل شده است، این محوطه شامل سنگ افراشته‌های باستانی با ارتفاع متفاوت ۷۰ تا ۳۶۰ سانتی متری است که منقوش به اشکال انسان‌نما هستند؛ این منطقه تنها پایگاه ملی استان اردبیل است.
این منطقه باستانی در دهه ۸۰ میلادی کشف شد و با کشف آن مشخص شد که پیشینه تمدن در استان اردبیل به سال‌های بسیار دور و اواخر دوران نوسنگی بازمی گردد. وسعت محوطه باستانی شهریئری ۴ هزار هکتار است و اولین کاشف آن باستان شناسی به نام چارلز برنی بود که در سال ۱۹۴۷ آن را کشف کرد و نام قلعه ارجق را برای آن انتخاب کرد. در کاوش‌هایی که سال‌های بعد روی محوطه باستانی شهریری صورت گرفت مشخص شد که از چهار بخش تشکل شده، محدوده قلعه، گورستان عصر آهن، عبادتگاه و محوطه قوشا تپه این مناطق هستند.
در این منطقه ۱۳۲ قبر یافت شد که به جز دو مورد تمامی آن‌ها باز شده بودند البته از این قبور برای گاه نگاری استفاده شد. قبر‌ها در شکل‌های مختلفی ساخته شده اند. بعضی از آن‌ها در دل زمین کنده شده اند در برخی دیگر از چیدن سنگ‌های بزرگ در روی زمین شکل گرفته اند. در قبر‌هایی که داخل زمین حفر شده تدفین به شکل جنینی است و وسایل افراد در اطرافش به خاک سپرده شده اند. طول قبر‌ها حدود شش متر و عرض آن‌ها یک و نیم تا دو متر است.
البته شهرت اصلی این منطقه به خاطر سنگ افراشته‌هایی است که با چهره‌هایی شبیه به آدم و لبخند‌هایی مرموز به شما خیره می‌شوند و رازی مگو را در دل خود دارند.
شکل و اندازه این سنگ‌ها با هم متفاوت است و این نظریه بیان شده که تفاوت اندازه به نوعی نشان دهنده طبقات اجتماعی مختلف است و به هر فرد وابسته به طبقه اجتماعی که دارد اندازه متفاوتی اختصاص داده شده است. برخی از آن‌ها مسلح هستند (شمشیر‌های صاف و شلاقی) در حالی که برخی دیگر سلاحی در دست ندارند. نکته مشترک آن‌ها این است که همگی چشم و بینی دارند و، اما تنها یکی از آن‌ها دهان دارد.