روزنامه شرق نوشت: عادل فردوسی‌پور مجری سابق برنامه ۹۰ پس از سال‌ها فعالیت در تلویزیون، این‌بار به طور رسمی، قید حضور در صداوسیما را زد تا تمرکزش را معطوف به تنها رسانه خود کند. عادل بعد از روی کار آمدن علی فروغی به عنوان مدیر شبکه سه سیما با چالش‌های زیادی مواجه شد و سرانجام برنامه ۹۰ که بسیار مورد علاقه‌اش بود، برچیده شد و فقط در قامت یک تهیه‌کننده به ساخت برنامه «فوتبال ۱۲۰» برای شبکه ورزش که به تحلیل رقابت‌های فوتبال خارجی می‌پرداخت، مشغول بود.
باوجود این، ۱۰ سال پس از شروع برنامه فوتبال ۱۲۰، این هفته، عادل فردوسی‌پور هم‌زمان با آخرین قسمت پخش‌شده این برنامه تلویزیونی از شبکه ورزش، تصمیم گرفت به همکاری‌اش با صداوسیما پایان دهد. این موضوعی بود که در تیتراژ پایانی برنامه، که به خوبی از شبکه ورزش پوشش داده نشد، خودنمایی کرد.
درباره دلایل رفتن عادل فردوسی‌پور از تلویزیون شایعات زیادی مطرح شده و این بار هم جریانی در تلاش هستند تا عنوان کنند او از کار برکنار شده است. حال، اما برخلاف ماجرای برنامه ۹۰، عادل فردوسی‌پور، شخصا قید همکاری با تلویزیون را زده و پیشنهاد سری جدید این برنامه را رد کرده است.
بدیهی است که وقتی صحبت از عادل فردوسی‌پور می‌شود نمی‌توان همه چیز را از لحاظ فنی بررسی کرد. آن‌طور که از شواهد برمی‌آید خداحافظی عادل با تلویزیون می‌تواند بی‌ارتباط با حوادث نیمه دوم سال گذشته نباشد. او روحیه لازم برای ادامه همکاری با تلویزیون را نداشت و از مدت‌ها پیش تصمیم گرفته بود به همکاری‌اش در قالب تهیه‌کننده هم با صداوسیما پایان دهد. ضمن اینکه ایجاد فضای دوقطبی علیه عادل هم مزید بر علت شد. بسیاری در بازه زمانی ۹ ماه اخیر از عادل فردوسی‌پور انتقاد کردند که نمی‌تواند وقتی همچنان با تلویزیون همکاری می‌کند ژستی متفاوت از این جریان بگیرد. دوقطبی آزاردهنده‌ای که سرانجام عادل را به این نتیجه رساند که به همکاری‌اش با تلویزیون پایان دهد.
شاید از همان زمانِ شروع اتفاقات این جرقه در سر عادل زده شده بود، ولی می‌توان اوج آن را به مصاحبه او با علیرضا جهانبخش، یکی از کاپیتان‌های تیم ملی در برنامه اینترنتی فوتبال ۳۶۰ ربط داد که هجمه‌ها علیه عادل به اوج رسید و جریان خاص، تندترین انتقادات را علیه این مجری و گزارشگر سابق سیما به کار برده و برای او از لفظ «بازجو-خبرنگار» در فضای مجازی استفاده کردند. آن‌ها از همان دوگانگی شکل‌گرفته بهره برده و از این انتقاد کردند که با پولی که از تلویزیون می‌گیرد قصد دارد ادای انقلابی‌ها را درآورد.
اتفاقا در مورد این یکی، یعنی پولی که عادل از تلویزیون می‌گیرد هم حرف و حدیث همیشه وجود داشته است. واقعیت امر، ولی اینجاست که فردوسی‌پور مثل هر تهیه‌کننده دیگری با اسپانسری که به اعتبار اسم این مجری وارد همکاری با تلویزیون شده بود، پول عوامل برنامه و مزد خودش را فراهم می‌کرد و برخلاف ادعای رایج، هزینه هنگفت تلویزیون برای برنامه او چندان درست به نظر نمی‌رسد. با این حال رویکرد تلویزیون و جبهه متفاوتی که عادل در سر داشت، این مسیر را به جای امنی نمی‌رساند.
در کنار این موارد باید به سختگیری‌های لازم بر تیم عادل فردوسی‌پور در همین مدت هم اشاره کرد. شاید بسیاری تا اسم برنامه فوتبال ۱۲۰ می‌آید فقط عادل فردوسی‌پور را می‌بینند، ولی ماجرا از این قرار است که تیمی تقریبا ۵۰ نفره پشت تهیه این برنامه قرار داشتند و سختگیری‌ها بر آن‌ها هم بیشتر شده بود. بعد از اتفاقات سال گذشته بود که چندین چهره تأثیرگذار که با عادل فردوسی‌پور در همین برنامه کار می‌کردند اخراج یا ممنوع‌التصویر شدند. ابوطالب حسینی، فردی که بخش «فان» این برنامه را بر عهده داشت، به دلیل اتفاقات اخیر ممنوع‌التصویر شد و جایش در برنامه فوتبال ۱۲۰ خالی ماند. نوید استادرحیمی، یکی دیگر از مجریان برنامه فوتبال ۱۲۰ هم بعد از اظهاراتش درباره اعتراضات در فوتبال کلمبیا پس از مرگ آندریاس اسکوبار از این برنامه کنار گذاشته شد. به غیر از این افراد، دو نفر دیگر از تیم عادل فردوسی‌پور هم به دلیل فعالیت در فضای مجازی در ایام اعتراضات از کار برکنار شده بودند. این‌ها همه اتفاقاتی بود که عادل فردوسی‌پور را برای پایان همکاری با تلویزیون ترغیب کرد تا این‌بار خودش در تصمیمی آگاهانه قید همکاری با صداوسیما را بزند.
خداحافظی عادل از تلویزیون از آنجا که خودش را چندین بار فرزند صداوسیما توصیف کرده بود امری دشوار و تا حدودی باورناپذیر است، ولی او کارکردن در چنین شرایطی را صلاح ندیده است. او پیش از این چندین بار به صورت تلویحی به این نکته اشاره کرده بود تا زمانی که علی فروغی و تیم همراهش در تلویزیون و به‌ویژه شبکه سه ایفای نقش می‌کنند تمایلی به همکاری با تلویزیون نخواهد داشت. پیش از این هم در آستانه جام جهانی تعدادی از مسئولان تلویزیون سعی کرده بودند با نشان‌دادن چراغ سبز به فردوسی‌پور او را برای بازگشت و گزارش بازی‌های جام جهانی ترغیب کنند که این موضوع با پاسخ منفی فردوسی‌پور مواجه شد. حالا هم به نظر می‌رسد با قدرت‌گرفتن بیشتر تیم علی فروغی در شبکه سه، بحث بازگشت عادل فردوسی‌پور به تلویزیون در ماه‌های آتی هم چندان منطقی و شدنی نباشد.
عادل حالا به غیر از تدریس در دانشگاه و ترجمه کتاب، فقط سایت ورزشی مخصوص به خودش را دارد که با تمرکز بیشتر روی آن، سعی می‌کند از این طریق ارتباط خود را با مخاطبان فوتبالی‌اش حفظ کند. جایی که اتفاقا در آن هم بار‌ها به واسطه گفتگو‌هایی که داشته جریان‌های خبرسازی به راه انداخته است.
ظاهرا شبکه ورزش هم تصمیم گرفته برنامه فوتبال ۱۲۰ را ادامه دهد؛ آن‌طور که روز گذشته روابط عمومی این شبکه اعلام کرده سری جدید این برنامه از اواخر مردادماه روی آنتن خواهد رفت تا جایی که این شبکه تأکید کرده بدون هیچ خللی و به روال سال‌های گذشته پخش آن ادامه خواهد داشت. البته بدون عادل فردوسی‌پور مشخص نیست «روال سال‌های گذشته» چگونه از آب درخواهد آمد.