زن موتورسوار ایرانی که موفق شده است در رالی بزرگ ۲۰۲۳ Fiva world Rally به عنوان موتورسوار برتر شناخته شود، از سختی‌ها و حوادثی که برایش در مسیر حرفه‌ای او پیش آمده است، می‌گوید.
به گزارش ایران، مریم طلایی، زن ایرانی که در رشته ورزشی موتورسواری دستی بر آتش دارد و در دنیا نیز شناخته‌شده است، در خصوص حادثه وحشتناکی که برایش رخ داده، می‌گوید: «این حادثه مربوط به سال ۱۳۹۵ است. در پیست آیلند، با برخی دوستان مشغول تمرین موتورسواری بودیم که این حادثه وحشتناک برایم رخ داد.
من آن زمان رئیس هیأت آیلند نیز بودم و به سبب باز بودن محیط و وزش باد، هر شب، خار و خاشاک و سنگ‌ریزه‌های زیادی روی این پیست می‌نشست؛ برای همین هر روز صبح، این پیست را تمیز می‌کردیم تا من مسئولی بودم که هر روز صبح، پیچ‌های پیست را بررسی می‌کردم تا چنین مواردی روی آن نباشد؛ چون پیچ‌ها دقیقاً محل اصلی برای رخ دادن حادثه هستند. بعد از آنکه تمرین شروع شد، سر یک پیچ که موتور را خواباندم، یک سنگ‌ریزه کوچک زیر لاستیک جلوی موتور من رفت و با یک ترمز اشتباه از طرف من؛ حادثه، همانجا رخ داد.
سرعت من بسیار بالا بود و وقتی به زمین خوردم تا چند متر روی زمین کشیده شدم؛ اما بدترین اتفاق زمانی افتاد که دو موتورسواری که عقب‌تر از من بودند و فاصله کمی با من داشتند، نتوانستند موتورهایشان را کنترل کنند تا با من برخورد نداشته باشند برای همین هر دو موتورسوار، از روی زانوی پای راستم رد شدند.
بعد از این حادثه ۲ ماه تحت درمان بودم. با وجود این خیلی زود برگشتم تا با موتورم تمرین کنم. الان که چند سالی از این اتفاق می‌گذرد، من همچنان با آن زانوی حادثه دیده مشکل دارم؛ چرا که باید صبر می‌کردم تا دوران نقاهتم به طور کامل طی شود.»
رئیس کمیته بانوان کانون جهانگردی و اتومبیلرانی که امسال از سوی فدراسیون بین‌المللی خودرو‌های تاریخی برترین موتورسوار رالی ۲۰۲۳ اتریش شده است، می‌گوید: «این رالی هر سال در یک کشور جهان برگزار می‌شود و امسال به‌دلیل صدمین سال برگزاری آن، در کشور مبدأ یعنی اتریش برگزار شد که ۱۲۰ شرکت‌کننده از ۱۷ کشور جهان در ۷ رده در آن حضور داشتند.
از آنجایی که من موتور خودم را از ایران به اتریش نبرده بودم، از موتور اجاره‌ای برای رالی استفاده کردم که آخرین مدل سال بود. در این رالی هر سال راننده برتر انتخاب می‌شود که من امسال موفق به کسب این مقام شدم و پرچم ایران را در این رقابت بالا بردم. با وجود اینکه باران به شدت می‌بارید، مسیر فوق‌العاده خطرناک و لغزنده شده و چند تصادف خیلی وحشتناک نیز رخ داده بود؛ اما من به مسیر خودم ادامه دادم.
طی ۴ روز برگزاری رالی، برای برگزارکنندگان خیلی جالب بود که یک زن ایرانی نه تنها در رالی شرکت کرده است؛ بلکه پا به پای مردانی که سال‌های سال است در این رالی شرکت می‌کنند و تجربه دارند، رانندگی کرده و به مسیر خود ادامه داده است.
در واقع من به‌عنوان نخستین ایرانی که برای اولین بار در ۱۰۰ سال گذشته در رالی بزرگ ۲۰۲۳ Fiva world Rally شرکت کرده است، موفق شدم به‌عنوان برترین موتورسوار سال شناخته شوم. من همیشه موتورسواری را دوست داشتم؛ از طرفی جهانگردی هم می‌کردم برای همین به فکر افتادم که گواهینامه بگیرم و در سفرهایم نیز موتورم را با خودم ببرم.»
طلایی می‌گوید: «من ۸۸۰۰ کیلومتر در آفریقا با موتور شخصی خودم طی ۴ ماه سفر کردم. در آفریقا، یک بار هم زن موتورسوار ندیدم و برای مردان آنجا جالب بود که یک خانم موتورسواری می‌کند. همچنین دیدن موتور من برایشان بسیار جالب بود چراکه آنجا معمولاً موتور‌ها زیر ۲۵۰ سی‌سی هستند و هر موتوری با ظرفیت بالاتر از آن شبیه یک غول عجیب و غریب به نظر می‌رسد.
از آنجایی که من در فصل بارندگی به آفریقا رفتم و آنجا هم جاده‌های خوبی ندارد و همچنین، موتور من بار زیادی رویش داشت، این مهم سبب می‌شد تا به خاطر وزن زیادش، داخل گل و لای برگردد. این اتفاق چند بار برایم پیش آمد و اگر مردم محلی نبودند و به کمکم نمی‌آمدند، همانجا می‌ماندم و از آنجایی که در برخی نقاط، امکان حمله حیوانات وحشی وجود داشت، ممکن بود اتفاقات خطرناکی برایم پیش بیاید.
وقتی به ایران بازگشتم، در رشته موتورکراس فعالیتم را شروع کردم، ولی آن زمان فدراسیون به مدت ۲ الی ۳ سال اجازه موتورسواری بانوان در رشته رِیس را نمی‌داد. آن زمان، من و ۳ خانم دیگر پیگیر این مهم بودیم. بعد از دوندگی‌های بسیار به ما اجازه ورود به پیست را دادند. از آن زمان به بعد، هم آموزش‌ها شروع شد و هم یک روز در هفته در پیست آزادی تمرین می‌کردیم که رفته رفته تعداد خانم‌های موتورسوار نیز بیشتر شد.»
ورزشکار رشته موتورسواری در خصوص سختی‌های این رشته ورزشی می‌گوید: «موتور ریس این روزها خیلی گران است. حال موتور ریسی را که در مسابقات استفاده می‌شود تصور کنید که خیلی گران‌تر از آن موتور اولیه است چراکه دستکاری می‌شوند تا قدرت‌شان بیشتر شود. قیمت موتور‌ها از مدل‌های قدیمی با ارزش ۳۰۰ میلیون تومان شروع می‌شوند تا یک میلیارد تومان به بالا.
با توجه به شرایط اقتصادی این روزها، بسیاری از خانم‌هایی که موتورسواری را شروع کرده بودند، این ورزش را کنار گذاشته‌اند؛ چراکه دیگر توانایی پرداخت هزینه‌ها را ندارند. برای مثال زمان‌هایی پیش می‌آید که ما در طول یک هفته لاستیک تمام می‌کنیم و با این قیمت‌های سر به فلک کشیده فکر می‌کنید چند نفر توانایی این را دارند که این ورزش را ادامه دهند؟
اکثر اوقات ایرانی‌ها ایمنی موتورسواری را به خوبی رعایت نمی‌کنند؛ درست مثل موضوع بستن کمربند ایمنی ماشین که قبلاً برای راننده‌ها امری جا نیفتاده بود. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا ایمنی موتورسواری نیز برای مردم مفهوم پیدا کند.
من سعی می‌کنم با کمک دوستانم، در راه فرهنگ‌سازی برای پیشگیری از تصادف‌های موتورسواری، آموزش‌هایی را ارائه دهم. با وجود این خیلی خوب می‌شد که مسئولان بالادست هم این امر را جدی‌تر دنبال می‌کردند تا از حوادث اینچنینی جلوگیری شود.»