فرارو- اضطراب می تواند کیفیت زندگی فرد را مختل کند و بسیاری از بیماران گزارش می دهند که علائم فیزیکی مانند تپش قلب و تنگی نفس را تجربه می کنند که غیر قابل کنترل است و بر افکارشان تاثیر منفی می گذارد.
به گزارش فرارو، در سالیان اخیر تلاش های زیادی برای مبارزه با آن چه که یک اپیدمی واقعی در نظر گرفته می شود صورت گرفته است. مطالعات نشان داده که یکی از ابزارهای توصیه شده برای کاهش اضطراب و ایجاد تاب آوری ذهنی فعالیت بدنی است. یافته های پژوهشی نشان داده که فعالیت بدنی انجام شده به مدت سه ماه می تواند به طور قابل توجهی وضعیت افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی را بهبود بخشد.
فعالیت بدنی منظم به افزایش احساس عاملیت و ارتباط بدن و ذهن کمک می کند، توانایی تنظیم بدن را افزایش می دهد و در نتیجه به مقابله با احساسات منفی کمک می کند.
هم چنین مشخص شده زمانی که فعالیت بدنی با یک رژیم غذایی متعادل و درمان روانشناختی مانند درمان شناختی رفتاری* (CBT) ترکیب شود می تواند به میزان قابل توجهی سطح اضطراب و استرس را کاهش دهد.
پیش از اقدام برای مصرف داروهای اضطراب تجویز شده توسط پزشک خانواده، انجام فعالیت هایی را در نظر بگیرید که از نظر عاطفی و فیزیکی احساس بسیار بهتری به شما می دهند. فعالیتی را انتخاب کنید که مناسب تان باشد و شروع به تمرین منظم آن کنید. تنها چیزی که اکنون باقی مانده این است که به سادگی به آن ادامه دهید.
هنگامی که بدن ما تحت استرس است تنش می تواند بر افکارمان نیز تاثیر بگذارد. با این وجود، گرفتن یک لحظه برای نفس عمیق و رها کردن عضلات می تواند به پاکسازی ذهن مان کمک کند.
تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن و ذهن آگاهی منظم می تواند به طرز چشمگیری سطح استرس و اضطراب را کاهش دهد. ذهن آگاهی به ما این امکان را می دهد تا روی لحظه فعلی متمرکز شویم. "ادموند جاکوبسن" روانپزشک، روانشناس و فیزیولوژیست بود که روش های درمانی آرامش علمی را توسعه داده بود اشاره کرده بود که تنش ذهنی اغلب منجر به تنش عضلات می شود و نتیجه گرفت که آرامش عضلات می تواند باعث آرامش ذهنی مان شود.
یکی از تکنیک های او تکنیک آرامش عضلات مترقی شامل تنش عمدی و آرامش گروه های مختلف عضلانی است. تمرین منظم این تکنیک می تواند به ما کمک کند تا استرس را آزاد کنیم و بیش تر به تنش در بدن خود بپردازیم و در نهایت بیاموزیم که چگونه آن را رها کنیم.
تداوم در روال دویدن می تواند برای بسیاری از افراد به مثابه یک چالش باشد. آسان است که برای ترک آن بهانه بیاوریم. با این وجود، ضروری است که بدانیم هر چه بیش تر بدویم حتی اگر تنها دو دقیقه در روز دوندگی داشته باشیم انجام آن برای دوره های طولانی آسان تر خواهد شد. آهسته دویدن برای بهبود مقاومت ذهنی مان شناخته شده است که می تواند به ما در مقابله با چالش ها و جلوگیری از تسلیم کمک کند.
علاوه بر این، حمایت عاطفی یک عامل بسیار موثر در کاهش اضطراب است. تحقیقات نشان داده که دویدن یا پیاده روی با یک همراه نزدیک باعث افزایش اثر آرامش بخش فعالیت بدنی می شود و انگیزه بیشتری برای آموزش در طول زمان فراهم می کند. برای کسانی که تحت تاثیر حملات اضطرابی قرار دارند داشتن حس انگیزه بسیار مهم است.
یکی از بزرگترین چالش ها هنگام مقابله با اضطراب زمانی است که اصطلاحا احساس بدن به ما خیانت می کند و با افکار مزاحم در مورد آینده یا تجربیات ناخوشایند گذشته همراه می شود.
با تمرین یوگا یا پیلاتس می توانیم با بدن خود ارتباط برقرار کنیم یاد بگیریم که به درستی نفس بکشیم و روی "اینجا و اکنون" تمرکز کنیم. این امر می تواند در زمان استرس یا اضطراب به خود و بدن مان کمک کند. بسته به ترجیح شخصی می توانیم به تنهایی یا با یک گروه تمرین کنیم.
بسیاری از افراد ترکیب حرکت، موسیقی و تعامل اجتماعی از طریق فعالیت های بدنی را تجربه ای غنی می دانند. رقصیدن با موسیقی می تواند ترشح اندورفین را افزایش دهد احساس خوشایندی در بدن ایجاد کند، اضطراب را کاهش دهد و خلق و خو را بهبود بخشد. رقصیدن هم چنین ما را قادر می‌سازد تا با بدن خود هماهنگ شویم که می تواند در موقعیت های استرس زا با معطوف کردن توجه ما به فعالیت‌های لذت بخش و آرامش بخش مفید باشد. هر زمان که احساس اضطراب می کنیم می توانیم به رقصیدن یا تمرکز روی موسیقی که برای ما لذت می برد روی آوریم.
بسیاری از افراد از بازی تنیس برای چالش و جنبه های رقابتی بازی در برابر حریف لذت می برند. هم چنین به طور گسترده مشخص شده که ورزش منظم می تواند به کاهش سطح اضطراب کمک کند. نتیجه مطالعه ای تازه نشان داد که فعالیت هوازی شدید به طور قابل توجهی خطر علائم اضطراب را در مقایسه با فعالیت های کم شدت کاهش می دهد. تمرین مداوم تنیس به مدت دو بار در هفته می‌تواند منجر به "اثر ایمن سازی" طولانی مدت در برابر علائم اضطراب و استرس شود.
شنا برای کسانی که از انجام تمرینات ورزشی به تنهایی لذت می‌برند توصیه می‌شود. به عقیده برخی افراد شنا به دلیل حرکات تکراری که امکان انحراف تمرکز از دغدغه‌های روزمره را فراهم می سازد می‌تواند به عنوان نوعی درمان روانشناختی عمل کند. علاوه بر این، تمرکز بر جزئیات و توزیع انرژی نقش مهمی در کاهش استرس و فشار دارد.
با بهبود توانایی‌‌های شنا و ایجاد استقلال در آب می توانیم حس توانایی خود را تقویت کنیم و در عین حال ارتباط ذهن و بدن را تقویت نماییم که به تنظیم اضطراب کمک می کند. تمرین حداقل 30 دقیقه برای سود بردن کامل از شنا که آزادسازی اندورفین (هورمون طبیعی شادی بخش) را نیز شامل می شود توصیه شده است.
*نوعی روان درمانی است که به افراد کمک می کند یاد بگیرند که چگونه الگوهای فکری مخرب یا مزاحم را که تاثیر منفی بر رفتار و احساسات دارند شناسایی کرده و تغییر دهند.