زمین پر از عجایب گوناگون است. عجایبی که یا به دست انسان ساخته شده و یا متعلق به خود زمین بوده است. در این مقاله به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.
این ماده که جز نانومتریال‌ها به حساب میآید در سال ۲۰۱۵ توسط تیم نانومتریال سوریِ انگلستان ساخته شد. ونتالبلک درواقع مجموعه‌ای از نانوتیوب‌های کربن است که روی یک صفحه پرورش داده‌شدند. این ماده ۹۹.۹۸ درصد نور را جذب می‌کند، درواقع هنگامی که ما به آن نگاه میکنیم عملا چیزی نمی‌بینیم که تجربه‌ای مشابه به نگاه کردن به یک سیاه چاله است.
اگر شناختی از این جاندار نداشته باشید ممکن است تصور کنید به تصویری خیالی از یک موجود فضایی نگاه می‌کنید! گلاکوس آنتلانتیکوس گونه‌ای بسیار کمیاب و زیبا از حلزون‌های دریایی بوده که به “فرشته‌ی آبی” نیز معروف است.
این جاندر در عین زیبا بودن بسیار خطرناک نیز است. فرشته‌ی آبی جانداری گوشتخوار که از موجودات سمی اقیانوس تغذیه می‌کند. وی سمِ طعمه‌اش را در کیس‌های مخصوص ذخیره کرده و برای شکارکردن طعمه بعدی از آن استفاده می‌کند.
اروژل‌ها مواد جامد و بسیار سبکی هستند که از ژل (کلویید مایع در جامد) و گاز تهیه شده‌اند. این مواد به “بخار یخ‌زده” یا “ابر جامد” نیز معروف‌اند. دانشمندان روش‌های مختلفی برای تهیه‌ی اروژل‌ها کشف کرده‌اند، ولی همه تقریبا از فرایند مشابه‌ای پیروی می‌کنند: مواد شیمیایی را باهم مخلوط کرده وآن را در ژل خیسی قرار می‌دهند. سپس تمام مایع را از آن خارج می‌کنند. در نهایت ماده‌ای با چگالی بسیار کم به دست میآید که در واقع ۹۹ درصد آن هواست.
اروژل‌ها بیشتر از هوا ساخته شده‌اند و هوا رسانای بسیار ضعیفی برای گرماست، در نتیجه اگر یک اروژل را بین یک گُل و شعله‌ی آتش قرار دهیم، گل سالم می‌ماند.
درخت اوکالیپتوس دِگلوپا که در اندونزی، پاپویا و فیلیپین می‌روید، دارای تنه‌ای به رنگ‌های آبی روشن، بنفش، نارنجی، سبز و رگه‌های قهوه‌ای مایل به قرمز است.
کلیسای سالت (نمک) کاتِدرال زیپاکوئیزال کلیسای کاتولیک رومی‌ها در کولوبیاست. این کلیسا در سال ۱۹۵۴ در یک معدن نمک که ۱۸۰ متر زیر زمین است، حفاری شده. اینطور که گفته شده، این کلیسا گنجایش ۱۰۰۰۰ نفر را دارد.
احتمالا اسم فلز بیسموت را در دبیرستان شنیده‌اید، ولی بعید است از ظاهر رنگین کمانی وبراق آن خبر داشته‌باشید. سطح بیسموت طبقه‌طبقه و به شکل مربع‌هایی رنگارنگ است.
کوه آتشفشانی کاوا ایجِن در اندونزی به علت ماگماهای آبی و بنفش‌اش معروف است. البته رنگ آبی، به گفته مجله سمیسونین، به علت حجم زیاد گاز سولفوریکی است که همراه با گاما خارج می‌شود، این گاز به رنگ آبی می‌سوزد که باعث آبی دیده‌شدن ماگما نیز شده است.
دست‌نوشته وینیچ کتابی ۲۴۰ صفحه‌ای بوده که تا به حال به هیچ زبانی ترجمه نشده‌است. گمان می‌رود این کتاب را در سالهای ۱۴۰۴ – ۱۴۳۸ نوشته شده باشد. وینیچ دارای تصاویری مبهم و طرح‌هایی‌ست که به نظر میآید مربوط به چیز‌های متنوعی از جمله گیاهانی عجیب‌و‌غریب و زنانی با شکم‌های متورم، درحال استحمام در استخرهایی سبز رنگ است.
تلاش‌های بسیاری که در راستای رمزگشایی کتاب شده تماما نافرجام بوده‌اند. در سال ۲۰۱۸ گروهی از دانشمندان کاناداییِ حیطه‌ی کامپیوتر، مدعی شدند موفقیت اندکی در کد گشایی کتاب داشته‌اند.
نقطه نمو دورترین مکان از خشکی‌های قابل سکونت است. این نقطه در مرکز مثلث تشکیل شده توسط جزایز دوکی، مُتو نوی (بخشی از مجموع جزایر شرقی) و مَهِر، جزیرهای در نزدیکی قطب جنوب قرار دارد.
فاصله مدار ایستگاه فضایی ملی از این نقطه ۲۵۸ مایل (۴۱۵ کیلومتر) بوده، در حالی که فاصله نزدیک خشکی قابل سکونت ۱۶۷۰ مایل (۱۲۲۵ کیلومتر) است!
تاردگریت‌ها که به خرس دریایی یا خوک خزه نیر معروف‌اند میکرومکانسیم‌هایی هستند که حتی در فضا قادر به سکونت‌اند. این جانداران اغلب در مکان‌های مرطوب زندگی می‌کنند، اما به گفته مجله سمیسونین این موجودات در در بازه دمایی ۲۰۰- درجه سیلسیوس تا ۱۴۹ نیز قادر به زندگی هستند.
دانشمندان دریافتند تاردگریت‌ها می‌توانند در فشاری ۶ برابر حداکثر فشار کف اقیانوس، خلع و محیط‌های رادیواکتیو نیز زنده بمانند.
منبع:دیجی رو