بعضی وسایل دوران کودکی مان با وجود گذشت سال‌ها و پا گذاشتن به دوران بزرگسالی هنوز جایگاه ویژه‌ای در قلب مان دارند. شاید به خاطر خاطراتی باشد که به آن‌ها گره خورده اند یا شادی و لذتی که در کودکی به ما می‌بخشیدند؛ و حالا با دانستن این حقایق نگاه تازه‌ای به آن‌ها پیدا خواهیم کرد.
ایده‌ی این اسباب بازی زمانی به ذهن دکتر لونی جانسون، دانشمند موشکی خطور کرد که مشغول کار بر روی چیزی برای ناسا بود. او در اینباره گفته: «من داشتم با چند تا نازل (سرشلنگ) آزمایش می‌کردم که دستم خورد و آب به بیرون پاشید. بعد با خودم فکر کردم که آن آزمایش سخت را کنار بگذارم و روی یک چیز مفرح مثل تفنگ آبپاش کار کنم.»
خمیر بازی‌ای که بچه‌ها از آن برای درست کردن اشکال مختلف استفاده می‌کنند اولین بار در دهه‌ی ۱۹۳۰ توسط یک شرکت صابون سازی ساخته شد. کاربرد اولیه‌ی آن پاک کردن بقایای ذغال از روی کاغذ‌های دیواری بود. اما وقتی سیستم گرمایش خانه‌ها تغییر کرد، تقاضا برای این محصول رو به افول گذاشت.
خوشبختانه خواهرزاده‌ی مخترع این خمیر درباره‌ی بچه‌هایی شنیده بود که با بتونه برای خود کاردستی درست می‌کردند. در اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ این شرکت با تغییر رویه‌ی خود، شروع به فروش این محصول به عنوان وسیله‌ی بازی‌ای برای کودکان کرد.
یکی از محبوب‌ترین بازی‌های ویندوز توسط کارآموزی به نام وز چری نوشته شد. چری در اینباره گفته: «این بازی را وقتی کارآموز مایکروسافت بودم، خارج ساعات کاری ام در تابستان سال ۱۹۸۸ برای ویندوز ۲.۱ نوشتم. آن زمان دانشجو بودم و به جای درس خواندن برای امتحانات پایان ترم روی یک کامپیوتر مک پاسور بازی می‌کردم و می‌خواستم یک نسخه از آن را برای خودم روی ویندوز هم داشته باشم.»
یکی از مدیران مایکروسافت کار چری را دید و تصمیم گرفت آن را در ویندوز ۳.۰ این شرکت بگنجاند. چری در اینباره گفته: «پولی برایش به من ندادند و در عوضش یک دستگاه IBM XT در اختیارم گذاشتند تا در دوران تحصیل اشکالات درسی ام را با آن برطرف کنم. هیچ مشکلی هم با این موضوع نداشتم و هنوز هم ندارم.»
بازی مین روب (Minesweeper) در دهه‌ی ۱۹۹۰ راه مفرحی برای وقت گذرانی بود، اما نمی‌دانستیم که این بازی یک مهارت مهم را مخفیانه به ما یاد می‌داد؛ اینکه چطور از موس استفاده کنیم.
توسعه دهندگان ویندوز می‌خواستند دقت و سرعت کاربران کامپیوتر هنگام استفاده از موس را بالا ببرند؛ و بازی مین روب بهترین راه برای تمرین کلیک‌های چپ و راست و آشنایی با قابلیت کشیدن و رها کردن (Drag and Drop) با موس بود.
گاهی بهترین چیز‌ها حاصل تصادفی‌ترین اتفاقات هستند. فنر بازی توسط یک مهندس مکانیک به نام ریچارد جیمز اختراع شد. او مشغول طراحی یک دستگاه برای نیروی دریایی بود که سیم ِ سیم پیچی از دستش رها شد و طوری فرود آمد که هر دو سر آن روی زمین قرار گرفت. این منظره به نظر جیمز جالب آمد و او بعداً کاربرد دیگری برای آن پیدا کرد.
یکی از خاطرات مشترک کودکان متولد دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی استفاده از مداد یا خودکار برای چرخاندن دستی نوار مغناطیسی کاست‌ها است. کاست یکی از اولین فناوری‌هایی بود که امکان ضبط صدا و موسیقی به همه را می‌داد.
اما چیزی که شاید ندانید این است که حداکثر طول عمر محصولاتی که در آن‌ها نوار مغناطیسی به کار رفته ۳۰ سال است؛ و حداقل طول عمر نوار‌های مغناطیسی ذخیره داده (سیستمی برای ذخیره سازی اطلاعات دیجیتالی بر روی نوار مغناطیسی با استفاده از روش ضبط دیجیتال) ۱۰ تا ۲۰ سال است؛ بنابراین اگر نوار کاستی از گذشته دارید، بهتر است آن‌ها را امتحان کنید تا ببینید هنوز کار می‌کنند یا خیر.
شرکت لگو در سال ۲۰۱۱ نام خود را در کتاب رکورد‌های جهانی گینس به عنوان بزرگ‌ترین تولید کننده‌ی تایر اسباب بازی دنیا ثبت کرد. بر اساس تخمین‌ها این شرکت از سال ۲۰۰۶ تاکنون سالانه ۳۰۶ میلیون تایر لاستیکی تولید کرده است که همگی آن‌ها مخصوص تولیدات خود لگو هستند. در سال ۲۰۱۰ آن‌ها با تولید ۳۸۱ میلیون تایر از تولیدکنندگان بزرگ تایر در دنیا همچون بریجستون، گودیر و میشلین پیشی گرفتند.
گرچه رکورد آن‌ها با عبارت «تایر اسباب بازی» به ثبت رسیده، اما به گفته‌ی گینس، تایر‌های شرکت لگو از تمام ویژگی‌های یک تایر استاندارد برخوردارند و حتی لاستیکی که در تولید آن‌ها به کار می‌رود شبیه به همان چیزی است که در تایر‌های خودرو‌های تولیدی آمریکا وجود دارد.
منبع: روزیاتو