فرارو-نگارش یک مقاله معمولا بخشی از تحصیلات آکادمیک را تشکیل می‌دهد.
به گزارش فرارو، اگر چه تعداد کمی از دانشجویان فرآیند نگارش یک مقاله را ساده می‌دانند. اما این مهارت با تمرین مداوم در طی دوران تحصیل می‌تواند رفته و رفته بهتر شود و نگارش یک مقاله برای دانشجویان بسیار ساده‌تر از تصورشان شود.
هیچ فردی نمی‌خواهد از اشتباهاتش یاد بگیرد، بنابر این دانستن خوبی‌ها و بدی‌های نگارش یک مقاله می‌تواند کمک بسیاری به این تجربه پر استرس کند. هیچ قالب جهانی وجود ندارد که بتواند مشکلات هر مقاله دانشگاهی را حل بکند. با این وجود، قوانینی که در این مقاله یاد شده برای نگارش یک مطلب آکادمیک و یا تمامی گونه‌های مقالات علمی است، بدون در نظر گرفتن موضوع اصلی.
از آنجا که تعداد کثیری از مقالات وجود دارند و هر یک می‌توانند امتیاز در خور خود را بگیرند، بسیاری از استادان اذعان می‌کنند که به عنوان خوانندگان مقالات برای به دست آوردن ایده یک دانشجو در هر مطلب باید محتوای فراوانی را مورد مطالعه قرار دهند تا موضوع اصلی را دریابند و این تنها در صورتی است که دانشجو ایده کلی را به خوبی پشتیبانی کرده باشد. بنابر این، یک مقاله خوب مقاله‌ای است که کلمات کلیدی‌اش قابل رویت و روشن باشند و پیام را به خوبی به خواننده منتقل کند.
کلمات و عبارات اضافی را حذف کنید و از ساختارهای واضح استفاده کنید تا به نقطه مورد نظر دست یابید.
مقدمه هر مقاله‌ای بخش مهمی از هر مقاله‌ای را تشکیل می‌دهد، بنابر این هرگز نباید نادیده گرفته شود. در مقدمه هر مقاله باید ایده اصلی مقاله را در یک قالب مختصر توضیح دهید. مقدمه بخش اجباری در هر مقاله‌ای است، مقدمه یکی از بخش‌های مقاله علمی و آکادمیک را تشکیل می‌دهد که همچون دریچه ای، خواننده را از دنیای بیرون به دنیای درون مقاله می‌برد و در حکم نقشه راه را برای مطالعه کل مقاله باز می‌کند. هدف اصلی از بیان مقدمه پاسخ به این سوال است که «چرا پژوهش انجام شده است». در اولین جمله هر مقاله زمینه و دیدگاه کلی درباره موضوع و اهمیت آن بیان می‌گردد سپس مروری کوتاه بر متون علمی و بیان هدف مطالعه باید مد نظر خوانند قرار بگیرد.
در برخی مواقع پاراگراف‌ها مانند قطعات جداگانه‌ای از یک متن با هم ترکیب می‌شوند. این ترکیب نگارش اشتباه است. یک مقاله باید کاملا متنی منسجم و یکپارچه داشته باشد، خواننده را از یک نقطه به نقطه دیگر هدایت کند. به همین دلیل بهتر است از جملات ربطی در مقاله خود استفاده کنید – عباراتی که ایده قبلی بیان شده در مطلب را به جمله بعدی مرتبط می‌کند، و همانند پل برای مرتبط کردن پاراگراف‌ها استفاده می‌شود.
عباراتی که می‌توانید از آن‌ها در یک مقاله استفاده کنید، عبارتند از:
• علیرغم استدلال‌های قبلی…
• با توجه به این موضوع…
• همانطور که اشاره شد…
• به طور خلاصه…
زمانی که می‌خواهید از تجربیات خود در مقاله صحبت کنید و یا به چیزی که خوانده‌اید اشاره کنید، حتی اگر از نقل قول مستقیم استفاده نمی‌کنید بهتر است که موضوع را به منبع اصلی اطلاعات ارجاع دهید. بنابر این نمونه‌های متقاعد کننده‌تری را ارائه خواهید داد که شواهد قابل اطمینانی برای نکاتی که ثابت کرده اید، تشکیل می‌دهند.
هنگام نگارش مقالات آثار ادبی، بهتر است که از زمان حال – در روایت تاریخی یا فعلی استفاده کنید. این مسئله داستان را بسیار جذاب‌تر و واقعی‌تر می‌کند، و احساسات خواننده را افزایش می‌دهد.
هدف از نگارش یک مقاله نه تنها نشان دادن دانش شما در باب موضوعی مشخص است، بلکه این موضوع را نشان می‌دهد که توانایی بالایی در انتخاب واژگان مناسب دارید. در حقیقت باید در مقاله خود نشان دهید که چیزی فراتر از به نمایش گذاشتن واژگان معمولی دارید، این به معنای استفاده از واژگان پیشرفته و جایگزینی با مترادف‌های مناسب‌تر است.
مهم نیست که به چه میزان می‌خواهید با «جریان پیش بروید» و هر آنچه که به درونتان الهام می‌شود را بنویسید، تنها به یاد داشته باشید که در حال نگارش یک تکلیف تحصیلی هستید، پس بدون هیچ درنگی باید به موضوع اصلی مقاله بپردازید. اگر از آن دسته افرادی هستید که پیچیده و مبهم می‌نویسند، شاید بهتر باشد که مقاله خود را تجزیه و تحلیل کنید تا ببینید هر قسمت مقاله را به خوبی پوشش داده اید.
جملات پیچیده ممکن است گیج کننده باشند، نه تنها برای خواننده خسته کننده باشد بلکه در رتبه‌بندی مقاله هم تاثیر گذار باشد. نگارش جملات پیچیده و سبک نگارش را تغییر دهید. زیرا ممکن است ناتوانی شما را در انتقال اطلاعات به خواننده به نمایش بگذارد. یک فرمت ساده و قابل درک نشان می‌دهد که روش شما کاملا منطقی است و می‌تواند مانع از کج فهمی خواننده شود و همچنین از بروز خطاهای دستور زبان و اشتباهات کوچک جلوگیری کند. نویسندگان مشهور، مانند همینگوی یا فیتزجرالد نیز با ساختاری کاملا ساده می‌نوشتند.
یک مقاله خوب ربطی به سبک و قالب‌بندی آن ندارد، اما می‌تواند اولین تاثیر را بر خواننده داشته باشد. نکته حائز اهمیت این است که تمامی استادان می‌خواهند سبک و ساختار هر مقاله‌ای را با توجه به موضوعی که دانشجو با آن روبرو بوده و دست و پنجه نرم می‌کرده را بررسی کنند. در بسیاری از موارد، دستور العمل‌های قبلی برای هر مقاله تعیین شده است که این امکان را برای دانشجو فراهم می‌آورد تا مفهوم سبک را بر اساس نگارش هر مقاله درک کنند.
سطح و میزان مهارت فرد و زبانی که در مقاله استفاده می‌کند، دانش دستور زبانی و واژگان می‌تواند نشان دهنده توانایی او در تجزیه و تحلیل موضوع و نقاط قابل توجه و واضح مقاله باشد.
عباراتی که می‌تواند در پشتیبانی از نکته نظرهایی که در مقاله بیان شده‌اند به کار روند، عبارتند از:
• به نظر می‌رسد هیچ دلیل منطقی برای نقض این نظریه وجود ندارد…
• استدلال‌هایی در این زمینه وجود دارند…
• تحقیقات فعلی در زمینه (موضوع اصلی تحقیق) نشان می‌دهند…
• یکی از رایج‌ترین استدلال‌ها علیه…
• شواهد رو به رشد برای پشتیبانی از… نشان می‌دهند
قبل از فشردن دکمه «Save» و پرینت کردن مطلب، مقاله خود را به طور کامل بررسی کنید تا اشتباهات املایی، ساختارهای نا درست و خطاهای دستور زبانی را ویرایش کنید. همچنین در حین ویرایش این مسئله را بررسی کنید که آیا تمامی الزامات لازم و پرسش اصلی تحقیق را دنبال کرده اید، تعداد کلمات، قالب‌بندی متن و موارد دیگر را نیز مورد ارزیابی قرار دهید. حالا که تمامی نکات مثبت و موثر در نگارش یک مقاله را آموخته اید، بهتر است نکات دیگری را نیز به آن بیفزاییم – مواردی که باید از آن‌ها در نگارش اجتناب کرد.
اگر چه مقالات باید معنا دار و دقیق باشند، ، اما فیلتر کردن اطلاعات و انتخاب نکات مهم نیز از اهمیت ویژه‌ای بر خوردار است. این مسئله بسیار وسوسه‌انگیز است که تمامی نکات و اطلاعات را در مقاله خود ذکر کنید. با این حال، هدف این است که مطالب را محدود نماید و نشان دهید که قادر به تجزیه و تحلیل اطلاعات هستید و تنها حقایق مربوطه را در مقاله خود خاطر نشان می‌شوید.
سبک و فرم کاری شما اصلا اهمیتی ندارد، اما نکته حائز اهمیتی که نباید فراموش شود عبارتند از: اندازه کاغذ، فضا ها، فونت، حاشیه‌ها و شماره صفحات.
در حین استفاده از عبارات، جملات کلیشه‌ای کمتری به کار ببرید.به یاد داشته باشید که کلیشه‌ها در هر مقاله‌ای نمی‌توانند خوب باشند. علاوه بر این اساتید از دانشجویان خود انتظار دارند که کار خود را با ایده‌ها دیدگاه‌های نوآورانه توصیف نمایند. همچنین در استفاده از زبان‌های غیر رسمی تا جای ممکن اجتناب نمایند. این بدان معنا نیست که نگارش یک مقاله باید یادآور مطالبی علمی باشد تا یک سخنرانی، ، اما لازم به ذکر است که نگارش یک مقاله آکادمیک نیازمند سطحی از دانش شخصی است.
اگرچه خطاهای املایی به دانش و مهارت زبان شما آسیبی نمی‌رساند، اما ممکن است نشان دهنده‌عدم توجه کافی شما به مقاله باشد و می‌تواند برای استاد این شبهه را ایجاد کند که به خوبی بر روی مقاله تسلط نداشته اید. ارائه یک مقاله با اشتباهات املایی می‌تواند سبب شود آن مقاله مانند یک پیش‌نویس به نظر برسد و یا نوعی بی‌احترامی به استاد تلقی شود. سرقت ادبی یک نوع تقلب است و زمانی که تشخیص داده شود می‌تواند با مجازات قانونی همراه باشد.
برای دستیابی به شهرت و جایگاهی بالا در آموزش عالی با استفاده از سرقت ادبی ریسک نکنید، امروزه با پیشرفت نرم افزارها و موتورهای جستجو مانند گوگل به راحتی می‌توان منبع اصلی اطلاعات به دست آمده یا سرقت شده را شناسایی کرد، بنا براین با خود و اساتیدتان صادق باشید و مقاله خود را با نگارش خودتان بنویسید. با ارجاع دادن هر مطلبی به منبع اصلی سو تفاهم ارتکاب سرقت ادبی را از بین ببرید.
مهم نیست که چه مقاله‌ای را نگارش می‌کنید، ، اما در نگارش مقالات آکادمیک کمتر این مسئله پیش می‌آید که خواننده مورد خطاب قرار گیرد. مورد خطاب قرار دادن خواننده در یک مقاله می‌تواند نشانه‌ای از ارائه یک داستان باشد تا یک مقاله علمی و ادبی باشد. در حالی که یک مقاله آکادمیک باید عینی و تحلیلی باشد. هیچ مقاله‌ای را با عبارات «در این مقاله/ مقاله من» آغاز نکنید.
مقدمه باید ایده اصلی مقاله را ارائه دهد و آنچه که قرار است راجع به آن در پاراگراف‌های بعدی توضیح بیشتری داده شود. یک مقدمه موثر می‌تواند شامل مطلبی برای هدایت خواننده به سمت موضوع مقاله باشد. هنگام نگارش یک مقاله خوب باید یک ساختار واحد و هدف مشخصی را دنبال کنید تا ثابت کنید ایده اصلی را به خوبی درک کرده‌اید و سپس ارزیابی مستقل انجام دهید.