فرارو- برگ‌ریزان خزان و سرمای زمستان روابط تهران با ریاض، خیلی زودتر از آنچه تصور میشد، پایان یافته و نسیم معتدل بهاری بر روح تنش زدایی جاری شده است. این بهار چنان است که از هم اکنون باید خود را برای دیدن تابستان گرم روابط میان دو کشور آماده کرد. برای اثبات این گزاره، تنها کافیست به خیابان فرعی -سابقا مولوی- واقع در بلوار سجاد شهر مشهد، همجوار با کنسولگری عربستان در این شهر سر بزنیم.
به گزارش فرارو، روز شنبه (۱۹ فروردین) برداشتن تابلوی خیابان کنسولگری عربستان در مشهد بازتاب گسترده‌ای را به همراه داشت. در این روز تابلوی خیابان «شهید آیت‌الله نِمر» برداشته شد، آن‌هم بدون هیچ‌گونه مصوبه قبلی‌ای از سوی شورای شهر و پیش از سفر هیات عربستان سعودی به ایران.
این تغییر نام معنایی بسیار فراتر از یک تصمیم شهری برای تغییر نام یک معبر دارد؛ نمودی است بر آشتی دو قدرت بزرگ خاورمیانه. داستان تنش و صلح با کلیدواژه «نِمَر باقر النمر»، در اندرون خود برای سیاست و جامعه ایرانی، معنایی حتی فراتر از یک صلح بزرگ در عرصه سیاست خارجی دارد. معنایی به عمق چند دهه منازعه سیاسی در داخل و امید به تغییر در آینده.
نِمَر باقر النمر، روحانی و شیعه عربستانی در بامداد دوم ژانویه ۲۰۱۶ (۱۲ دی ۱۳۹۶) در سن ۵۷ سالگی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه، اعدام شد. در عصرگاه همین روز افرادی خودخواسته در تهران به سفارت عربستان سعودی و کنسولگری ریاض در مشهد، حمله کردند. اقدامی که بلافاصله به قطع مناسبات دیپلماتیک ایران با عربستان و متعاقبا قطع مناسبات با بسیاری از کشورهای عرب منجر شد.
فردای روز حمله به مراکز دیپلماتیک سعودی، شورای شهر مشهد با طرحی دو فوریتی وارد گود شد. این شورا در نشستی غیرعلنی در ۱۳ دی ۱۳۹۴ تغییر نام خیابان مولوی (خیابان کنار کنسولگری عربستان) به خیابان «شهید آیت‌الله النمر» را به تصویب رساند. عصر همان روز با تجمعی از افراد معترض به اعدام شیخ نمر، تصمیم شورای شهر مشهد اجرایی نیز شد.
همزمان با مشهد، اعضای شورای شهر پایتخت نیز تغییر نام معبر «بوستان»، خیابان منتهی به سفارت عربستان به خیابان «آیت الله نمر» را تصویب کردند که البته توسط تعدادی افراد خودسر در همان روز اجرایی شد. این تغییر با اعتراض شدید وزارت خارجه همراه و از شهرداری خواسته شد، نام سابق خیابان بازگردانده شود. با گذشت یک سال در نهایت خیابان «ناز» واقع در منطقه یک شهرداری تهران به خیابان «شهید شیخ نمر باقر النمر» تغییر نام پیدا کرد.
در نتیجه این تحولات نام «نمر باقر النمر» به نماد و کانون اصلی تنش میان عربستان و ایران تبدیل شد. برآیند آن نیز ۷ سال قطع مناسبات میان دو کشور بود. فراتر از مجادلات لفظی میان سران سیاسی، عصری جدید از تنش میان تهران و ریاض کلید خورد. عصری که طی آن با مدیریت محمد بن سلمان، عربستان سعودی در پرونده‌های مهم منطقه‌ای همچون یمن، لبنان، سوریه، عراق و... رویکرد تقابل حداکثری با منافع تهران را در پیش گرفت. عصری که طی آن ریاض از تمامی ابزار‌ها اعم از ابزار‌های نظامی، دیپلماسی و دلار‌های نفتی برای تحمیل هزینه و ضربه وارد کردن به ایران بهره گرفت.
قاعده‌ای غیرمعمول نیست؛ اینکه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با حوزه سیاست خارجی در دستان مسئولان رسمی وزارت خارجه باشد. اینکه استراتژی سیاست خارجی توسط دستگاه دیپلماسی و دولت مستقر اتخاذ شود. اما طی دهه‌های گذشته این قاعده ابتدایی بار‌ها با نقش‌آفرینی برخی نیرو‌ها دچار اختلال و حتی انحراف شده است.
در دی ۹۴ نیز بر خلاف خواست دولت و وزارت خارجه، به ساختمان سفارت عربستان سعودی حمله شد. داستانی تکراری با نتیجه‌ای مشابه. اگر حمله به سفارت آمریکا، سالها تحریم و تنش را به همراه داشت، تعرض به سفارت عربستان نیز ۷ سال تنش حداکثری و هزینه‌های ناخواسته در منطقه را به تهران تحمیل کرد.
آنها که در اندیشه بالا رفتن از دیوار مراکز دیپلماتیک عربستان سعودی در تهران و مشهد بودند، تصورشان این بود که در درست‌ترین نقطه تاریخ ایستاده‌اند. چنین می‌پنداشتند، ننگ رابطه با آل سعود را از دامان ایران اسلامی پاک کرده‌اند. بر این باور بودند که در آینده رویایشان یعنی نابودی عربستان سعودی محقق خواهد شد. تصور میکردند خدمتی بزرگ به ملت داشته‌اند.
حالا با تغییر نام خیایان شیخ نمر در مشهد، بیش از هر زمان دیگری اثبات میشود که سیاست کانون رویاپردازی و احساسات کودکانه نیست. سیاست بین‌الملل با وجود تمامی فضای آنارشیکی که بر آن حاکم است، حداقل‌هایی از قواعد و نُرم‌ها را در خود دارد که تخطی از آنها بدون تبعات نخواهد بود. در صدر تمامی اصول حقوق بین‌الملل، احترام به حاکمیت ملی کشورهای ثالث، اصلی غیرقابل خدشه است که در ماجرا حمله به سفارت عربستان سعودی مورد نقض قرار گرفت.
گره خوردن سرنوشت ۸۵ میلیونی ایرانی به سالها تحریم، رقابت امنیتی در منطقه، تنش حداکثری با کشورهای عربی، تحمل تحریم، گرانی و فشار اقتصادی نیز برآیند رویاپردازی و احساساتی شدن بود.
واکنش شخصیت‌های سیاسی، رسانه‌ای و کاربران فضای مجازی به ماجرای برداشتن تابلوی شیخ نمر باقر النمر در مشهد، طی چند روز اخیر، بیشتر با چاشنی طنز و کنایه بوده است. اکثریت قاطع واکنش‌ها، این رخداد را همچون ابزاری برای کنایه زدن به تندروها مورد بهره‌برداری قرار داده‌اند. برخی نیز این رخداد را به‌گونه‌ای بازنمایی کرده که انگار شکستی برای ایران بوده و موجبات سرافکندگی کشور شده است.
افرادی نزدیک به قدرت نیز که سابقا در جرگه حمله‌کنندگان به دفاتر دیپلماتیک عربستان بودند، طنازان و کنایه‌زنندگان به برداشتن تابلو شیخ نمر را به عدم صداقت در باور‌ها متهم میکنند.
در میانه این رویکردها، برخی نیز این نکته را یادآور می‌شوند که اقدام به تنش‌زدایی با عربستان سعودی و متعلقات آن همچون برداشتن نام کلیدواژه بحران (شیخ نمر باقر النمر) نه تنها مایه سرافکندگی نیست، بلکه اقدامی به انتهای درجه درست است. این اقدام نشان دهنده آن است که دستگاه دیپلماسی کشور با اتخاذ رویکردی واقع‌بینانه در مسیر تامین منافع ملی گام بر می‌دارد. حتی تکرار این رویکرد در دیگر شهر‌ها از جمله تهران و قم نیز می‌تواند اقداماتی قابل تقدیر و دریچه‌ای برای تنش‌زدایی فزآینده‌تر با عربستان سعودی باشد.
تعدادی نیز این فرصت را زمانی مغتنم برای بازگشایی گره انسداد مناسبات ایران و مصر می‌دانند. از آنجا که نام خیابان «خالد اسلامبولی» که از نظر دولت مصر عامل ترور انور سادات است، شاه کلید قطع روابط تهران و قاهره طی بیش از چهار دهه گذشته بوده است، به نظر می‌رسد اکنون زمان آن فرارسیده یخ انسداد روابط با دولت مصر، همانند داستان استقرار و برداشتن تابلوی «شهید آیت الله نمر باقر النمر» آب شود.
توی متن آمده
سیاست میدان احساسات نیست
بله کاملا درسته
ولی خاک عالم تو سر اون عده تندروی که بدون مصلحت کشور و اوضاع وخیم اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی،قبلا دست به چنین کاری زده بودند و بی توجه به پیامد آن هم سفارت یک کشور را اشغال و تخریب کردند و هم خودخواسته خیابان ها را خودخواهانه تغییر نام دادند،صرف نظر از اینکه ،چنین کار سرنوشت اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و.......۸۵میلیون را در بر می گیره،و هیچکس هم تا الان کاری به کارشون نداشته!!!!!!!!
در حالیکه باید وحتما محاکمه می شدند
تا درس عبرتی باشه برای بقیه که وقتی تقی به توقی میخوره جرأت نکنند خودخواهانه دست به چنین اقدامات خودسرانه ای بزنند
که دودش به چشم ۸۵میلیون بره.
چه خفتی بالاتر از این که بعد از چندین سال
حقیرانه بادست خود ،دوباره تابلو نامگذاری شده به نام شیخ نور را پایین بکشند و آن را تغییر دهند؟؟؟؟؟؟؟؟
کلیدواژه بحران، شیخ نمر باقر النمر نبود، بلکه پیش از آن تعرض کریه به دو نوجوان ایرانی در جده و سکوت دولت وقت بود جنابان با غیرت!
یا حق
آقای نمر مگر شهید نشده و شما دولت مگر پشت نمر نبودید ...
چی شد پس .عربستان کم بلایی سر ما آورد .پس چی شد .حالا آشتی کردین .ما ملت حالا از عربستان تعریف کنیم .چون که منافع شخصی شما در خطر نباشد......
هشتادو پنج میلیون ایرانی بعد از هفت سال تازه میخوان درش بیارن آخر چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی.
بچه جون سیاست پدر ومادر نداره حالا تو میخاهی دایه مهربانتر از مادر واسه اون باشی که نمیشه پس بچه جون تو برو پستونک.تو بخور وبخواب پدر بزرگا ت خودشون درست میکنن
اما بدا به حال اون بدبخت های ساده لوحی که به دنباله روی سیاست مداران دنیا و آخرت خود را تباه میکنند ...
هیچ دلیلی نداره که ما با کشورهای دیگه سر جنگ داشته باشیم این وسط مردم می سوند و کک مسئولین هم نمی گزه پس مرض دارین این وسط مردم رو خرج هوی و هوس خودتون می کنید؟ هفت سال با عربستان بدون هیچ دلیلی رابطه خصمانه داشتین و یمن رو کرده بودین یه جبهه جدید و سر انجام به این نتیجه رسیدین که این چه کاریه آخر؟ نتیجه ای که از همون اول برای خیلی ها معلوم بود و به شما هم می گفتن!!!!
در ضمن، آیا واقعا انجام کارهای پرهزینه برای کشور تمام شده یا فقط یک تاکتیک زودگذر است؟
باید هر وقت در شرایطی قرار گرفتی سریع پوست اندازی کنی
هرکسی که این متن رو تنظیم کرده واقعا وزیر خارجه کمترین پست براشون.
پس چرا بزرگترین تنش رسیدن به منافع ملی یعنی آمریکا رو تنش زدایی نمیکنین
هر جا کم آوردین از مردم بیچاره مایع گذاشتین
قبلاً که میگفتین این تنش ها و ستیزها با کشور های عرب بخوص عربستان خواسته اکثریت مردم است است
الان هم که میگید برای منافع همین ملت دست دوستی دراز کردیم
مردم خوب می‌فهمند
اصلا شیخ نمر بشما چه ارتباطی داشت که بخاطرش اینهمه هزینه به ملت تحمیل کردید؟