آیا تا به حال در موقعیت اجتماعی بوده اید که در آن احساس عصبی داشته باشید؟ شاید شروع یک کار جدید باعث شد که در روز اول خیلی عرق کنید. یا رفتن به مهمانی باعث شود معده شما عصبی شود.
این‌ها احساسات عادی هستند که اکثر مردم در زمان‌های مختلف زندگی خود تجربه می‌کنند. اما اضطراب اجتماعی تجربه بسیار متفاوتی است و می‌تواند ناتوان کننده باشد و با فعالیت‌های ساده و روزمره مانند رفتن به محل کار، شرکت در اجتماعات یا حتی رفتن به فروشگاه تداخل داشته باشد.
کارشناسان انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اضطراب اجتماعی را به عنوان "اضطراب یا ترس شدید از قضاوت شدن، ارزیابی منفی یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی یا عملکرد" توصیف می‌کنند. ترس از ناهنجار یا گنگ به نظر رسیدن، احساسات مضطرب را تشدید می‌کند و اغلب منجر به دوری کامل از موقعیت اجتماعی می‌شود.
از آنجایی که اجتناب یک پاسخ رایجبه این موقعیت است، در صورت عدم درمان، اضطراب اجتماعی می‌تواند یک اختلال محدود کننده زندگی باشد.
اجتناب به فرصت ها، تجربیات یا روابط از دست رفته تبدیل می‌شود که منجر به موفقیت کم در مدرسه و کار، مهارت‌های اجتماعی ضعیف، عزت نفس پایین، انزوای اجتماعی، افسردگی و حتی افکار یا اقدام به خودکشی می‌شود.
اگر این اتفاق برای شما آشنا به نظر می‌رسد، شما تنها نیستید. بر اساس سلامت روان آمریکا، پانزده میلیون بزرگسال آمریکایی دارای اختلال اضطراب اجتماعی هستند.
معیار‌های تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از:
ترس یا اضطراب مداوم و شدید در مورد موقعیت‌های اجتماعی خاص، زیرا معتقدید ممکن است مورد قضاوت منفی، خجالت یا تحقیر قرار بگیرید.
اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی اضطراب‌زا یا تحمل آن‌ها با ترس یا اضطراب شدید
اضطراب بیش از حد که با موقعیت نامتناسب است
اضطراب یا پریشانی که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می‌کند
همچنین علائم فیزیکی وجود دارد که فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی می‌تواند آن را تجربه کند.
این‌ها عبارتند از «ترس شدید، تند شدن ضربان قلب، قرمز شدن یا سرخ شدن، تعریق زیاد، خشکی گلو و دهان، لرزش (ترس از برداشتن یک لیوان آب یا استفاده از ظروف غذا)، بلع مشکل، انقباض عضلانی، به ویژه در اطراف صورت و گردن»
آیا نمی‌دانید چگونه بر اضطراب اجتماعی غلبه کنید؟
خبر خوب این است که اضطراب اجتماعی یک بیماری قابل درمان است. موسسه ملی سلامت روان (NIMH) می‌گوید اولین قدم برای دریافت کمک صحبت با یک متخصص سلامت روان است که می‌تواند یک برنامه تشخیص و درمان را به شما ارائه دهد.
درمان‌ها شامل روان درمانی (یا گفتار درمانی) و گاهی اوقات دارو درمانی است.
درمان شناختی رفتاری (CBT)، نوعی روان درمانی، یک روش بسیار موثر برای درمان اضطراب اجتماعی است.
دکتر Stefan G. Hofmann، مدیر آزمایشگاه روان درمانی و تحقیقات عاطفی در دانشگاه بوستون، در پستی برای مرکز ملی اضطراب اجتماعی گفت که CBT "به طور کلی شامل حدود ۱۲ تا ۱۶ جلسه هفتگی است و شامل استراتژی‌های مواجهه برای هدف قرار دادن عوامل شناختی است.»
هافمن افزود که یک بار در درمان، نرخ ترک تحصیل بسیار کم است و میزان پاسخ به درمان نزدیک به ۷۵ ٪ است.
مواجهه درمانی شکل دیگری از درمان اختلال اضطراب اجتماعی است. شما در معرض یک یا چند موقعیت اجتماعی ایجاد کننده اضطراب قرار می‌گیرید. به گفته انجمن روانشناسی آمریکا، این در یک محیط کنترل شده اتفاق می‌افتد که در آن شما یاد خواهید گرفت که به جای اجتناب، استراتژی‌های مقابله را تمرین کنید.
درمانگر شما همچنین ممکن است تصمیم بگیرد که دارو‌های اضطراب اجتماعی را به برنامه درمانی شما اضافه کند.
دارو‌های ضد افسردگی:
مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند Paxil و Zoloft، یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) مانند Effexor XR
مسدودکننده‌های بتا:
تجویز شده و گهگاه برای درمان تظاهرات فیزیکی اضطراب اجتماعی مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و لرزش
دارو‌های ضد اضطراب: مانند بنزودیازپین ها، ممکن است تجویز شوند و تحت نظارت دقیق قرار گیرند، زیرا می‌توانند اعتیادآور باشند.
مانند بسیاری از داروها، توجه داشته باشید که ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنید. اگر عوارض جانبی شما را نگران می‌کند، مهم است که با متخصص سلامت روان خود صحبت کنید.
زندگی با اختلال اضطراب اجتماعی نباید یک وضعیت ویرانگر و تغییر دهنده زندگی باشد. با تشخیص و درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی یاد گرفته اند که زندگی طولانی و رضایت بخشی داشته باشند.
منبع: سلامت نیوز