برای عملکرد صحیح، باید مقدار کافی ویتامین و مواد معدنی مصرف کنیم. یک فرد معمولی تقریبا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از رژیم غذایی خود دریافت می‌کند. اگر چه زمانی که این امر ناموفق باشد، مکمل‌های ویتامین می‌توانند به عنوان یک شبکه ایمنی برای پر کردن شکاف‌های چیزی که نمی‌خورید، عمل کنند.
گفته می‌شود، در حین مصرف مولتی ویتامین یا داشتن یک رژیم غذایی متعادل، همچنان می‌توانید کمبود ویتامین داشته باشید. این به این دلیل است که بدن افراد متفاوت بوده و به چیز‌های متفاوتی نیاز دارد. یک مولتی ویتامین عمومی ممکن است کمبود قابل توجهی در برخی مواد مغذی را برطرف نکند. دانستن علائم کمبود ویتامین بسیار مهم است تا بتوانید آن‌ها را در صورت بروز شناسایی کرده و رژیم غذایی خود را بر اساس آن تنظیم کنید.
کمبود ویتامین دقیقا همان طور است که از نام آن پیداست: بدن شما بدون مقدار کافی ماده مغذی خاص عمل می‌کند. آن‌ها فوق‌العاده رایج هستند. تخمین زده می‌شود که ۲ میلیارد نفر در سراسر جهان کمبود ویتامین دارند.
کمبود ویتامین به دو دسته تقسیم می‌شود: کمبود‌های اولیه و ثانویه. کمبود اولیه ویتامین به این معنی است که شما باید بیشتر از مواد غذایی حاوی ویتامین را مصرف کنید. در این مورد اغلب می‌توانید رژیم غذایی خود را طوری تنظیم کنید که این نیاز‌ها را برطرف کنید یا اگر محدودیت‌های غذایی دارید که شما را از خوردن این غذا‌ها باز می‌دارد، مکمل مصرف کنید که بیشتر در مورد آلرژی‌های غذایی صدق می‌کند.
کمبود‌های ثانویه زمانی رخ می‌دهند که بدن شما مواد مغذی را آنطور که باید جذب نمی‌کند. این می‌تواند به دلیل یک بیماری زمینه‌ای مانند بیماری سلیاک یا فیبروز کیستیک رخ دهد، علاوه بر این کمبود ثانویه ناشی از جذب مواد مغذی کمتر در بدن ما با افزایش سن است. سپس سوء جذب می‌تواندنیز به آن اضافه شده و باعث کمبود‌های دیگری شود، مانند مورد کلسیم و ویتامین D. افراد مسن که بدن آن‌ها تولید ویتامین D را متوقف کرده است، ممکن است دچار کمبود کلسیم شوند، زیرا ویتامین D برای جذب کلسیم بسیار مهم است.
کمبود ویتامین شایع است با این حال آن همیشه با علائمی که ممکن است با کمبود ویتامین مرتبط باشد، ظاهر نمی‌شود. در اینجا علائم رایج کمبود ویتامین که ممکن است نادیده گرفته شود، ارائه شده است.
یکی از شایع‌ترین علائم کمبود ویتامین، خستگی یا احساس ضعف است. بسیاری از چیز‌ها می‌توانند باعث بروز این شوند که تمیز دادن آن را با علائم دیگری مانند کمبود خواب دشوار می‌کند. خستگی مزمن که هر چقدر هم که بخوابید یا استراحت کنید از بین نمی‌رود ممکن است نشان دهنده کمبود ویتامین باشد.
خستگی نشانه کمبود ویتامین دی، ویتامین B ۳، آهن، فولات، ویتامین B ۱۲ است.
یکی دیگر از علائم رایج کمبود ویتامین، ضعف یا گرفتگی عضلات است. باز هم مشخص کردن این مورد به طور مستقیم به مواد مغذی دشوار است، زیرا ممکن است به دلایل زیادی درد مفاصل داشته باشید. شناخته‌شده‌ترین کمبود مرتبط با ضعف عضلانی، ویتامین D است، با این حال کمبود ویتامین B و منیزیم نیز می‌تواند منجر به ضعف شود.
ضعف عضلانی و درد مفاصل می‌تواند نشان دهنده کمبود ویتامین‌های گروه B، ویتامین دی، ویتامین E و منیزیم نیز باشد.
پرداختن به رژیم غذایی خود برای اینکه متوجه شوید در چه مواردی کمبود دارید، اولین قدمی است که می‌توانید برای رفع کمبود ویتامین بردارید. اگر نمی‌توانید شکاف‌های آشکاری در تغذیه خود بیابید، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید.
ریزش مو می‌تواند به دلایل مختلفی مانند ژنتیک، شرایط پزشکی، درمان مو و عدم تعادل هورمونی اتفاق بیفتد. از دست دادن مواد مغذی کلیدی رشد مو نیز ممکن است علت باشد. اگر مو‌های شما نازک است یا مانند گذشته سالم نیست، ممکن است به این دلیل باشد که به اندازه کافی از این مواد مغذی دریافت نمی‌کنید: ویتامین B ۲، بیوتین، فولات، فلز روی.
باید توجه داشت که اگر ریزش یا آسیب مو به دلیل کمبود ویتامین باشد، مصرف ویتامین‌ها باعث ضخیم شدن مو‌های شما نمی‌شود. یافتن منبع ریزش مو تنها راه برای آگاهی از نحوه رفع آن است. ویتامین‌های رشد مو فقط در صورت کمبود به شما کمک می‌کنند تا سلامت خود را حفظ کنید، اما آن‌ها قرص‌های جادویی نیستند. بهتر است همیشه روی رژیم غذایی خود تمرکز کنید که از سلامت مو حمایت می‌کند.
حتی در صورت استفاده از مرطوب‌کننده‌ها باز هم پوست خشک یا شوره سر دارید، ممکن است رژیم غذایی شما مقصر این موضوع باشد. داشتن ویتامین‌ها و مواد معدنی کافی برای پوست و پوست سر سالم و هیدراته ضروری است. این فقط پوست خشک نیست، لکه‌های پوسته پوسته، برآمدگی‌ها و شوره سر همگی نشان دهنده کمبود احتمالی ویتامین هستند.
اگر پوست خشکی دارید، ممکن است علت آن کمبود ویتامین A، آهن، ویتامین B، ویتامین سی، ویتامین E، کلاژن، ویتامین دی، امگا ۳ باشد.
چندین ویتامین برای عملکرد سیستم ایمنی ضروری هستند: ویتامین‌های E، C و K. ویتامین K ماده مغذی مورد نیاز برای تشکیل لخته است. بدون مقدار کافی در بدن، یک برش طبیعی می‌تواند به یک مشکل بزرگ تبدیل شود، این همچنین در مورد خونریزی داخلی که تشخیص آن بدون مداخله پزشکی دشوار است، صدق می‌کند.
کمبود ویتامین تنها مدت زمان خونریزی را تعیین نمی‌کند. آن‌ها همچنین بر مدت زمان بهبود زخم تاثیر می‌گذارند. ویتامین C با خواص ضد التهابی عمل می‌کند که به بستن زخم‌ها کمک می‌کند. کمبود باعث کندی ترمیم بافت می‌شود. کمبود مواد مغذی در ویتامین‌هایی مانند ویتامین A، ویتامین سی، ویتامین E، ویتامین K و فلز روی می‌تواند بر سیستم ایمنی و توانایی شما در بهبود زخم‌ها تاثیر بگذارد.
کمبود ویتامین همچنین می‌تواند احساس شما را تعیین کند. اکثر مردم با اختلال عاطفی فصلی آشنا هستند، نوعی افسردگی که زمانی اتفاق می‌افتد که نور خورشید کمتر به ما ویتامین D بدهد. با این حال، تغییرات خلقی و افسردگی به دلیل کمبود ویتامین D به ماه‌های زمستان محدود نمی‌شود. تخمین زده می‌شود که ۴۲ درصد از افراد ویتامین D کافی دریافت نمی‌کنند.
همچنین مشخص شده است که کمبود ویتامین B ۶ به بیماری‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی کمک می‌کند. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، چندین مطالعه نشان می‌دهند که مصرف مکمل‌های ویتامین B ۶ می‌تواند به کاهش علائم کمک کند، زیرا پیام‌رسان‌های شیمیایی تولید می‌کند که تکانه‌های مغزی را مهار می‌کند که منجر به یک اثر آرام‌بخش می‌شود.
علاوه بر تغییرات طبیعی در بینایی ما که با افزایش سن اتفاق می‌افتد، کمبود ویتامین A می‌تواند به مشکلات بینایی کمک کند. ویتامین A با کمک به تولید رنگدانه برای شبکیه، نقش کلیدی در بینایی دارد. بدون ویتامین A کافی، تولید متوقف شده و منجر به شب کوری یا کاهش توانایی دید در نور کم و تاریکی می‌شود.
شب کوری می‌تواند مستقل از کمبود ویتامین A رخ دهد، بنابراین شما نباید مصرف مکمل را شروع کنید مگر اینکه منبع آن را بدانید. ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است، به این معنی که در ذخایر چربی بدن ما تجمع می‌یابد. بیش از حد سمیت ویتامین A نامیده می‌شود که با علائمی مانند سردرد، درد مفاصل و حالت تهوع مشخص می‌شود.
ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که برای سلامت چشم ضروری است. کمبود می‌تواند به مرور زمان منجر به از دست دادن بینایی شود.
علامتی که کمتر شناخته شده و هشدار دهنده‌تر است مبنی بر اینکه ممکن است کمبود ویتامین داشته باشید، سوزن سوزن شدن در دست ها، پا‌ها است. مقصر اصلی این کمبود ویتامین B ۱۲ است که در تولید میلین در سیستم عصبی ما نقش دارد. میلین لایه محافظی است که به دور عصب می‌پیچد. کمبود B ۱۲ به این معنی است که بدن شما میلین کافی تولید نمی‌کند و اعصاب شما مستعد آسیب هستند. سپس روی دست و پای خود احساس سوزش یا سوزن سوزن می‌کنید.
مواد مغذی مرتبط با سوزن سوزن شدن دست و پا شامل ویتامین B ۶، ویتامین B ۱۲، کلسیم، منیزیم، فلز مس و کروم می‌شود. اگر احساس سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی ممتد دارید، فورا با پزشک خود صحبت کنید تا علت آن را بیابد و یک برنامه درمانی تهیه کنید.
هر فردی ممکن است کمبود ویتامین داشته باشد که اغلب به دلیل رایج بودن برخی از علائم نادیده گرفته می‌شود؛ با این حال علائم را نباید نادیده گرفت، به ویژه علائمی که بر توانایی شما برای حرکت، بلند کردن و دیدن تاثیر می‌گذارد. ایجاد تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی بهترین راه برای جلوگیری از کمبود‌ها است. اگرچه مصرف مکمل‌ها نیز رایج است.