این پروژه به لطف همکاری مردم محلی با انجمن معماران کلمبیایی آغاز شد. این انجمن روش‌های سنتی ساخت و ساز را در چشم‌انداز‌های خودساخته و غیررسمی بوگوتا به چالش می‌کشد. سازۀ مه‌گیر با ایجاد یک مدل جایگزین پایدار بجای روش‌های ساخت و سازی که معمولاً از آجر و بتن استفاده می‌کنند، می‌تواند بدون هیچ دانش تخصصی یا دستگاه پیچیده‌ای تکمیل شود.
به گزارش فرادید، این سازه با چارچوب‌های فولادی ساخته می‌شود که در یک پارچه سفید پوشیده شده‌اند و آبِ موجود در هوای مه‌آلود را از طریق نمای بیرونی و سیستم لوله‌های پی‌وی‌سی جمع‌آوری می‌کند. با انجام این کار، اعضای جامعه نه تنها به لحاظ امکان کشاورزی توانمند شدند، بلکه این ابتکار سبب بروز تغییرات مثبت اجتماعی شده است و در واقع به یک مدل برای محله‌های دیگر تبدیل شده است.
این پروژه توسط سزار سالومون و آلهاندرو سالداریاگا از استودیوی آلسار آتلیه ابداع شد که در اصل پیش‌نمونه‌ای که بتواند آب مه را بگیرد طراحی کرده بودند. این ایده ریشه دواند و اعضای جامعه محلی و تیم طراحان برای واقعیت بخشیدن به این پیش‌نمونه با هم دست همکاری دادند.
با استفاده از یک پارچه سفید (پلی‌سویمبرا) برای پوستۀ این سازه، آب موجود در مه می‌تواند متراکم شود و بعدتر با سیستم لوله‌های پی‌وی‌سی در بخش انتهایی نمونه اصلی جمع‌آوری شود. از این آب جمع‌آوری‌شده می‌توان برای مصرف خانگی مثلا تمیزکردن و شستن نیز استفاده کرد؛ علاوه بر این وابستگی جامعه محلی به منابع آبی شهری یا آبیاری گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد و به این ترتیب، کشاورزی شهری را ارتقاء داده و یک خرداقلیم ایده‌آل برای رشد گیاهان ایجاد می‌کند.
این نمونه اولیه در محله سن لوئی تبدیل به یک نقطه عطف شده است، که تغییرات اجتماعی مثبتی را هم با خود همراه آورده است. این پروژه بدون نیاز به دانش تخصصی برای سوار کردن نمونه، فرصتی را در اختیار محلی‌ها قرار داده است تا تکنیک‌های ساخت و ساز جدیدی را بیاموزند که بدون نیاز به استفاده از ماشین‌الات سنگین یا بتن، پایداری سازه‌ها را تقویت می‌کنند.
علاوه بر این، با ارتقاء کشاورزی شهری و کاهش وابستگی جامعه به منابع آبی شهری، آتلیه آلسار به بهبود امنیت غذایی و دستیابی به آب تمیز کمک کرده است و در عین حال، به مردم برای اقدام کردن و فکر کردن به راه‌حل‌های نوآورانه برای پرداختن به چالش‌های پیش‌روی جامعه انگیزه داده است.