این اکتشاف توسط موسسه باستانشناسی کاتسوُلد به عنوان بخشی از کار پروژه‌ی HS ۲ انجام شد؛ پروژه‌ای که در جستجوی آثاری از تاریخ ده هزارسالۀ سکونت انسان در بریتانیا است. سر گرزی که به تازگی کشف شده، از جنس سنگریزه‌ی کوارتزیتی تقریباً بیضی شکل است (۱۰۵ mm×۷۴ mm×۴۰ mm) و یک سوراخ مرکزی (تقریباً ۳۵ mm-۲۰ mm قطر) دارد. هر دو سوی گرز دچار آسیب دیدگی ناشی از ضربه است که نشان می‌دهد از آن به عنوان ابزار ضربه‌زدن استفاده شده است.
به گزارش فرادید، این شئ دسته‌دار بوده، چون در نقطه‌ی باریکی از سوارخ مرکزی آن، شواهد سایش و فرسودگی وجود دارد. نشانه‌های کوچک لب‌پریدگی اطراف محیط سوراخ مرکزی نشان می‌دهد این شئ با استفاده از یک سنگ نوک تیز دیگر سوراخ شده است. برخلاف سر گرز‌های نوسنگی بعدی که طوری روی آن‌ها کار شده که شکل خاصی داشته باشند، این اشیاء میان‌سنگی شکل ماده‌ی خام را داشتند یعنی هیچ تلاشی برای ایجاد لبه‌های تیز در آن‌ها صورت نگرفته است. سر گرز‌های مشابه این قبلا هم در بریتانیا یافت شدند، از جمله دریاچه اِتون رواینگ در برکشایر و اوکانگر در همپشایر که تصور میشود قدمت‌شان به دوره میان‌سنگی بازگردد.
تصور میشود تمرکز فعالیت شکارچی-گردآورندگان میان‌سنگی در نواحی غنی از منابع غذایی بوده است، از جمله درختستان‌ها و بستر رودها؛ سایت اخیر نیز در چنین مکانی قرار دارد، یعنی در شاخه‌ای از رودخانه بزرگ اوس (Ouse).
این سر گرز در بستر یک معدن دوره پس از قرون وسطی پیدا شد که یک خندق منحنی را قطع می‌کرد. پیدا شدن سر گرز از رسوبات داخلی نشان می‌دهد که شاید این خندق زمانی بخشی از یک خندق گرد ماقبل‌تاریخ بوده است.
با استفاده از تصویربرداری هوایی، دو خندق گرد دیگر که احتمالاً نمایانگر گورتل‌های گرد عصر برنز بودند در نزدیک یافته‌ی اخیر پیدا شده‌اند و می‌دانیم دو خندق گرد دیگر به علاوه تدفین‌های مرده‌سوزی عصر برنز هم در نواحی پیرامون کشف شدند.