به گفته مدیر موزه مردم شناسی شهرستان اوز این سند تاریخی مبنی بر صدور گواهینامه دوچرخه در سال ۱۳۲۶ از سوی مسعود فریدی فرزند زنده‌یاد محمدعلی، برادر زاده احمد فریدی در ماه جاری (۱۴۰۰) به این موزه تحویل شده است.
به گزارش ایرنا، شریف بازرگان اظهار کرد: بر اساس این سند تاریخی مرحوم احمد فریدی فرزند عبدالله، متولد ١٣١٢ اهل اوز و دندانپزشک بوده که سالیان متمادی در آلمان می‌زیسته و در مهرماه ١٣٩٣ در آلمان به رحمت خدا رفته است.
وی افزود: گواهینامه مرحوم احمد فریدی، در سال ١٣٢۶ شمسی صادر شده، مجلّد و دارای چندین برگه و ابعاد آن ۱۲ در ۹/۵ سانتی‌متر است.
پنج صفحه اول آن سفید و در صفحه ششم، مشخصات صاحب گواهینامه، محل اقامت، تاریخ صدور و امضای رئیس کلانتری مستقل لار درج شده است. مُهر کلانتری لار و تمبر وزارت دارایی نیز در این صفحه دیده می‌شود. دارنده گواهینامه، آن زمان ١۴ ساله بوده است.
مدیر موزه مردم شناسی اوز گفت که در صفحه هفتم، عکس احمد فریدی هم الصاق شده است؛ صفحه‌های هشتم و نهم مخصوص درج حُسن رفتار دوچرخه سوار است.
بر اساس این گواهینامه صفحه دهم و یازدهم برای درج سوء رفتار و خطا‌های احتمالی دوچرخه‌سوار است.
به گفته بازرگان، نکته جالب در صدور گواهینامه دوچرخه در آن زمان این بود که هم خطا‌های دارنده گواهینامه و هم محاسن و نکات مثبت دوچرخه سوار در آن قید می‌شده است و تنها به نقاط منفی دارنده گواهینامه نگاه نمی‌شده است و جالب‌تر آنکه صفحه حُسن رفتار جلوتر از صفحه سوء رفتار است.
پشت گواهینامه قید شده که دوچرخه‌سوار ملزم است همیشه گواهینامه، به همراه داشته باشد و تکرار چند تخلف دوچرخه سواری همچون سرعت زیاد، سبقت و انحراف به چپ از موارد ضبط گواهینامه است؛ صفحات باقیمانده یعنی دوازدهم تا شانزدهم در این گواهینامه هم خالی است.
اما یکی از جالب‌ترین قوانین استفاده از دوچرخه در گذشته چنین بود که دوچرخه سوار باید برای استفاده از این وسیله نقلیه، دوره‌های آموزش را فرا می‌گرفت و تصدیق نامه (گواهینامه) اخذ می‌کرد.
در خبری که پیشتر یکی از خبرگزاری‌ها منتشر کرده بود رییس پلیس مرکز صدور گواهینامه راهور ناجا گفته بود: قدیمی‌ترین گواهینامه دوچرخه‌سواری که هم اینک در آرشیو پلیس راهور وجود دارد مربوط به ۷ شهریور سال ۱۳۴۵هجری شمسی است. بر اساس این خبر، حسن معینی متولد ۱۳۲۳ در ۲۲ سالگی موفق به اخد تصدیق نامه دوچرخه سواری شد.
موزه مردم شناسی اوز علاوه بر نگهداری اسناد و اشیای تاریخی، محلی برای برگزاری بسیاری از آیین‌ها و برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری در شهرستان اوز و خطه جنوب فارس است که بسیاری از حامیان آن نیز مقیم کشور‌های خارجی و حوزه خلیج فارس هستند.