دانشمندان مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس در سن‌آنتونیو دارویی به نام سی‌پی‌ای‌سی‌سی (CPACC) را که تحول بزرگی در لاغری پدید می‌آورد، روی موش‌ها آزمایش کرده‌اند.
پژوهشگران درمطالعه‌ای به سرپرستی پروفسور مادش مونیسوامی دریافتند این دارو افزایش وزن ناشی از غذا‌های چرب و شیرین را مهار می‌کند.
برای آن‌هایی که میل به خوردن شیرینی دارند این خبر بسیار خوبی است، چون به‌ظاهر می‌توانند هر چیزی را که دوست دارند بخورند، بی‌آنکه نگران خطر اضافه‌وزن یا خطر‌های دیگری برای سلامتی‌شان باشند.
بنابر اعلام موسسه ملی بهداشت ایالات متحده آمریکا، اکنون از هر سه آمریکایی یک نفر اضافه‌وزن دارد.
تراویس ماداریس، نویسنده این مطالعه که دانشجوی دکتری است، می‌گوید: «این دارو به‌تن‌هایی یا همراه با برخی تغییرات جزئی در سبک زندگی، روی لاغری کسانی که درگیر کاهش وزن باشند، به‌طور چشمگیری تاثیرگذار است.»
درحالی‌که برخی افراد ماه‌ها است داروی تزریقی و محبوب اوزمپیک مخصوص بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را برای لاغری مصرف می‌کنند، این مطالعه در سل ریپورتس (Cell Reports) منتشر شد. البته هنوز نتایج قطعی درباره اوزمپیک منتشر نشده است، اما افزایش محبوبیت آن باعث کمبود گسترده‌ای شده که حتی بیماران دیابتی نیز برای پیدا کردنش دچار مشکل شده‌اند.
با اینکه برخی بیماران از عوارض جانبی اوزمپیک مانند افتادگی صورت یا انسداد روده شکایت می‌کنند، پژوهشگران هنوز هیچ عارضه جانبی برای سی‌پی‌ای‌سی‌سی مشاهده نکرده‌اند. البته مطالعه و نظارت موش‌هایی که این دارو را روی آن‌ها آزمایش کرده‌اند همچنان ادامه دارد.
نحوه عملکرد این دو دارو با یکدیگر کاملا متفاوت است. اوزمپیک سطح انسولین خون را تنظیم و هضم را کند می‌کند که همین موجب کاهش اشتها می‌شود، اما سی‌پی‌ای‌سی‌سی جریان منیزیم در خون را مهار می‌کند.
منیزیم در عملکرد میتوکندری نقشی حیاتی دارد و به‌طور خاص روی تولید و مصرف انرژی سلولی تاثیر می‌گذارد، این انرژی که به آدنوزین تری فسفات یا ای‌تی‌پی (ATP) معروف است، منبع انرژی سایر عملکرد‌های بدن به شمار می‌رود.
اما پژوهشگران دریافتند چنانچه مقدار منیزیم در میتوکندری بیش از اندازه باشد، تولید انرژی را کند می‌کند. به این معنی که اگر ژن کدکننده پروتئین که جریان منیزیم به میتوکندری را مهار می‌کند حذف شود، ظاهرا بدن چربی و قند را به شکلی کارآمدتر پردازش می‌کند.
پژوهشگران ابتدا این ژن‌ها را در موش‌ها ویرایش کردند، به‌طوری که جذب منیزیم را در میتوکندری متحول کند و متوجه شدند که موش‌ها با وجود مصرف رژیم پرچرب لاغر ماندند.
ماداریس با اشاره به اینکه سی‌پی‌ای‌سی‌سی با دارو‌های کاهش وزن فعلی بسیار تفاوت دارد، به «د پست» (The Post) گفت: «بسیاری از این دارو‌ها روی کاهش مقاومت به انسولین یا افزایش حساسیت به انسولین تاثیرگذارند.»
پژوهشگران این ژن را در جوندگان حذف کردند، اما این کار در انسان امکان‌پذیر نیست و این گروه سی‌پی‌ای‌سی‌سی را به‌گونه‌ای تولید کرد که به‌جای این کار کانال آن را مهار کند. در ظاهر فرد با مصرف سی‌پی‌ای‌سی‌سی و بدون تغییر رژیم غذایی وزن کم می‌کند.
ماداریس گفت هدفمان این است که در روند کاهش وزن کسانی که در حال افزایش وزن‌اند و پزشکان به آن‌ها می‌گویند باید ورزش کنید و سالم‌تر غذا بخورید، تاثیر بگذاریم. این دارو یک مداخله زودهنگام در روند کاهش وزن کسانی است که دارند چاق می‌شوند.
او افزود: «درعین حال برای آن‌هایی که چاق باشند هم کاربرد دارد و اگر آن را با مصرف غذای سالم و ورزش همراه کنند، نتیجه بهتری درپی دارد.»
آزمایش این دارو هنوز در مراحل مقدماتی است و رسیدن به نتیجه قطعی زمان بیشتری می‌طلبد.
پژوهشگران در بیانیه خود اشاره کردند که این یافته‌ها نتیجه چندین سال کار مداوم است و داروی به‌دست‌آمده خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک قلبی مانند سکته را کاهش می‌دهد و در پیشگیری از بروز سرطان کبد در اثر بیماری کبد چرب نیز تاثیر زیادی دارد.
منبع: نیویورک‌پست