بازرس اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دامی گفت: ایران بعد از تحریم‌ها برخی از بازار‌ها را از دست داد؛ اما هنوز امکان تجارت با آمریکا به عنوان یکی از اصلی‌ترین کشور‌های تامین غلات برای ما وجود دارد چرا که تحریم غذا و دارو نیستم و می‌توان با این کشور وارد تجارت شد.
به گزارش ایلنا، کسری لشکری، با اشاره به کاهش تولید گوشت، گفت: کاهش تولید نیاز کشور به نهاده‌های دامی را تقلیل داده و از آنجایی که تورم توان خرید را از مردم سلب کرده است تولیدکنندگان نیز انگیزه تولید ندارند چراکه دیگر تولید برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد. قیمت‌های مصوب دولت نیز عادلانه نیستند اگر قیمت‌ها منطقی بودند دیگر شاهد افزایش نرخ‌ها در بازار نبودیم؛ دولت همه جا خود را وارد می‌کند و اجازه نمی‌دهد که بخش خصوصی کارش را انجام دهد.
وی با بیان اینکه حقوق بگیران با دریافتی ۸ میلیون تومان توان خرید گوشت کیلویی ۳۵۰ هزار تومان و مرغ ۶۰ هزار تومانی را ندارند، افزود: در این شرایط مردم کیفیت غذا‌های خود را پایین می‌آورند و اگر در گذشته حجم بیشتری پروتئین مصرف می‌کردند مقدار آن را کاهش و محصولات دیگر، چون کربوهیدرات‌ها، سیب‌زمینی و ماکارونی را جایگزین می‌کنند.
بازرس اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دامی سیاست‌های اقتصادی دولت را اشتباه دانست و افزود: تیم اقتصادی دولت حداکثر ۸ نفره است، اما دیدگاه‌های آن‌ها بایکدیگر متضاد است؛ دولت با سیاست تک نرخی شدن ارز جلو آمد، اما هم اکنون شاهد چند نرخی شدن ارز در کشور هستیم در این شرایط اقتصادی نابه‌سامان پیش‌بینی آینده صنف واردکنندگان نهاده‌های دامی در سال پیشرو چندان اهمیت نداشته باشد و به نظر می‌رسد نتوان برای اقتصاد تصویر روشنی در سال جاری ترسیم کرد.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه قیمت نهاده‌های دامی در بازار‌های جهانی ریزش کردند، گفت: دانه‌های روغنی، ذرت و جو نسبت به سال میلادی گذشته کاهش قیمت داشتند و اگر خودتحریمی‌های داخلی را حل و عاقلانه رفتار کنیم مشکل تامین غلات و خرید را نخواهیم داشت به نظر بنده ما خود دست و پای خود را بسته‌ایم.
وی اوکراین، برزیل و روسیه را تامین کنندگان اصلی نهاده‌های دامی کشور معرفی کرد و افزود: اوکراین مستقیماً نهاده به ایران نمی‌دهد و نهاده آن‌ها به ترکیه سپس به ایران می‌آید. اما نهاده از آرژانتین و برزیل در حجم قابل توجهی وارد کشور می‌شود و کیفیت این محصولات نیز خوب است بعضی از این محصولات تراریخته هستند که بعد از بررسی و آزمایشات ژنتیک برروی آن‌ها اگر قابلیت مصرف انسانی داشته باشد وارد بازار داخلی می‌شوند.
لشکری با بیان اینکه واردات برای بخش خصوصی توجیه اقتصادی ندارد، گفت: شرکت‌های وابسته به دولت در این میان خوب کار می‌کنند و واردات آن‌ها زیاد است. در حال حاضر بندر امام سرشار از کنجاله‌های سویا سوخته با بارنامه شرکت پشتیبانی امور دام است. باید پرسید چرا باید این حجم از کنجاله وارد شد که بخواهد طی انباشتگی زیاد دچار خودسوختگی شود و قابلیت مصرف برای طیور و دام را از دست بدهد این مسائل منافع کشور را زیر سوال می‌برد.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: بخش خصوصی باید با قیمت مصوب وزارت کشاورزی نهاده را وارد چرخه تولید کند این در حالیست که شرکت پشتیبانی امور دام می‌تواند با هر قیمتی که بخواهد مزایده برگزار کند؛ به عبارتی دولتی‌ها تافته‌ی جدا بافته هستند و شرکت‌های دولتی مشکلات بندری ندارند و بدون نوبت محموله‌های آن‌ها وارد و برای حمل نخست بار آن‌ها در اولویت قرار می‌گیرد، اما باتمام مزیت‌های که نسبت به بخش خصوصی دارند کالا‌های آن‌ها می‌ماند و فاسد می‌شود. اینجا این پرسش مطرح است که کدام محموله بخش خصوصی مانده و فاسد شده است اگر دولت مداخله نکرده باشد؟
وی در پاسخ به این پرسش که روسیه یکی از اصلی‌ترین تامین کنندگان غلات در دنیا محسوب می‌شوند آیا آن‌ها می‌توانند نیاز ما را در این حوزه تامین کنند؟ گفت: تراز تجاری ایران و روسیه سال گذشته رشد قابل توجهی کرد، اما آنچه ما در روابط خارجی به آن توجه نمی‌کنیم منافع ملی است.
این در حالیست که سایر کشور‌ها اولویت‌شان تامین منافع ملی آنهاست. روس‌ها نیز آنقدر نادان نیستند که تمام محصول غلات خود را در اختیار ایران قرار بدهند این کشور حدود ۱۵۰ میلیون تن تولید غلات دارد که از این عدد ۸۰ میلیون مصرف داخلی و می‌تواند بقیه آن را صادر کند. روس‌ها می‌توانند گندم، جو و ذرت ما را تامین کنند، اما می‌خواهند محصولاتش را با قیمت بازار‌های جهانی به ما بفروشد.
لشکری در پایان بیان کرد: منطقی نیست که ما تمام منابع تامین خود را در یک بازار متمرکز کنیم اگر در روسیه جنگ و خشکسالی شد ما برای تامین با چالش مواجه شویم. همچنین از دریای خزر نمی‌توانیم حجم زیادی بار تخلیه و بارگیری کنیم و باید از دریای سیاه به بندر امام خمینی محموله از روسیه وارد کنیم که در شرایط جنگ این موضوع سخت شده است، اما می‌توانیم ۴۰ تا ۵۰ درصد نهاد‌های دامی را از روسیه از طریق بنادر شمالی و جنوبی وارد کنیم که متاسفانه در این زمینه برنامه‌ریزی نکردیم. ایران بعد از تحریم‌ها برخی از بازار‌ها را از دست داد؛ اما هنوز امکان تجارت با آمریکا به عنوان یکی از اصلی‌ترین کشور‌های تامین غلات برای ما وجود دارد چرا که تحریم غذا و دارو نیستم و می‌توان با این کشور وارد تجارت شد.