تویوتا راو ۴ جزو پرفروش‌ترین SUVهای بازار آمریکا است که از محبوب‌ترین خودرو‌های بازار جهانی نیز محسوب می‌شود.
به گزارش تجارت‌نیوز، کمپانی تویوتا از همان ابتدا به ساخت خودرو‌های بادوام و با کیفیت مشهور است. تویوتا راو ۴ نیز جزو آن دسته از محصولات پرفروش و محبوب این شرکت محسوب می‌شود که نسل اول آن در سال ۱۹۹۴ راهی بازار جهانی شد.
اما نسلی که امروز تصمیم به بررسی آن داریم، از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ روی یک اتاق تولید می‌شد. در مدل‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، طراحی ظاهری این خودروی ژاپنی کمی قدیمی است، اما تویوتا در سال ۲۰۱۷ با انجام فیس‌لیفتی روی همان اتاق، ظاهر این کراس‌اوور را به کلی تغییر داد.
شاید بتوان گفت، بزرگ‌ترین نقطه قوت این خودرو، پیشرانه خوب و کم استهلاک آن باشد. چراکه تویوتا راو ۴ از یک پیشرانه خطی چهار سیلندر با حجم ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی بهره می‌برد و خوشبختانه خبری از توربو و تکنولوژی GDI نیست که با بنزین بی‌کیفیت داخلی، زود مستهلک شده و خراب شود.
تویوتا این پیشرانه را روی تعداد دیگری از محصولات خود مانند کمری نیز استفاده کرده است. قدرت تولیدی پیشرانه از طریق یک گیربکس ۶ سرعته تیپ‌ترونیک به صورت همزمان به هر چهار چرخ منتقل می‌شود. به واسطه این موتور، تویوتا راو ۴ می‌تواند شتابی نزدیک به ۱۰ ثانیه را به ثبت برساند.
همان‌طور که در ابتدای گزارش اشاره کردیم، طراحی نسل چهارم تویوتا راو ۴ در ابتدا نسبتا قدیمی بود، اما شرکت تویوتا با انجام فیس‌لیفتی، طراحی سپر و چراغ‌ها را به کلی عوض کرد. سعی ما در این گزارش، بررسی نسخه فیس لیفت شده است.
در قسمت جلوی خودرو، با یک طراحی خشن همراه با خطوط شکسته روبه‌رو می‌شویم که نسبت به الان، کمی قدیمی است، اما این طراحی در زمان خود، زیبا و به‌روز بود. خطوط شکسته و برآمدگی‌های بدنه به قسمت جانبی نیز کشیده شده و در این قسمت نیز، شلوغ کاری‌هایی در طراحی به چشم می‌خورد.
اگر به فکر سفر آفرودی با این خودرو باشید، باید این فکر را از ذهن خود خارج کنید. زیرا ارتفاع شاسی از روی زمین، کم است و با کوچک‌ترین پستی و بلندی، احتمال گیر کردن خودرو وجود دارد. همچنین رینگ‌هایی که تویوتا راو ۴ استفاده می‌کند، از نوع آلومینیومی و با اندازه ۱۸ اینچ است.
تویوتا این خط طراحی را در بخش عقب نیز استفاده کرده است. به‌طوری‌که این بخش به صورت طبقه‌ای، برآمدگی و تو رفتگی‌هایی دارد که به واسطه چراغ‌های سه بعدی عقب، ظاهر جذابی به قسمت عقب خودرو بخشیده است. همچنین شیشه عقب، اندازه کوچکی دارد و انتظار می‌رود دید راننده از این قسمت کم باشد.
طرح داخلی این خودرو نیز همانند قسمت بیرونی، کمی قدیمی و از مد افتاده است، اما این کابین نیز در همان سال معرفی، به‌روز و قابل قبول بود. تریم داخلی کابین به سفارش مشتری می‌تواند مشکی یا دو رنگ مشکی-قهوه‌ای باشد.
در اکثر قسمت‌های کابین، پلاستیک خشک به چشم می‌خورد و ممکن است در برخورد اول کمی توی ذوق بزند، اما طی این سال‌ها، قطعات داخل کابین امتحان خود را پس داده‌اند و همان دوام مشهور تویوتا را دارند.
یک نمایشگر نسبتا کوچک ۷ اینچی وسط داشبورد قرار گرفته و کانال‌های تهویه مطبوع ردیف جلو در دو طرف این نمایشگر قرار می‌گیرد. همچنین یک کانال کشیده دیگر در بالای نمایشگر به چشم می‌خورد که برای ردیف عقب کار شده و در نتیجه کانال تهویه در ردیف عقب به چشم نمی‌خورد.
صندلی راننده به صورت تمام برقی و صندلی شاگرد به صورت دستی قابل تنظیم است و نوع رانندگی خودرو نیز به حالت‌های اکو، اسپورت و نرمال قابل تنظیم می‌شود.
با اینکه در بخش طراحی ظاهری نیز اشاره کردیم، انتظار دید کم از شیشه عقب را برای راننده داریم، اما در کمال تعجب، آینه وسط به صورت کامل روی شیشه عقب تنظیم می‌شود و دید قابل قبولی در اختیار راننده قرار می‌دهد.
در ردیف دوم تویوتا راو ۴ خبری از امکانات رفاهی عجیب و غریب نیست، زیرا این خودرو جزو محصولات اقتصادی تویوتا محسوب می‌شود. (البته برخلاف بازار ایران که خودرو با قیمت‌های نجومی معامله می‌شود.)
فضای پا و سری که این ردیف در اختیار هر سه مسافر قرار می‌دهد، بسیار راحت و جادار است. حتی برخلاف اکثر رقبا، پشتی ردیف دوم نیز قابلیت تنظیم دارد تا مسافران در راحت‌ترین حالت ممکن، داخل خودرو بنشینند.
عایق‌بندی داخل کابین از قسمت پیشرانه بسیار مناسب است و کمترین صدای موتور به کابین نفوذ می‌کند، اما این عایق‌بندی تنها از سمت پیشرانه بوده و صدای درب‌ها و جاده در داخل کابین به گوش می‌رسد. فضای صندوقی که این خودرو در اختیارتان قرار می‌دهد قابل قبول است.
تویوتا راو ۴ از لحاظ آپشن‌ها و امکانات رفاهی نسبت به رقبای خود در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد و حتی ساده‌ترین آپشن‌هایی همچون گرم‌کن و سردکن صندلی‌ها در این خودرو به چشم نمی‌خورد و احتمالا عاشقان آپشن به این دلایل از خرید این خودرو منصرف شوند.
از جمله آپشن‌هایی که به صورت سفارشی روی خودرو قرار گرفته است می‌توان به کروزکنترل، کنترل حرکت در سربالایی و سرازیری، کنترل کشش و پایداری، سنسور جلو و عقب، چراغ شور، دوربین دنده عقب، ایربگ پرده‌ای و جانبی جلو، ورود و استارت بدون کلید و صندوق پران هوشمند اشاره کرد.
این خودرو به سفارش کشور‌های مختلفی در بازار داخل کشور به چشم می‌خورد که نمونه صفر کیلومتر با مدل ۲۰۱۸ آن‌ها اواخر سال ۱۴۰۱ از حدود ۷ میلیارد تا ۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان معامله می‌شود. دلیل این اختلاف قیمت، وجود آپشن‌های متفاوتی است که به سفارش مشتری روی خودرو قرار گرفته است.
سخن آخر اینکه اگر به دنبال خودرویی آپشنال و با امکانات عجیب و غریب هستید، تویوتا راو ۴ نمی‌تواند این نیاز شما را برآورده کند، اما همان‌طور که محصولات تویوتا همگی به دوام و کیفیت بالا مشهور هستند، این خودرو نیز جزو آنهاست و اگر به دنبال دوام و لذت رانندگی باشید، می‌تواند یکی از گزینه‌های انتخابی‌تان باشد.
با این حال، اما متاسفانه طی سال‌های اخیر به دلایل مختلف اقتصادی، قیمتی که خودرو‌های وارداتی پیدا کرده‌اند بسیار غیرواقعی و بالا بوده و پرداخت چنین مبالغی برای خودرو‌های اقتصادی بازار جهانی به دور از انصاف است. امید است با آزادسازی واردات و تصویب قوانین درست، آشفته بازار خودرو آرام گرفته و قیمت‌ها معقول‌تر شود.