روزنامه اطلاعات در روز یکشنبه ۲۲ اسفند سال ۱۳۵۵ از افزایش آمار عروسی در تهران در نزدیکی‌های عید خبر داده است.
به گزارش دیده بان ایران، می‌خواهیم شما را به حال و هوای ۴۶ سال قبل در این روز‌های تهران ببریم که گزارشگر اطلاعات - سید مهدی حسینی - برای خوانندگان این روزنامه چه توشه‌ای فراهم کرده بود...
در مقدمه این گزارش آمده است:
شب‌های عید، خیابان‌های تهران بوی عروسی می‌دهد. از هر طرف که در خیابان‌ها به راه بیفتید، اتومبیلی آذین بسته، به کندی در حرکت است و یک دختر زیبا را با لباس‌هایی بلند و سراسر سپید بهمراه مردی که لباس سیاه رنگی به تن دارد بعنوان آخرین گردش زمان تجرد در شهر میگرداند.
پشت سر اتومبیل عروس و داماد، چندین اتومبیل دیگر با فلاشر‌های روشن در یک خط زنجیره‌ای در حرکتند. در حالیکه صدای بوق آن‌ها و هلهله سرنشینانش فضای شهر را در هم می‌پیچد و یاد تاریکی‌های شب را از ذهن رهگذران می‌برد. آخرین شب‌های سال عزم عروس داماد‌ها را برای رفتن به مشترک جزم می‌کند. بوی بنفشه که به مشام می‌رسد میل و رغبت برای رفتن زیر بار مخارج گزاف و اجتناب ناپذیر شب عروسی نیز افزایش می‌یابد.
از هر عاقد و محضر داری بپرسید چه وقت‌هایی از سال سرتان برای خواندن خطبه عقد و ثبت ازدواج در دفتر شلوغتر و پر سوداتر است؟ جواب همه آن‌ها چنین است؛ شعبان، ذیحجه و بخصوص آخرین روز‌های سال.
تنها در تهران حدود ۴۰۰ دفتر ازدواج و طلاق وجود دارد که هر کدام در ایام عادی سال بطور متوسط در عقد و عروسی بیست زن و مرد بعنوان ناظر شرعی و قانونی شرکت می‌کنند و از عروس و داماد برای پیوند مشترک بله می‌گیرند و امضای آن‌ها را زیر پای دفتر رسمی عقد و ازدواج ثبت می‌کنند. با این ترتیب می‌توان گفت که بطور متوسط هر ماه در گوشه و کنار تهران بزرگ، حدود هشت هزار زن و مرد به پای سفره عقد می‌نشینند.
اشاره کردیم که در تهران هر محضر دار بطور متوسط ۲۰ بار از عروس و داماد امضاء می‌گیرد. این آماری است که اغلب محضر داران تهران بعنوان حد متوسط عقد و عروسی در تهران در هر ماه توسط یک محضر دار بر آن صحه می‌گذارند، اما همه آن‌ها در این نکته متفق القولند که این رقم در ایام شعبان، ذیحجه و آخرین روز‌های سال به سرعت رو به افزایش می‌گذارد. این رقم در پانزدهم شعبان هر سال - سالروز ولادت حضرت صاحب الزمان (ع) و همچنین در هفته آخر سال تا ۶۰ و بعضی سال‌ها تا ۱۰۰ می‌رسد.
سنت ازدواج و عقد و عروسی در شب‌های عزیز و سعید مذهبی و همچنین نزدیکی‌های عید نوروز بعنوان یک سنت دیرپا در میان خانواده‌های ما پذیرفته شده است و به همین خاطر است که این روز‌ها صدای بوق‌های اتومبیل‌های حامل عروس و داماد و هلهله و فریاد‌های شادی بر انگیز سرنشینان آن بیشتر از شب‌های دیگر سال در خیابان‌ها و کوچه‌ها می‌پیچد.
اطلاعات در ادامه گزارش به هزینه سالن‌های عروسی اشاره شده آمده است.
بیست هزار تومان هزینه برگزاری عروسی در یک سالن معمولی تهران است. همین رقم در سالن‌های لوکس و سوپر لوکس تهران سرسام آور میشود. اگر عروس و داماد بخواهند. در شب عروسی خود باصطلاح از هر جهت سنگ تمام بگذارند و مثلا گل‌ها را از هلند سفارش دهند و عروس را توسط مشاطه گران بسیار معروف پایتخت یا خارج آرایش کنند و بر لیست پذیرایی از میهمانان مشروب خارجی را هم منظور دارند. رقم‌های پرداختی سر به کهکشان می‌زند.
پریشب یک تازه داماد که حاضر نبود اسم و عنوانش را بنویسم در تماس تلفنی خود با در میان گذاشت. این تازه داماد با صدای گرفته‌ای گفت؛ شانزده سال تحصیل کردم و فوق لیسانس یک رشته مهندسی شدم دل در گرو عشق دختری بستم و خواستم مطابق خواسته طبیعت و خدا و پیامبر خدا او را به زنی بگیرم. مقداری پس انداز داشتم که برای تهیه لباس و جواهرات عروس و مخارج دیگر رفت. ده هزار تومان هم که آخرین پولم بود برای مراسم شب عروسی کنار گذاشتم، اما دو هفته تمام به تمام سالن‌های برگزاری جشن‌های عروسی سر زدم، ولی در هیچ کجا با این ده هزار تومان را هم ندادند! راستی چرا باید مخارج عروسی اینقدر گران باشد؟
سپس گزارشگر اطلاعات به یکی از تالار‌های (تالار رز) سری زد. با مسئول آن به گفتگو نشسته که وی گفته است؛ اگر میهمانان عروس و داماد از دویست نفر کمتر باشند قبول نمی‌کنیم در غیر اینصورت باید هزینه پذیرایی حداقل ۲۰۰ نفر را بدهد به قرار از هر نفر ۵۰ تومان. پرسیدیم این ۵۰ تومان‌ها در ازاء چیست؟ جواب این بود؛ عصرانه و شام شامل باقلا پلو یا زرشک پلو با ته چین به اضافه نوشابه.