این تصمیم در جلسه شورای فیفا در اواخر روز سه شنبه در کیگالی پایتخت رواندا، جایی که روسای فوتبال جهان برای کنگره سالانه خود در روز پنجشنبه گرد هم آمده‌اند، تصویب می‌شود.
به میزبانی کانادا، مکزیک و ایالات متحده، جام جهانی 2026 در حال حاضر بزرگترین جام جهانی با 48 تیم خواهد بود و اکنون طولانی ترین جام جهانی نیز خواهد بود.
ایده اولیه این بود که 16 گروه سه تیمی داشته باشیم که دو گروه برتر به رقابت حذفی 32 تیمی برسند. این فرمت شامل 80 بازی می‌شد که نسبت به فرمت 64 بازی که فیفا از سال 1998 استفاده کرده بود، بیشتر بود.
اما گروه‌های سه تیمی دو اشکال مهم دارند: شما هیجان دور نهایی بازی‌های همزمان مرحله گروهی را از دست می‌دهید، و احتمال تبانی دو تیم در بازی آخر را افزایش می‌دهید تا نتیجه مورد نیازشان را مهندسی کنند.
به یاد ماندنی ترین نمونه دومی، به اصطلاح "ننگ خیخون" در جام جهانی 1982 در خیخون رخ داد، زمانی که آلمان غربی و اتریش عملاً بر سر برد یک بر صفر آلمان‌ها به توافق رسیدند، زیرا این به اندازه کافی خوب بود تا هر دو جلوتر از الجزایر صعود کنند.
خاطرات این رسوایی‌ها و دیگر رسوایی‌های مشابه به وضوح در فیفا محو شده بود، زیرا زمانی که با گسترش جام جهانی در سال 2017 موافقت کرد، فرمت 16×3 تأیید شد.
این تصمیم توسط برخی از کارشناسان زیر سوال رفت، اما در جام جهانی قطر بود که درخواست‌ها برای بازنگری در قالب آنقدر بالا گرفت که جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، بازنگری را در آستانه فینال تایید کرد.
فرمت جدید برای 12 گروه چهار تیمی است که هشت تیم برتر رتبه سوم به دو تیم برتر هر گروه در دور حذفی می‌پیوندند. این خطر دور آخر بازی‌های مرحله گروهی را باز می‌گرداند و احتمال تبانی را کاهش می‌دهد.
اگرچه تاریخ رسمی بازی افتتاحیه هنوز اعلام نشده است، فیفا در تلاش است تا ردپای مسابقات را تا 56 روز، 16 روز قبل از شروع و سپس 39 روز رقابت، حفظ کند.
باید دید این تغییر چه معنایی برای تخصیص بازی‌ها بین سه کشور میزبان دارد، زیرا ایالات متحده 60 بازی را در قالب اصلی برگزار می‌کرد و کانادا و مکزیک هر کدام 10 بازی را دریافت کرده بودند.