جهان در سال‌های اخیر، به طور فزاینده‌ای در پی این بوده است که در صورت حرکت یک سیارک مرگبار به سمت ما، تدابیر و اقدام‌های دفاعی در اختیار داشته باشد. در حالی که دست‌کم تا ۱۰۰ سال آینده هیچ تهدید شناخته شده‌ای متوجه ما نیست، بسیاری از سیارک‌های بالقوه مرگبار فهرست نشده‌اند و ممکن است پیش از آن زمان کشف شوند.
از این رو، تعدادی از سازمان‌ها از جمله ناسا راه حل‌های ممکن را پیشنهاد کرده‌اند که از برخورد یک سیارک با زمین جلوگیری می‌کند. یکی از آن‌ها هدایت آن یا تغییر مسیر آن با کوبیدن یک فضاپیما به سطح آن است.
دانشمندان، سال گذشته، نخستین آزمایش همه‌جانبه از چنین «فناوری ضربه جنبشی» را انجام دادند. در جریان آن، ناسا فضاپیمایی -به نام دارت- را به سمت جرمی به نام دیمورفوس، قمری در اطراف سیارکی دیگر، فرستاد که تا حدودی به این دلیل انتخاب شد که می‌شد آن را با تلسکوپ‌های مستقر در زمین مشاهده کرد.
اینک پژوهشگران در یک سری مقاله که یکم مارس ۲۰۲۳ در نیچر منتشر شده است، از نتایج آن مشاهدات رونمایی کرده‌اند. این نتایج در کنار یافته‌های دیگر، نشان می‌دهند که تغییر جهت، موفقیت‌آمیز بوده است و اینکه این فناوری، «در صورت لزوم، یک روش با امکان موفقیت برای دفاع احتمالی از زمین به شمار می‌رود».
دانشمندان دریافتند که این فضاپیما، مدار دیمورفوس را تا حد زیادی تغییر داد که از آن چه که برآورد‌های اولیه نشان داده بودند قابل توجه‌تر بود. دانشمندان گفتند که این ممکن است به این دلیل باشد که موادی که از این جرم به بیرون پرتاب شده‌اند نیز به افزایش تکانه [یا گشتاور]سیارک کمک کرده‌اند.
این آزمایش همچنین به هدایت آزمایش‌های آینده در پروژه‌های مشابه کمک خواهد کرد - که ممکن است شامل یک سیارک واقعا تهدیدکننده باشد. دانشمندان توانستند اطلاعات دقیقی در مورد اینکه چگونه برخورد دارت، مسیر حرکت این جرم را تغییر داد جمع‌آوری کنند و امیدوارند از آن برای پیش‌بینی نتیجه کار مشابه آینده استفاده کنند.
پژوهشگران همچنین توانستند تصاویر گرفته‌شده از تلسکوپ فضایی هابل از مواد پرتابی را که پس از برخورد به جا مانده بود، به اشتراک بگذارند. محققان توانستند آن مواد را هنگام پخش شدن در فضا در روز‌های بعد از آن تماشا کنند و این به درک چگونگی تاثیر نور خورشید و گرانش بر چگونگی حرکت این مواد در فضا کمک می‌کند.
پژوهشگران به‌عنوان بخشی از مجموعه پنج مقاله منتشرشده در روز یکم مارس ۲۰۲۳، بر کار شهروند-دانشمندانی تکیه کردند که در انجام مشاهدات این آزمایش مشارکت کردند. بسیاری از این تصاویر، از تلسکوپ‌های معمولی که مردم می‌توانند در خانه استفاده کنند، به دست آمده‌اند.
آن‌ها توانستند از این مشاهدات، برای تخمین بهتر جرم و انرژی گرد و غباری که در اثر برخورد [از سیارک]خارج شده است، استفاده کنند که باز هم می‌تواند به برنامه‌ریزی و تجزیه و تحلیل ماموریت‌های آینده به منظور تغییر مسیر اجرام بالقوه مرگبار کمک کند.
منبع: ایندیپندنت