معمولا وقتی دربارۀ اکتشافات مهم می‌شنویم، تصورمان این است که دانشمندانی سن و سال‌دار یا پژوهشگرانی جوان و دانشگاه‌دیده پشت این کشفیات بوده‌اند. البته بیشتر وقت‌ها همینطور هم هست؛ اما نه همیشه! احتمالا تعجب می‌کنید اگر بدانید گاهی دختران خردسال بوده‌اند که دنیا را با کشفیات جالب و مهم‌شان شگفت‌زده کرده‌اند.
به گزارش فرادید، وقتی صحبت از اکتشافات علمی، باستان‌شناسی و دیرین‌شناسی می‌شود، دختران خردسال برای خودشان جایگاه مهمی دارند! کافیست این موضوع را در گوگل جستجو کنید تا ببینید آن‌ها به چه یافته‌های جالبی دست پیدا کرده‌اند. در این مطلب، تعدادی از اکتشافات جالب دختران خردسال را می‌خوانید.
تازه‌ترین یافته توسط دختر ۹ ساله‌ای به نام مالی سَمپسون انجام شده است. سال ۲۰۲۲، این دختر کلاس چهارمی و خانواده‌اش صبح روز کریسمس، سرگرم جستجوی دندان کوسه‌ماهی در ساحل کالوِرت در مِری‌لَند بودند. در واقع، مالی که عشق به فسیل علاقه‌ی مشترک او و پدرش است، به طور خاص به دنبال دندان مگالودون بود و ساحل کالوِرت مکان معروفِ یافتن آن‌ها بود.
اما با کشف یک دندان مگالودون به بزرگی دست خودش با حدود ۵ اینچ طول، مالی به چیزی بیش از انتظارش دست یافت. معنای نام این کوسه‌ی منقرض «دندان غول‌آسا» است، بنابراین چیزی که مالی یافته، بدون‌تردید بسیار بزرگ است: بزرگ‌ترین دندان مگالودون شناخته‌شده تنها دو اینچ از این یافته‌ی اخیر بلندتر بود.
این اکتشاف تکرارنشدنی به قدری مهم بود که وقتی مالی یافته‌ی ۱۵ تا ۲۰ میلیون ساله‌ی خودش را در یک موزه‌ی دریایی محلی تایید کرد، در سراسر جهان تیتر اخبار شد. این دندان حالا در کلکسیون خصوصی مالی است.
روزی روزگاری، دختر کوچکی به نام ساگا یک شمشیر اسرارآمیز کشف کرد که قرن‌ها در آب‌های یک رودخانه از نظر‌ها پنهان مانده بود. بله، شبیه آغاز یک داستان حماسی باستانی به نظر می‌رسد، اما این ماجرا در سال ۲۰۱۸ اتفاق افتاد. ساگا وانچک که آن زمان ۸ ساله بود در تعطیلات تابستانی در دریاچه‌ای نزدیک تانو (Tånnö) سوئد یک شئ دراز و پوشیده از رسوب را از بستر دریاچه بیرون کشید. این شئ مدت‌زمانی به اندازه‌ی ۱۵۰۰ سال آنجا بوده، اما ساگا فوراً تشخیص داد این شئ شمشیری است که هنوز در غلاف خود است؛ غلافی که بقایای چرم و چوب آن هنوز بجا مانده است.
باستان‌شناسان که ابتدا تصور می‌کردند این شمشیر یک شمشیر عصر وایکینگ‌هاست، بعدتر دریافتند تیغه‌ی آن قدیمی‌تر است؛ چیزی حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ پس از میلاد، یعنی دوره‌ی مهاجرت‌ها! به رغم آرزوی بسیاری از مردم سراسر جهان که ساگا بتواند این شمشیر را نزد خودش نگهدارد، این دست‌سازه به موزه تحویل داده شد؛ جایی که فاصله‌ی زیادی با مکان اکتشافش ندارد و تحت مراقبت نگهبانان است تا محققان به مطالعه روی آن ادامه دهند. در عوض، هیئت میراث ملی سوئد مبلغ ۱۶۰۰ دلار به ساگا اهداء کرد.
نِشاما اسپایلمَن تنها ۸ سال داشت که با خانواده‌اش در پروژه‌ی غربال کوه معبد شرکت کرد؛ ابتکاری جهت بررسی چند تن خاک و آوار که به شکل نادرست حفاری شده بودند و بدون نظارت باستان‌شناسی که قانون خواستار آن بود، جابجا شده بودند. نشاما در حال غربال آوار در بیت‌المقدس بود که یک شئ کوچک یافت که بخشی از یک طلسمی بوده که صاحبش آن را به گردنش آویزان می‌کرده است. سال ۲۰۱۶ بود که باستان‌شناسان این خبر را به نشاما و باقی دنیا دادند که این طلسم در اصل مصری است و بیش از ۳۰۰۰ سال قدمت دارد. افزون بر این، این طلسم منقوش به نام یک فرعون بود: تحوتموس سوم که از سال ۱۴۷۹ تا ۱۴۲۵ پیش از میلاد حکمرانی می‌کرد؛ تقریباً زمانی که اورشلیم تحت سلطه‌ی مصر بود.
برای کلارا لازِن کلاس پنجمی اهل کانزاس‌سیتی، میزوری یک آزمایش ساده‌ی مدرسه، زمینه‌ساز به زبان افتادن نام او در محافل علمی شد. کلارا که حین کار با ابزاری که به او اجازه‌ی ساخت مدل‌هایی از انواع مختلف مولکول را می‌داد، به سبک آزاد روی آورد و ترکیبی از اتم‌های کربن، نیتروژن و اکسیژن را گرد هم آورد که موجب حیرت معلمش شد: کلارا مولکولی ساخته بود که معلمش هرگز آن را ندیده بود! معلم این پیکربندی مرموز را با دوستش رابرت زولنر که استاد شیمی است یک مقاله‌ی علمی درباره‌ی اکتشاف آن منتشر شود. این مقاله سال ۲۰۱۲ در مجله‌ی شیمی محاسباتی و نظری منتشر شد و کلارا به عنوان نویسنده‌ی مشترک این مقاله معرفی شد.
آخرین نمونه از دختران فهرست ما حدود ۲۰۰ سال پیش می‌زیست، پیش از تمام دخترانی که تا کنون به آن‌ها اشاره شد. نام او ماری آنینگ است که سال ۱۷۹۹ در لایم رگیس، دورسِت انگلستان متولد شد و یک دیرین‌شناس آماتور بود. ماری به رغم آموزش محدودی که دیده بود، به عنوان کلکسیون‌دار فسیل صاحب نام شده بود. او و پدرش معمولاً در صخره‌های نزدیک خانه‌شان در جستجوی فسیل بودند، جایی که هم‌اکنون به ساحل ژوراسیک معروف است، چون مملو از فسیل‌های آن دوران است. پیدا کردن فسیل و فروختن آن به توریست‌ها در آن منطقه رایج بود و خانواده‌ی ماری هم برای امرار معاش خودشان این کار را انجام می‌دادند.
اما ماری استعداد خاصی در شناسایی و استخراج ماهرانه‌ی فسیل‌ها از صخره‌هایی داشت که جنس‌شان از آهک و سنگ نفت‌زا بود. نخستین یافته‌ی مهم ماری به عنوان یک کودک در سال ۱۸۱۱، اسکلت ایکتیوسور (ماهی‌خزنده‌سان) بود؛ یکی از نخستین نمونه‌های یافت‌شده که در نوع خود بهترین است. از دیگر اکتشافات اولیه و مهم او می‌توان به فسیل‌های پلسیوسورسان (نزدیک‌سوسمارسان) و پتروسور (خزنده‌بال‌سان) اشاره کرد.
ماری در طول عمرش بخاطر یافته‌هایش در تمام اروپا معروف شد. با اینکه بسیاری از زمین‌شناسان آن دوران مشتریان همیشگی او بودند، اما از سوی جامعه‌ی علمی از ماری آنطور که شایسته بود قدردانی نشد. درست مانند تمام زنان آن دوران، او اجازه نداشت عضو جامعه‌ی زمین‌شناسی شود یا حتی در جلسات آن‌ها حاضر شود. با این حال، در اواخر عمرش (ماری سال ۱۸۴۷ در اثر سرطان سینه جانش را از دست داد)، با تاخیر از سوی جامعه‌ی زمین‌شناسی مبلغی پول به او اهدا شد و بخاطر کمک‌های شایانش به علم از او تقدیر شد، اما این قدردانی شامل برپایی تندیس او یا مشابه آن نمیشد.
بیش از ۱۵۰ سال بعد، این شکل از قدردانی توسط دختر خارق‌العاده‌ی دیگری انجام شد. سال ۲۰۱۸، اِوی سوآیر ۱۱ ساله یک کمپین جذب سرمایه به راه انداخت تا یک مجسمه‌ی برنزی از ماری آنینگ ساخته شود. پس از جمع‌آوری پیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار، مجسمه‌ی آنینگ بالاخره ساخته شد و ماه مه ۲۰۲۲ در لایم رگیس از آن پرده‌برداری شد!