در این پژوهش‌ها که نخست در نشریه علوم اعصاب تغذیه‌ای (Nutritional Neuroscience Journal) منتشر شد، آمده است که این گروه می‌خواست مطالعه‌هایی نظام‌مند درباره رابطه بین این ادویه بسیار محبوب با حافظه و فرایند شناختی، انجام دهد. آنها پس از جمع‌آوری و طبقه‌بندی دو هزار و ۶۰۵ مطالعه درمورد دارچین از پایگاه‌های اطلاعاتی گوناگون، از جمله پاپ مد (PupMed)، گوگل اسکولار (Google Scholar)، اسکوپوس (Scopus) و وب آو ساینس (Web of Science)، ۴۰ مطالعه را یافتند که با معیار‌های فراتحلیلی آنان هماهنگ بود.
یکی از این مطالعه‌ها با تمرکز روی نوجوانان انجام شده بود و نشان می‌داد که جویدن آدامس دارچینی باعث بهبود عملکرد حافظه و حتی کاهش اضطراب می‌شود. اما در مجموع، این یافته‌ها بر ارزش دارچین در پیشگیری از اختلالات حافظه و یادگیری تاکید کرد.
اورشلیم‌پست نوشت که آنها طی تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های حاصل از مطالعه‌ها، دریافتند که اجزای اوژنول، سینامالدئید و اسید سینامیک- ترکیبی طبیعی که در بسیاری از گیاهان یافت می‌شود- تغییر مثبتی در عملکرد شناختی ایجاد می‌کند. در برخی مطالعه‌ها نیز ذکر شده بود که اجزای تشکیل‌دهنده این ادویه، از بروز اختلال در عملکرد شناختی جلوگیری می‌کند و آن را کاهش می‌دهد.
سمانه نخعی، علیرضا کوشکی و سایر همکارانشان، در این مطالعه نوشتند: «این مطالعه برای بررسی نظام‌مند مطالعه‌های پیشین درباره رابطه دارچین و عناصر مهم آن روی حافظه و یادگیری طراحی شد. در سپتامبر ۲۰۲۱، دو هزار و ۶۰۵ مطالعه از پایگاه‌های اطلاعاتی گوناگون جمع‌آوری کردیم؛ ۴۰ مطالعه با معیار‌های ما هماهنگ بود، و آنها را در این بررسی گنجاندیم.»
آنها امیدوارند این یافته‌ها برای بررسی بیشتر آثار مثبت دارچین روی مغز، الهام‌بخش دانشمندان دیگر باشد تا از این ادویه برای حفظ عملکرد مغز و کاهش اختلالات شناختی استفاده شود.
از سوی دیگر، پژوهشگران دانشگاه میشیگان نیز اثر سینامالدئید، مولکول اصلی در دارچین که رایحه خاص آن را تولید می‌کند، را روی سلول‌های چربی موش و نیز روی سلول‌های چربی انسانی که از چهار فرد مختلف گرفتند، بررسی کردند. آنها دریافتند که سلول‌های چربی موش و انسان در معرض روغن دارچین فعال می‌شود و در فرایندی به نام ترموژنز [که در آن، سوخت‌و‌ساز بدن افزایش می‌یابد و درنتیجه آن حرارت تولید می‌شود]شروع به کالری‌سوزی می‌کند. این روغن فعالیت چندین ژن، آنزیم و پروتئین موثر در بالا بردن سوخت‌و‌ساز را افزایش داد.
مطالعه دیگری نیز نشان داد که دارچین سرعت تخلیه معده بعد از غذا را کاهش می‌دهد و افزایش قند خون را پس از خوردن غذا، نیز کم می‌کند. افزون بر این، دارچین حساسیت سلول‌ها را به انسولین نیز در بیماران دیابتی نوع دو بهبود می‌بخشد و کمک می‌کند تا به سطح قند متعادلی برسند.
منبع: ایندیپندنت