وقتی سدریک فوگوان برای اولین بار با یک قورباغه عظیم «جالوت» برخورد کرد، از اندازه آن شگفت زده شد.
او که قورباغه‌های جالوت را در یک ماموریت نجات جابجا کرده می‌گوید تقریبا مثل این است که یک بچه انسان را بلند کنید.
این فعال محیط زیست از کامرون آنقدر اشتغال خاطر پیدا کرد که پروژه‌ای را برای تضمین آینده این موجود در معرض خطر راه انداخت.
او می‌گوید: «وقتی فهمیدم که این گونه منحصر به فرد است - بزرگترین در جهان - به خودم گفتم از آنجا که در جای دیگری پیدا نمی‌شود باید آن را حفظ کنیم.»
«مردم این ناحیه می‌گویند که داشتن چنین موجودی در محیط یک موهبت است؛ برای آن ارزش فرهنگی قائلند.»
قورباغه جالوت - با قدی ۳۲ سانتی متری و وزنی ۳.۲۵ کیلوگرمی - برای چند دهه در معرض شکار بی‌رویه (برای غذا) و تجارت حیوانات خانگی در کامرون و گینه استوایی قرار داشت.
زیستگاه آن در کنار رود‌ها و نهر‌ها با سرعت زیادی درحال نابودی است و این قورباغه اکنون رسما در «فهرست قرمز» انقراض اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (آی سی یو ان) قرار دارد.
این قورباغه در کنار نهر‌ها زندگی می‌کند و برای ساختن خانه قلوه سنگ‌ها را جابجا می‌کند.
این قورباغه برای علم خیلی شناخته شده نیست و حتی در کامرون هم خیلی از بومیان از ارزش آن برای اکوسیستم بی‌خبرند؛ مثلا کنترل جمعیت حشراتی که به محصولات کشاورزی ضرر می‌زنند.
تیم حافظت سعی دارد شکارچیان را قانع کند به جای صید آن برای غذا، موارد مشاهده آن را به عنوان شهروند-محقق ثبت کنند.
آن‌ها همچنین با گروه‌های محلی کار می‌کنند تا به پرورش حلزون به عنوان یک منبع جایگزین غذایی کمک کنند.
این فعالیت‌ها به تدریج موثر می‌افتد به طوری که قورباغه جالوت درحال بازگشت به رود‌ها در منطقه حفاظت شده «کوه نلوناکو» است.
تماس یک شکارچی سابق با این گروه برای گزارش دادن صید یک جالوت توسط همسایه‌اش یک نقطه عطف بود. سدریک توانست قورباغه را نجات دهد و به حیات وحش برگرداند.
او می‌گوید: «به عقیده من ما می‌توانیم این موجود را برای همیشه حفظ کنیم و می‌توانیم به داشتن آن سربلند باشیم.»
پروژه نجات جالوت مورد حمایت «برنامه مدیریت حفاظت از محیط زیست» (سی ال پی) است که توسط «اف اف آی» (موسسه بین‌المللی حیات جانوری و گیاهی)، «برد لایف اینترنشنال» و «دبلیو سی اس» (انجمن حفاظت از حیات وحش) اداره می‌شود.