فرارو- مسافران برای راحت بودن مانند دسترسی آسان به دستشویی تا جای راحت برای قرار دادن پا صندلی هواپیما را رزرو می‌کنند. مسافران به طور مکرر هنگام رزرواسیون می‌خواهند صندلی خود را تا حد امکان نزدیک به بخش جلویی رزرو کنند تا بتوانند سریع‌تر هواپیما را ترک کنند.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ما به ندرت پروازی را رزرو می‌کنیم که یکی از صندلی‌های وسط در ردیف آخر باشد. اما آیا باور میکنید که این صندلی‌ها از نظر آماری ایمن‌ترین صندلی‌ها در هواپیما هستند؟
سفر هوایی امن‌ترین روش حمل و نقل است. در سال ۲۰۱۹ میلادی کم‌تر از ۷۰ میلیون پرواز در سراسر جهان انجام شد که تنها ۲۸۷ مورد مرگ و میر بر اثر سوانح هوایی داشتند. بر اساس تجزیه و تحلیل شورای امنیت ملی ایالات متحده از داده‌های سرشماری احتمال مرگ در هواپیما در حدود ۱ در ۲۰۵۵۵۲ مورد است در حالی که در یک سانحه رانندگی این میزان ۱ در ۱۰۲ مورد است. با این وجود، ما به تصادفات جاده‌ای مرگبار توجه چندانی نمی‌کنیم، اما زمانی که برای مثال در مورد سانحه سقوط یک فروند هواپیمای ATR۷۲ در نپال می‌شنویم این موضوع به خبر اصلی در صفحه اول هر روزنامه‌ای تبدیل می‌شود.
علاقه ما به سقوط هواپیما ممکن است بدان خاطر باشد که می‌خواهیم بفهمیم چرا چنین سانحه‌ای رخ داده یا احتمال وقوع دوباره آن تا چه اندازه خواهد بود. شاید این چیز بدی نباشد. نگرانی ما تضمین می‌کند که این حوادث غم انگیز به طور کامل مورد بررسی قرار گیرند و به ایمن نگهداشتن سفر‌های هوایی کمک می‌کند. زمانی که سوار یک پرواز تجاری می‌شوید نیازی به نگرانی در مورد ایمنی پرواز وجود ندارد. با این وجود، اگر هنوز این پرسش آزار دهنده در پس ذهن شما وجود دارد که ناشی از کنجکاوی محض است ادامه این مطلب را بخوانید.
سوانح هوایی به دلیل ماهیت خود با استاندارد‌ها مطابقت ندارند. در سال ۱۹۸۹ میلادی در سقوط هواپیمای پرواز ۲۳۲ یونایتد در آیووا ۱۸۴ نفر از ۲۶۹ سرنشین هواپیما جان سالم به در بردند. اکثر بازماندگان بر روی صندلی‌های بخش پشتی قسمت فرست کلس به سمت جلوی هواپیما نشسته بودند.
با این وجود، نتیجه پژوهشی منتشر شده در نشریه "تایم" که در آن به بررسی داده‌های مرتبط با ۴۵ سال سوانح هوایی پرداخته شده بود نشان می‌داد که صندلی‌های عقبی در وسط هواپیما کم‌ترین میزان مرگ و میر مسافران حین وقوع سوانح هوایی را داشته اند: ۲۸ درصد در مقایسه با ۴۴ درصد مرگ و میر برای مسافران در صندلی‌های راهرو در بخش میانی هواپیما.
این نتایج منطبق با منطق است. نشستن در کنار ردیف خروجی همیشه سریع‌ترین راه خروجی را در مواقع اضطراری برای شما فراهم می‌کند مشروط بر این که در آن سوی هواپیما آتش سوزی رخ نداده باشد. با این وجود، بال‌های هواپیما سوخت ذخیره می‌کنند. بنابراین، ردیف‌های خروجی میانی را به عنوان امن‌ترین گزینه‌های ردیف رد می‌شوند.
در عین حال، نزدیک‌تر بودن به حلوی هواپیما بدان معناست که در صورت وقوع سانحه هوایی پیش از کسانی که در بخش پشتی نشسته اند تحت تاثیر قرار می‌گیرید. در مورد اینکه چرا صندلی‌های وسط ایمن‌تر از صندلی‌های پنجره یا راهرو هستند یعنی همان طور که ممکن است انتظار داشته باشید به دلیل وجود وضعیت حائل است که افراد در هر دو طرف دارند.
شدت و درجه وضعیت اضطراری نیز شانس بقای مسافران را حین وقوع سوانح هوایی تعیین می‌کند. برای مثال، در فاجعه‌ای غم انگیز در سال ۱۹۷۹ میلادی در نیوزیلند سقوط هواپیما در ارتفاعاتی مملو از کوه شانس بقا را کاهش داد. پرواز TE۹۰۱ ایر نیوزیلند در دامنه کوه اربوس در قطب جنوب سقوط کرد و ۲۵۷ مسافر و خدمه آن کشته شدند. هم چنین، سقوط هواپیما در دماغه اقیانوس نیز شانس زنده ماندن مسافران را کاهش می‌دهد همان طور که در پرواز ۴۴۷ ایرفرانس در سال ۲۰۰۹ میلادی شاهد بودیم که در جریان آن ۲۲۸ مسافر و خدمه جان شان را از دست دادند.
خلبان‌ها برای به حداقل رساندن خطرات احتمالی در یک رویداد اضطراری به بهترین شکل ممکن آموزش دیده اند. آنان تلاش می‌کنند از برخورد هواپیما به کوه جلوگیری کنند و به دنبال یک مکان هموار مانند یک زمین باز برای فرود تا حد امکان عادی باشند. تکنیک فرود در آب مستلزم ارزیابی شرایط سطح و تلاش برای فرود بین امواج با زاویه فرود معمولی است. هواپیما‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که در مواقع اضطراری بسیار مقاوم باشند.
در واقع، دلیل اصلی این که خدمه کابین به ما یادآوری می‌کنند که کمربند ایمنی خود را بسته نگه داریم خطر وقوع سانحه نیست بلکه به دلیل تلاطم جریان هوا حین پرواز می‌توان آن را در هر زمانی در ارتفاعات بالا تجربه کرد. این پدیده آب و هوایی است که می‌تواند بیش‌ترین آسیب را به مسافران و هواپیما‌ها وارد سازد. سازندگان در حال طراحی هواپیما‌های جدید با مواد کامپوزیتی بیش تری هستند که قادر به تحمل استرس در هنگام پرواز هستند. در این طرح ها، بال‌ها صُلب نیستند و می‌توانند برای جلوگیری از شکست سازه بار‌های شدید را جذب کنند.
مسلما متغیر‌های خاصی مانند تاثیر سرعت هوا وجود دارند که می‌توانند بین انواع مختلف هواپیما قدری متفاوت باشند. با این وجود، فیزیک پرواز در تمام هواپیما‌ها کم و بیش یکسان هستند. به طور کلی، هواپیما‌های بزرگ‌تر مواد ساختاری بیش تری دارند و بنابراین، از استحکام بیش تری برای مقاومت در برابر فشار در ارتفاع برخوردار هستند. این بدان معناست که این نوع از هواپیما‌ها ممکن است محافظت اضافی را در مواقع اضطراری ارائه دهند، اما این مورد باز هم به شدت و درجه اضطراری بودن وضعیت بستگی دارد.
این بدان معنا نیست که باید صندلی پرواز بعدی خود را با انتخاب بزرگترین هواپیمایی که می‌توانید پیدا کنید رزرو نمایید. همان طور که اشاره شد سفر هوایی بسیار ایمن است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود به جای آن که به این فکر کنید که چه فیلمی را حین پرواز تماشا خواهید کرد امیدوار باشید که مرغ تمام نشود و فقط میگو باقی بماند!