همسایه‌ها و دوستان مدام از آنجا عبور می‌کنند و همسر شما منتظر ظاهر شدن آرامش است. آیا این به نظر خیلی آشناست؟ اگر چنین است، پس ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که آرامش را در سرتاسر خانه برقرار کنید و سعی کنید زندگی مشترک آرام تری داشته باشید.
این اولین و مهمترین کاری است که می‌توانید انجام دهید. این به معنای محدودیت در زمان، سطح سر و صدا و فعالیت و بله، زمان خواب است. برای والدین نیز، اگر بچه‌ها مجبور باشند والدین خود را برای سوار شدن به مدرسه از رختخواب بیرون بیاورند، هر روز صبح وضعیت وحشتناکی خواهد بود. با رفتن به رختخواب همزمان با بچه‌ها می‌توان از این امر به راحتی جلوگیری کرد، خواب شما نیز مهم است، اما انتظار نداشته باشید زمانی که بچه‌های شما نیاز به سواری برای رسیدن به مدرسه دارند، بخوابید.
چه چیزی میبینید؟ چیز‌هایی را که تجسم می‌کنید بنویسید و آن‌ها را به اهدافی تبدیل کنید تا در ایجاد خانواده آرام‌تر به دست آورید. در ضمیر ناخودآگاه خود تصویری واقعی از خانه‌ای که دوست دارید در آن باشید پیدا خواهید کرد، همیشه این تمرکز را در ذهن خود نگه دارید و به تدریج برای رسیدن به آن تلاش کنید.
این‌ها اولین چیز‌هایی هستند که با محدودیت‌های خود هدف قرار خواهید داد. مواردی مانند زمانی که برای پذیرایی از بازدیدکنندگان آماده هستید، سطح نویز تلویزیون و محدود کردن استفاده از رایانه را در نظر بگیرید. دویدن در داخل خانه را برای کوچکتر‌ها ممنوع کنید. بچه‌ها به اسباب بازی و سرگرمی نیاز دارند.
تخته نرد به جای بازی‌های ویدیویی. سرمایه گذاری در بازی‌های سنتی خوب یا بازی‌های رومیزی ممکن است ارزان‌تر از اجرای یک تلویزیون یا کنسول بازی‌های ویدیویی باشد.
این نمودار وظیفه باید برای تک تک اعضای خانواده اعمال شود و باید شامل روز‌ها و موارد فوری باشد. هرچه کار بزرگ‌تر باشد، بازه زمانی طولانی‌تری باید به آن اختصاص دهید تا رویکردی آرام نسبت به آن داشته باشید، به جای اینکه با عجله در یک‌باره بیش از حد چیز‌ها را انجام دهید، آن را کم کم انجام می‌دهید.
بی نظمی احساس استرس، عجله و ناتوانی در درست فکر کردن را افزایش می‌دهد. هر چه تکه‌های کمتری در مسیر شما باشد، احساس آرامش بیشتری خواهید داشت. اگر بچه‌ها باید تعداد زیادی اسباب‌بازی، کتاب و بازی‌های ویدیویی نگه دارند، با آن‌ها معامله کنید. آن‌ها را می‌توان در فضا‌های ذخیره سازی نگهداری کرد، اما اگر بیش از ۳ بار متوالی روی زمین پراکنده شدند، به نزدیکترین فروشگاه خیریه اهدا می‌شوند. باید منظور شما این باشد و باید آماده انجام آن باشید تا این اتمام حجت اثر واقعی داشته باشد.
اگر بتوانید اقلام را هنگام استفاده در بین لحظات آشپزی بشویید، آشپزی کمتر آشفتگی ایجاد می‌کند. برای هر چیزی که مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز همینطور. همه را دوباره آموزش دهید تا آن را به همان جایی که از همان لحظه استفاده می‌شود برگردانند.
اگر همیشه به این فکر می‌کنید که برای شام چه درست کنید، نیم ساعت در هفته برای نوشتن برنامه غذایی اختصاص دهید. لازم نیست خیلی خاص باشد وگرنه فرآیند پخت و پز و خودانگیختگی را کم می‌کنید، اما حداقل بنویسید «پاستا - دوشنبه»، «استیک - سه‌شنبه»، «پیتزا - چهارشنبه»، «سوشی - پنج‌شنبه»، «ماکارونی- جمعه». به این ترتیب شما ایده‌ای از غذای اصلی دارید و می‌توانید در مورد طعم‌ها و سبک آن در شب تصمیم بگیرید و مواد اصلی را در دست داشته باشید.
به خانواده، دوستان، بچه‌ها و هر مهمان دیگری که مرتباً به خانه آمده و خارج می‌شوند، اطلاع دهید که زمان به پایان رسیدن هر چیزی است که شما آن را تعیین می‌کنید. علاوه بر این، با خیال راحت ساعاتی را خارج از محدوده تعیین کنید، مانند زمان ناهار خانوادگی در روز‌های یکشنبه. این به شما و خانواده‌تان این امکان را می‌دهد تا در یک وعده غذایی یا فعالیت خاص بدون وقفه بیرونی با هم ارتباط برقرار کنید. این همچنین شامل برداشتن گوشی و بستن برنامه‌های ایمیل می‌شود.
پاکت‌ها را باز کنید و فوراً در محل بازیافت بیندازید. نامه، لایحه یا یادداشت را بخوانید و بایگانی کنید. هفته‌ای یک بار زمان پرداخت قبض را تعیین کنید و با پرونده بنشینید و تک تک به صورت واقعی به آن رسیدگی کنید. اگر یادداشت‌های مدرسه را دریافت کردید، تصمیم بگیرید که چه زمانی با فرزندتان برای گفتگو درباره این مسائل بنشینید، سپس آن‌ها را امضا کنید و در کیف مدرسه بگذارید و اگر پول خواستید، چک را همانجا بنویسید و در کیف مدرسه بگذارید. این اقدامات چند دقیقه طول می‌کشد، اما صرف زمان بیشتر برای مسائل مدرسه و کودک مهم‌تر است.
حداقل یک بار در هفته و ترجیحاً یک بار در روز، زمانی آرام را برای خود در نظر بگیرید که در آن هیچ کاری جز آرامش و دوری هر چیزی که در اطرافتان است انجام نمی‌دهید. در نهایت سایر اعضای خانواده را تشویق کنید تا در این امر به شما بپیوندند.
گوشه یا اتاق خاصی را در خانه انتخاب کنید و آن را فقط برای این منظور، با بالش‌ها و پرده‌های نرم بچینید و آن را چیزی مرتب مانند «گوشه آرامش مادر» یا «منطقه تعطیلی خانواده» بنامید. همه افراد خانه را با این فضا آشنا کنید، زیرا تنها برای استراحت هر یک از اعضای خانواده در هر زمانی از شبانه روز وجود دارد. باید دور از تلویزیون، موسیقی یا سایر منابع نویز و اختلال باشد. صلح یک فضیلت است و در زندگی پرمشغله ما به سختی به دست می‌آید. با این حال، راه‌های ساده بسیاری وجود دارد که ما نادیده گرفته ایم و باید سعی کنیم در زندگی روزمره خود آن‌ها را تشویق کنیم.
منبع: سلامت نیوز