فرارو- در هفته جاری اخباری منتشر شد مبنی بر آن که دونالد ترامپ با تحقیقات قضایی دیگری به دلیل پولی که در سال ۲۰۱۶ میلادی به «استورمی دنیلز» بازیگر زن فیلم‌های مستهجن پرداخت کرده بود مواجه است. هم چنین، اعلام این خبر که «نیکی هیلی» فرماندار سابق کارولینای جنوبی که در دولت ترامپ خدمت کرده بود قرار است به زودی نامزدی خود برای شرکت در رقابت‌های انتخاباتی سال ۲۰۲۴ میلادی در چند هفته آینده اعلام کند خبر مهم دیگری بود.
به گزارش فراو به نقل از نیویورکر، این تحولات چند روز پس از آن رخ داد که ترامپ بار دیگر نامزدی خود را برای رقابت‌های انتخاباتی اعلام کرد و در نیوهمپشایر و کارولینای جنوبی ظاهر شد. با این وجود، متفاوت از کارزارهای انتخاباتی پیشین که هواداران ترامپ در استادیوم‌ها و سالن‌های بزرگ جمع می‌شدند این بار حضور او و طرفداران‌اش در دو مکان کوچک یعنی یک سالن دبیرستان و لابی طبقه دوم ساختمان یک مجلس ایالتی بود.
تشکیلات جمهوری خواهان اولین حضور ترامپ را به سخره گرفتند. «مایک مورفی» استراتژیست حزب جمهوری خواه که مشاور «جب بوش» از نامزدهای جمهوری خواه در انتخابات مقدماتی سال ۲۰۱۶ میلادی بود به «نیویورکر» می‌گوید: «این شبیه یک نیمه عمر است. ترامپ در حال کوچک شدن است». منظور مورفی تنها جمعیت کوچکی نبود که در میتینگ‌های ترامپ شرکت کردند بلکه به نظرسنجی‌هایی اشاره داشت که نشان می‌داد بسیاری از رای دهندگان جمهوری خواه نمی‌خواهند ترامپ به عنوان نامزد حزب جمهوری خواه در رقابت انتخاباتی ۲۰۲۴ معرفی شود.
با افزایش مشکلات حقوقی ترامپ و افزایش نامزدهای احتمالی حزب جمهوری خواه برای به چالش کشیدن او، ترامپ نیاز دارد تا بخشی از هیجان را در میان حزب جمهوری خواه احیا کند مشابه کاری که در مورد رای دهندگان انتخابات مقدماتی در سال ۲۰۱۶ میلادی انجام داد و برایش نتیجه بخش بود. با این وجود، باید پرسید آیا او چیز تازه‌ای برای عرضه دارد؟
با قضاوت براساس سخنرانی او در نیوهمپشایر که نزدیک به یک ساعت به طول انجامید پاسخ آن پرسش منفی خواهد بود. او سخنرانی‌اش را با یادآوری این موضوع به حضار آغاز کرد که پیش‌تر در دو انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر پیروز شده بود و ادعای دروغین خود مبنی بر تقلب در انتخابات پیشین ریاست جمهوری را تکرار کرد و گفت: «اتفاقا اگر می‌خواهید حقیقت را بدانید معتقدم که ما در دو انتخابات سراسری هم پیروز شدیم». او سپس وعده داد که به حمله علیه «جو بایدن» و «دموکرات‌های رادیکال» ادامه خواهد داد و گفت: «فکر می‌کنم در بسیاری از موارد آنان مارکسیست و کمونیست هستند».
ترامپ به تحقیقات قضایی علیه خود اشاره کرد و گفت: «من فکر می‌کنم تنها کسی هستم که آنان دنبال می‌کنند». او هم چنین به گروه چپ رادیکال «آنتی فا» و به زنان ترنسی که در رقابت‌های ورزشی در کالج‌ها شرکت می‌کنند اشاره کرد و نظراتی انتقادی را در این باره بیان کرد. ترامپ در نهایت درباره آن چه از آن تحت عنوان یک «برنامه جسورانه و جاه طلبانه» یاد کرد سخن گفت. اگرچه هیچ یک از این موارد نکات و موضوعات تازه‌ای نبودند.
او از لزوم احیای اقدامات سخت گیرانه در مرز جنوبی امریکا، راه اندازی جنگ علیه کارتل‌های مواد مخدر مکزیک و حذف بودجه فدرال برای مدارسی که «نظریه انتقادی نژاد» یا «ایدئولوژی‌های چپگرایانه» را آموزش می‌دهند گفت.
او هم چنین وعده پایان دادن به «جنگ علیه انرژی» تحت رهبری بایدن و بازسازی «بزرگترین اقتصاد در تاریخ جهان مان» را داد. به گفته ترامپ دستیابی به آخرین هدف از طریق کاهش مالیات، کاهش واردات از چین و وادار کردن شرکت‌های چینی به واگذاری سهام‌شان در هر شرکت امریکایی برای جلوگیری از به خطر افتادن «امنیت ملی» امکان‌پذیر خواهد بود.
مقایسه سخنرانی ترامپ در نیوهمپشایر با متن سخنرانی او در «ترامپ تاور» (برج ترامپ) در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۵ میلادی زمانی که اولین بار نامزدی‌اش برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را اعلام کرد قابل توجه است.
در آن سخنرانی نیز او در مورد مهاجرت و اقتصاد صحبت کرد اما تفاوت این بود که اظهارات او در آن زمان به طرز تکان دهنده‌ای خارج از جریان اصلی سیاست امریکا به نظر می‌رسید. ترامپ مکزیک را به فرستادن «متجاوزان» به آن سوی مرز متهم کرد. او وعده داد با بازسازی روابط تجاری با چین و سایر کشورها مشاغل خوب را به ایالات متحده بازگرداند. او گفته بود: «ما همه کارت‌ها را در اختیار داریم اما نمی‌دانیم چگونه از آن استفاده کنیم. ما حتی نمی‌دانیم که کارت‌ها را داریم زیرا رهبران‌مان بازی را درک نمی‌کنند».
دامن زدن به نارضایتی‌های قومی و نژادی با استفاده از زبان تحریک‌آمیز در مورد مهاجران و معرفی خود به عنوان یک فرد خارج از سیستم و خارج از جریان اصلی سیاست امریکا که می‌تواند وضعیت موجود سیاسی و اقتصادی را برهم زند یک پلتفرم متمایز را برای ترامپ فراهم کرد که نامزدهای رقیب او و هم چنین کارشناسان مسائل سیاسی کارایی آن را بسیار دست کم گرفته بودند. با این وجود، امروز ترامپ یک رئیس جمهور سابق است و نه یک فرد خارج از سیستم یا جریان اصلی سیاست امریکا و بسیاری از مواضع سیاسی او دیگر جدید و متمایز نیستند.
از سوی جمهوری خواهان تقریبا تمامی آنان بر موضوع مهاجرت تمرکز کرده‌اند و وعده بستن مرزهای جنوبی را می‌دهند. اکنون یک اجماع قابل توجه دو حزبی در مورد رویارویی با چین در اقتصاد وجود دارد حتی اگر این شامل نقض برخی از اصول سابق تجارت باشد که ایالات متحده برای بیش از شش دهه پس از پایان جنگ جهانی دوم به آن پایبند بود.
«جان سایدز» پژوهشگر علوم سیاسی در دانشگاه وندربیلت در نشویل که کتاب‌هایی در مورد انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ میلادی نوشته به «نیویورکر» می‌گوید: «مشکل ترامپ این است که ترامپ‌ها بسیار زیاد هستند. این بدان معنا نیست که او نمی‌تواند برنده شود. این تنها بدان معناست که نوع دیگری از رقابت‌های مقدماتی را شاهد خواهیم بود».
سایدز به عنوان نمونه به سیاست‌های مهاجرتی اشاره می‌کند. او می‌گوید با توجه به اهمیت این موضوع برای رای دهندگان جمهوری خواه و افزایش مهاجران و پناهجویان در مرز جنوبی که اخیرا دولت بایدن را به تغییر سیاست واداشت ممکن است عاقلانه باشد که ترامپ دوباره آن را به یک موضوع اصلی مبارزات انتخاباتی تبدیل کند. او می‌افزاید: «با این وجود، گمان نمی‌کنم لفاظی‌های ضد مهاجرتی او تازگی داشته باشند به خصوص زمانی که رقیب شماره یک او مهاجران را از سن آنتونیو به تاکستان مارتا می‌فرستد».
البته اشاره سایدز به ران دیسانتیس فرماندار فلوریدا بود که تهدید کرده ترامپ را برای مبارزه با جنگ فرهنگی جناح راست در مدارس پشت سر می‌گذارد و در این زمینه از او رادیکال‌تر خواهد بود. دیسانتیس به عنوان فرماندار قدرت بیشتری نسبت به ترامپ برای انجام کارهایی مانند ممنوع کردن عرضه برخی کتاب‌ها در کتابخانه‌های مدارس و کنار گذاشتن برخی از دوره‌های آموزشی دارد. در منطق داخلی ضعیف امروزی حزب جمهوری خواه این بدان معناست که مزیت سیاسی در این زمینه احتمالا در اختیار دیسانتیس خواهد بود.
با این وجود، فرماندار فلوریدا در سطح ملی آزمایش نشده و ترامپ بدون شک از حمایت گسترده‌ای در پایگاه حزب جمهوری خواه برخوردار است همان طور که پرچم‌ها و علائم کارزار ترامپ هنوز هم در بسیاری از نقاط کشور حضوری پررنگ دارند و ظرفیت بالقوه او را برای موفقیت در انتخابات مقدماتی نشان می‌دهند. Real Clear Politics میانگین سه نظرسنجی ملی را فهرست کرده که در ماه ژانویه انجام شده اند. نتایج نظرسنجی‌ها نشان دادند که ترامپ با دوازده امتیاز (نظرسنجی اکونومیست و یوگاو)، بیست امتیاز (هاروارد، هریس) و بیست و شش امتیاز (کالج امرسون) پیشتاز بالقوه میدان رقابت سیاسی بوده است. هم چنین، این واقعیت که بسیاری از رهبران جمهوری خواه تمایلی به جدایی علنی از ترامپ ندارند نشان می‌دهد که آنان هنوز از توانایی ترامپ برای شوراندن پایگاه طرفداران حزب علیه خود می‌ترسند.
مورفی مشاور سابق جب بوش می‌گوید حمایت از ترامپ رو به کاهش است. او به نظرسنجی‌های ایالتی اشاره می‌کند که نشان می‌دهند ترامپ در فلوریدا و نقاط دیگر امریکا از دیسانتیس عقب‌تر است. مورفی می‌گوید: «در نقاطی که جمهوری خواهان پیش‌تر اصطلاحا غذای سگ دیگری را چشیده‌اند وضعیت او خوب نیست. درست است که هنوز در جاهایی مانند آیووا، اوکلاهما و تگزاس این اتفاق رخ نداده اما هنوز برای قضاوت نهایی زود است».
او می‌افزاید: «نظرسنجی‌های ملی که نشان می‌دهد ترامپ بسیار جلوتر است مانند آن چه که او در سخنرانی خود در نیوهمپشایر مطرح کرد احتمالا چندان قابل اعتماد نیستند». مورفی به نقل از «میلتون گویرتزمن» یکی از چهره‌های قدیمی واشنگتن که به خانواده کندی مشاوره داده بود می‌گوید که در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری نتایج نظرسنجی‌های ملی تا زمانی که اولین رقابت ایالتی برگزار نشده باشد معنایی ندارند.
تا آن زمان تقریبا یک سال باقی مانده است. با این وجود، آن چه از پیش واضح به نظر می‌رسد آن است که یک رقابت خوب بستگی به آن دارد که چه تعداد نامزد جمهوری خواه وارد عرصه رقابت شوند. هرچه تعداد نامزدهای بیشتری از تصمیم مشابه تصمیم «هیلی» پیروی کنند احتمال تقسیم آرای غیر از آرای ترامپ بیش‌تر خواهد شد (مشابه سال ۲۰۱۶ میلادی). مورفی می‌گوید اکنون ترامپ دچار مشکلی جدی است و روند افولی را می‌پیماید. او می‌افزاید: «ترامپ نمی‌تواند شش ماه افول بیش‌تر را تحمل کند. اگر این کار را انجام دهد کل روایت علیه او خواهد چرخید».