به همراه با سابقه پزشکی شما، آزمایش‌های آلرژی ممکن است بتواند تأیید کند که آیا ماده خاصی که لمس می‌کنید، تنفس می‌کنید یا می‌خورید باعث ایجاد علائم آلرژی می‌شود یا خیر.
اطلاعات حاصل از آزمایش‌های آلرژی ممکن است به پزشک شما کمک کند تا یک برنامه درمان آلرژی شامل اجتناب از آلرژن، داروها یا واکسن‌های آلرژی (ایمونوتراپی) ایجاد کند.
تست‌های پوستی آلرژی به طور گسترده‌ای برای کمک به تشخیص شرایط آلرژیک استفاده می‌شود، از جمله:
تب یونجه (رینیت آلرژیک)
آسم آلرژیک
درماتیت (اگزما)
حساسیت غذایی
آلرژی به پنی سیلین
آلرژی به زهر زنبور عسل
آزمایشات پوستی عموماً برای بزرگسالان و کودکان در هر سنی از جمله نوزادان بی خطر است.
با این حال، در شرایط خاص، آزمایش‌های پوستی توصیه نمی‌شود. اگر شما:
تا به حال یک واکنش آلرژیک شدید داشته اید: شما ممکن است به قدری به مواد خاصی حساس باشید که حتی مقادیر اندک مورد استفاده در آزمایشات پوستی می‌تواند باعث ایجاد یک واکنش تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) شود.
از دارو‌هایی استفاده کنید که می‌توانند با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند: این‌ها شامل آنتی هیستامین ها، بسیاری از دارو‌های ضد افسردگی و برخی از دارو‌های سوزش سر دل هستند. پزشک شما ممکن است تشخیص دهد که ادامه مصرف این داروها برای شما بهتر از قطع موقت آن‌ها برای آمادگی برای آزمایش پوست است.
شرایط پوستی خاصی دارند: اگر اگزما یا پسوریازیس شدید نواحی وسیعی از پوست بازو‌ها و پشت شما را تحت تأثیر قرار دهد (محل‌های آزمایش معمولی) ممکن است پوستی شفاف و بدون درگیری برای انجام یک آزمایش مؤثر وجود نداشته باشد. سایر بیماری‌های پوستی، مانند درماتوگرافی، می‌توانند باعث نتایج آزمایش غیرقابل اعتماد شوند.
آزمایش‌های خون (آزمایش آنتی بادی ایمونوگلوبولین E در شرایط آزمایشگاهی): می‌تواند برای کسانی که نباید یا نمی‌توانند تحت آزمایش‌های پوستی قرار گیرند مفید باشد. آزمایش خون برای آلرژی به پنی سیلین استفاده نمی‌شود.
به طور کلی، تست‌های پوستی آلرژی برای تشخیص آلرژی به مواد معلق در هوا، مانند گرده، شوره حیوانات خانگی و کنه گرد و غبار قابل اعتماد هستند. آزمایش پوست ممکن است به تشخیص آلرژی غذایی کمک کند، اما از آنجایی که آلرژی غذایی می‌تواند پیچیده باشد، ممکن است به آزمایش‌ها یا روش‌های اضافی نیاز داشته باشید.
شایع‌ترین عارضه جانبی آزمایش پوست، برآمدگی‌های کمی متورم، قرمز و خارش دار (چرخ) است. این چرخ‌ها ممکن است در طول آزمایش بیشتر قابل توجه باشند. با این حال، در برخی افراد، ناحیه‌ای از تورم، قرمزی و خارش ممکن است چند ساعت پس از آزمایش ایجاد شود و تا چند روز باقی بماند.
به ندرت، تست‌های پوستی آلرژی می‌تواند یک واکنش آلرژیک شدید و فوری ایجاد کند، بنابراین انجام آزمایش‌های پوستی در مطب که تجهیزات اورژانسی و دارو‌های مناسب در دسترس هستند، مهم است.
قبل از توصیه آزمایش پوست، پزشک از شما سوالات مفصلی در مورد سابقه پزشکی، علائم و نشانه‌های شما و روش معمول درمان آن‌ها می‌پرسد. پاسخ‌های شما می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا آلرژی در خانواده شما وجود دارد و آیا یک واکنش آلرژیک به احتمال زیاد باعث علائم شما می‌شود یا خیر. پزشک شما همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی برای جستجوی سرنخ‌های اضافی در مورد علت علائم و نشانه‌های شما انجام دهد.
قبل از برنامه ریزی برای آزمایش پوست، فهرستی از تمام دارو‌های تجویزی و بدون نسخه خود را با پزشک در میان بگذارید. برخی از داروها می‌توانند واکنش‌های آلرژیک را سرکوب کنند و از دادن نتایج دقیق به آزمایش پوست جلوگیری کنند. سایر داروها ممکن است خطر ابتلا به یک واکنش آلرژیک شدید را در طول آزمایش افزایش دهند.
از آنجایی که داروها با سرعت‌های مختلف از سیستم شما خارج می‌شوند، ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف برخی داروها را تا ۱۰ روز متوقف کنید. دارو‌هایی که می‌توانند با آزمایشات پوستی تداخل داشته باشند عبارتند از:
آنتی هیستامین‌های تجویزی، مانند هیدروکسی زین (ویستاریل)
آنتی هیستامین‌های بدون نسخه، مانند لوراتادین (کلاریتین، آلاورت)، دیفن هیدرامین (بنادریل)، کلرفنیرامین، ستیریزین (آلرژی زیرتک) و فکسوفنادین (آلگرا)
دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند نورتریپتیلین (Pamelor) و دزیپرامین (Norpramin)
برخی از دارو‌های سوزش سر دل، مانند سایمتیدین (تاگامت) و رانیتیدین
داروی آسم omalizumab (Xolair). این دارو می‌تواند نتایج آزمایش را برای شش ماه یا بیشتر حتی پس از ترک مصرف آن مختل کند. برای مقایسه، بیشتر داروها برای روز‌ها تا هفته‌ها بر نتایج تأثیر می‌گذارند.
آزمایش پوست معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود. معمولاً یک پرستار آزمایش را انجام می‌دهد و یک پزشک نتایج را تفسیر می‌کند. به طور معمول، این آزمایش حدود ۲۰ تا ۴۰ دقیقه طول می‌کشد. برخی از آزمایش‌ها واکنش‌های آلرژیک فوری را شناسایی می‌کنند که در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن ایجاد می‌شوند. آزمایش‌های دیگر، واکنش‌های آلرژیک تاخیری را که در طی چند روز ایجاد می‌شوند، شناسایی می‌کنند.
تست خراش پوستی، واکنش‌های آلرژیک فوری به ۵۰ ماده مختلف را در یک زمان بررسی می‌کند. این آزمایش معمولا برای شناسایی حساسیت به گرده، کپک، شوره حیوانات خانگی، کنه‌های گرد و غبار و غذا‌ها انجام می‌شود. در بزرگسالان، آزمایش معمولاً روی ساعد انجام می‌شود. کودکان ممکن است در قسمت بالای کمر آزمایش شوند.
تست‌های پوستی آلرژی دردناک نیستند. در این نوع آزمایش از سوزن‌هایی (لانست) استفاده می‌شود که به سختی به سطح پوست نفوذ می‌کنند. شما تنها خونریزی یا احساس ناراحتی خفیف و لحظه‌ای خواهید داشت.
پس از تمیز کردن محل آزمایش با الکل، پرستار علائم کوچکی را روی پوست شما می‌کشد و یک قطره از عصاره آلرژن را در کنار هر علامت قرار می‌دهد. سپس از یک لانست برای اضافه کردن عصاره‌ها به سطح پوست استفاده می‌کند. یک لانست جدید برای هر آلرژن استفاده می‌شود.
برای دیدن اینکه آیا پوست شما به طور طبیعی واکنش نشان می‌دهد، دو ماده اضافی در سطح پوست شما خراشیده می‌شود:
هیستامین: در بیشتر افراد این ماده باعث پاسخ پوستی می‌شود. اگر به هیستامین واکنش نشان ندهید، تست پوستی آلرژی شما ممکن است آلرژی را نشان ندهد، حتی اگر آلرژی داشته باشید.
گلیسیرین یا سالین: در بیشتر افراد، این مواد هیچ واکنشی ایجاد نمی‌کنند. اگر به گلیسیرین یا سالین واکنش نشان دهید، ممکن است پوست حساسی داشته باشید. نتایج آزمایش باید با احتیاط تفسیر شود تا از تشخیص نادرست آلرژی جلوگیری شود.
حدود ۱۵ دقیقه پس از خارش پوست، پرستار پوست شما را از نظر علائم واکنش‌های آلرژیک بررسی می‌کند. اگر به یکی از مواد آزمایش شده حساسیت دارید، یک برآمدگی برجسته، قرمز و خارش دار روی پوست خود خواهید داشت که ممکن است شبیه نیش پشه باشد. سپس پرستار اندازه برآمدگی را اندازه گیری کرده و نتایج را ثبت می‌کند. در مرحله بعد، او پوست شما را با الکل تمیز می‌کند تا آثار را از بین ببرد.
ممکن است به آزمایشی نیاز داشته باشید که از یک سوزن برای تزریق مقدار کمی از عصاره آلرژن فقط به پوست بازوی شما استفاده کند (تست داخل جلدی). محل تزریق پس از حدود ۱۵ دقیقه از نظر علائم واکنش آلرژیک بررسی می‌شود. پزشک ممکن است این آزمایش را برای بررسی آلرژی به سم حشرات یا پنی سیلین توصیه کند.
آزمایش پچ معمولاً برای بررسی اینکه آیا یک ماده خاص باعث التهاب پوستی آلرژیک (درماتیت تماسی) می‌شود یا خیر انجام می‌شود. تست پچ می‌تواند واکنش‌های آلرژیک تاخیری را که ممکن است چندین روز طول بکشد را تشخیص دهد.
پچ تست از سوزن استفاده نمی‌کند. در عوض، مواد آلرژی‌زا روی لکه‌ها اعمال می‌شوند و سپس روی پوست شما قرار می‌گیرند. در طی آزمایش پچ، پوست شما ممکن است در معرض ۲۰ تا ۳۰ عصاره از موادی قرار گیرد که می‌توانند باعث درماتیت تماسی شوند. این موارد می‌توانند شامل لاتکس، داروها، عطرها، مواد نگهدارنده، رنگ مو، فلزات و رزین‌ها باشند.
شما این تکه‌ها را به مدت ۴۸ ساعت روی بازو یا پشت خود می‌گذارید. در این مدت باید از استحمام و فعالیت‌هایی که باعث تعریق شدید می‌شود خودداری کنید. هنگامی که به مطب پزشک خود باز می‌گردید، تکه‌ها برداشته می‌شوند. پوست تحریک شده در محل چسب ممکن است نشان دهنده آلرژی باشد.
قبل از اینکه مطب دکتر خود را ترک کنید، از نتایج یک تست پوستی یا تست داخل پوستی مطلع خواهید شد. ممکن است نتایج پچ تست چندین روز یا بیشتر طول بکشد تا آماده شود.
مثبت بودن تست پوستی به این معنی است که ممکن است به یک ماده خاص حساسیت داشته باشید. برآمدگی های‌های بزرگ‌تر معمولاً میزان حساسیت بیشتری را نشان می‌دهند. یک تست پوستی منفی به این معنی است که احتمالاً به یک آلرژن خاص حساسیت ندارید.
به خاطر داشته باشید که آزمایش‌های پوستی همیشه دقیق نیستند. آن‌ها گاهی اوقات نشان دهنده آلرژی هستند در حالی که آلرژی وجود ندارد (مثبت کاذب)، یا آزمایش پوست ممکن است هنگامی که در معرض چیزی قرار می‌گیرید که به آن حساسیت دارید (منفی کاذب) واکنشی ایجاد نکند. شما ممکن است به آزمایش مشابهی که در موقعیت‌های مختلف انجام می‌شود واکنش‌های متفاوتی نشان دهید. یا ممکن است در طول آزمایش به یک ماده واکنش مثبت نشان دهید، اما در زندگی روزمره به آن واکنش نشان ندهید.
برنامه درمان آلرژی شما ممکن است شامل داروها، ایمونوتراپی، تغییرات در محیط کار یا خانه یا تغییرات رژیم غذایی باشد. از پزشک خود بخواهید که هر چیزی را که درباره تشخیص یا درمان شما لازم است توضیح دهد.
با نتایج آزمایش که آلرژن‌های شما را شناسایی می‌کند و یک برنامه درمانی برای کمک به کنترل شما می‌دهد، می‌توانید علائم و نشانه‌های آلرژی را کاهش داده یا حذف کنید.
منبع: سلامت نیوز