یک استارتاپ جدید ادعا می‌کند که می‌تواند به نسل بعدی ربات‌ها، پوست، ماهیچه و نورون‌های مصنوعی چاپ شده بر روی مواد انعطاف‌پذیر بدهد که به آن‌ها اجازه می‌دهد احساس لامسه داشته باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، اگر ربات‌ها بتوانند چیز‌ها را لمس و احساس کنند چه می‌شود؟ این باعث می‌شود آن‌ها در بسیاری از وظایف در صنایع مختلف از سفر‌های فضایی گرفته تا اعمال و جراحی‌های پزشکی کارآمدتر شوند.
اکنون یک استارتاپ جدید به نام PowerON ادعا کرده است که نسل بعدی ربات‌ها دارای پوست‌های حسی، ماهیچه‌ها و نورون‌های مصنوعی چاپ شده بر روی مواد انعطاف پذیر خواهند بود که به آن‌ها اجازه می‌دهد همه چیز را لمس و احساس کنند.
دکتر مارکوس هنکه، رهبر گروه تحقیقاتی در مؤسسه نیمه هادی‌ها و میکروسیستم‌های درسدن (TU Dresden) و مدیر عامل این استارتاپ می‌گوید: ما در حال مشاهده یک روند صعودی شدید در اتوماسیون در تمام زمینه‌های صنعت هستیم و به زودی شاهد این روند در زندگی روزمره خود خواهیم بود.
این توسعه جدید مبتنی بر تحقیقات مشترک انجام شده توسط پژوهشگران TU Dresden و دانشگاه اوکلند در نیوزیلند است که مبانی علمی الاستومر‌های دی‌الکتریک چند منظوره را در رباتیک نرم به عنوان بخشی از کمک هزینه اعطا شده توسط کمیسیون اروپا موسوم به «کمک هزینه ماری کوری» بررسی کرده است.
پیشرفت قابل توجه
استارتاپ PowerON با کمک و حمایت‌های مالی موجود و سرمایه‌گذاری خطرپذیر درسدن تأسیس شده و اکنون به پیشرفت‌های بسیار چشمگیری دست یافته است.
هنکه می‌گوید: زمانی که این فناوری به اندازه کافی پیشرفت کند، انتظار داریم که نه تنها در صنعت بلکه در زندگی روزمره مردم نیز با ربات‌ها روبرو شویم.
اکنون هنکه می‌خواهد از اولین محصول استارتاپ خود که نوعی نوک انگشت حسی برای ربات‌های صنعتی است، استفاده کند تا زمینه‌های کاربردی ربات‌ها را به طور قابل‌توجهی گسترش دهد و به ربات‌های معمولی کنونی اجازه دهد تا وظایف ظریف‌تری را انجام دهند.
این کاربرد‌ها طیف گسترده‌ای نظیر جابجایی اقلام شکننده، حذف زوائد لاستیکی از قالب‌های تزریقی، برداشت میوه‌ها و سبزیجات و یا حتی کمک به آشپزی در خانه و مراقبت‌های پزشکی دارد.
گروه هنکه آماده است تا آزمایش‌های عملی اولیه محصول خود را در هفته‌های آینده آغاز کند تا تأثیر متقابل این پوست حساس به لمس، ماهیچه‌های ساخته شده و نورون‌های مصنوعی را نشان دهد.
این دستگاه در واقع یک گیرنده است که به طور انحصاری توسط عضلات مصنوعی تغذیه می‌شود که آن‌ها نیز به نوبه خود توسط نورون‌های مصنوعی کنترل می‌شوند. همچنین مجهز به یک پوست لمسی است که می‌تواند نحوه و مکان گرفتن یک شیء را حس کند.
یک مشارکت ثمربخش
استارتاپ PowerON برای دستیابی به این نقطه عطف چشمگیر به شکل نزدیک با TU Dresden همکاری کرد و در یک پروژه تحقیقاتی در مقیاس بزرگ موسوم به ۶ G-life مشارکت دارد.
پروفسور آندریاس ریشتر، مدیر مؤسسه نیمه هادی‌ها و ریزسیستم‌ها می‌گوید: این مشارکت، گواهی بر پتانسیل همکاری بین علم و صنعت است و اینکه چگونه چنین پروژه‌های مشترکی می‌توانند به انتقال سریع یافته‌های علمی به محصولات تجاری کمک کند.
در نوامبر سال ۲۰۲۱، پژوهشگران توسعه دهنده هوش مصنوعی شرکت متا با همکاری دانشگاه کارنگی ملون، پوست جدیدی را توسعه دادند که به ربات‌ها اجازه می‌داد احساس کنند. این پوست مصنوعی ReSkin نام داشت و از پیشرفت‌هایی در یادگیری ماشین و حسگر مغناطیسی بهره می‌برد تا راه‌حلی همه کاره را ارائه دهد که برای استفاده طولانی مدت مکرر ایده‌آل است.
در ژوئیه ۲۰۲۱، پژوهشگران دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) یک ماده فوم هوشمند را توسعه دادند که به دست‌های رباتیک اجازه می‌داد تا خود را ترمیم کنند و اشیا را بسیار شبیه به پوست انسان حس کنند. این ماده جدید که AiFoam نام دارد، از یک پلیمر با قابلیت ارتجاعی بالا ساخته شده است که با ذرات فلزی میکروسکوپی و الکترود‌های ریز تزریق شده است.