فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: صراحی به ضم اول آوند شراب، کوزه/ باده شبگیر: شرابی که سحرگاه می‌دهند
آن چه شخص در پی آن است شراب ناب الهی است که خداوند از روز اول آن را به ما ارمغان داده تا به واسطه آن مست درگاه محبوب گردیم.
دل در بند کسی داری و در انتظارش نشسته ای. اسباب عیش و راحتی تو مهیاست، اما دوری یار روزگار را بر تو تلخ کرده است. عاقلانه بیندیش که هر شادی، غمی دارد. از یختی‌های دنیا نهراس که در آینده نه چندان دور روزگار به کام تو می‌شود.