اینکه در سرود غیر رسمی غرب آمریکا از بوفالو‌ها حرفی به میان آمده است اصلا مهم نیست چرا که این نوع گاو به هیچ عنوان بومی ایالات متحده نیست و در آنجا دیده نمی‌شود.
به گزارش فرادید، چیزی که در پارک ملی یلواستون و جزیره کاتالینا در ایالات متحده آمریکا یافت می‌شود گاو‌های کوهان دار آمریکایی هستند. گاهی اوقات در زبان عامیانه گاومیش کوهی هم نامیده می‌شود.
اما یادتان نرود که گاومیش آمریکایی و بوفالو از نظر بیولوژیکی کاملا متفاوت هستند. شاید در برخی ویژگی‌ها مشترک باشند، اما می‌توان آن‌ها را با چند نشانه فیزیکی متمایز کاملا از هم جدا کرد.
در این گزارش در مورد این دو حیوان غول پیکر باستانی مطالبی را بیان کردیم. تا پایان مطلب همراه ما باشید تا با تفاوت‌های اصلی گاومیش آمریکایی و بوفالو آشنا شوید.
محدوده: گاومیش کوهان دار آمریکایی وحشی فقط در آمریکای شمالی، گاومیش کوهان دار اروپایی در اروپا، گاومیش آبی در آسیا و گاومیش آفریقایی در آفریقا وجود دارد.
اندازه: اکثر گونه‌های بوفالو بزرگتر از گونه‌های گاومیش کوهان دار امریکایی هستند. ۱۹۰۰ تا ۲۶۰۰ پوند وزن در مقابل ۱۶۰۰ تا ۲۰۰۰ پوند.
شاخ گاومیش کوهان دار آمریکایی: شاخ‌های گاومیش کوهان دار کوتاه و کلفت است در حالی که شاخ بوفالو‌ها بلند و منحنی هستند.
ریش: فقط گاو کوهان دار ریش بلند و پشمالو دارند.
قوز: فقط گاومیش کوهان دار امریکایی قوز پشتی مشخصی دارد، قوز گاومیش کوهان دار آمریکایی برجسته‌تر از گاومیش کوهان دار اروپایی است.
بوفالو و گاومیش کوهان دار متعلق به قبیله «Bovini» هستند که مجموع حیوانات متوسط تا خیلی بزرگ از خانواده «Bovidae» را در بر می‌گیرد. خانواده Bovidae نیز شامل بز، غزال، گاو و گوسفند نیزمی باشد.
با اینکه تعدادی از گونه‌های بووینی معمولاً بوفالو یا گاومیش کوهان دار نامیده می‌شوند (مثل آنوآ یک «گاومیش کوتوله» و گاور «گاومیش کوهان دار هندی»)، فقط چهار گونه گاومیش و بوفالوی واقعی در حیات وحش وجود دارد؛ که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم:
گاومیش کوهان دار آمریکایی ((Bison در یلواستون دیده می‌شود و بر روی نشان سرپیکان سرویس پارک ملی و مهر وزارت کشور ایالات متحده از تصویر آن استفاده شده است. آن‌ها سنگین‌ترین حیوانات خشکی در آمریکای شمالی هستند و از سال ۲۰۱۶، از حیوانات ملی ایالات متحده به شمار می‌روند که به صف پرنده ملی آمریکایی‌ها یعنی عقاب طاس پیوستند.
قرن‌ها پیش، گاومیش کوهان دار آمریکایی در بخش‌های وسیعی از آمریکای شمالی زندگی می‌کرد- "زیست بوم آن‌ها از آلاسکا تا فلوریدا و از شرق تا نیویورک ادامه داشت. آن‌ها در حال حاضر متأسفانه به دلیل شکار تجاری، بیماری‌هایی که توسط گاو‌های اهلی در اواخر دهه ۱۸۰۰ فراگیر شدند، زیست بوم پراکنده‌ای دارند. امروزه، گاومیش کوهان دار وحشی به طور پراکنده در سراسر کانادا و آلاسکا، و در بخش‌هایی از غرب، از جمله آیداهو، مونتانا، آریزونا، داکوتای شمالی، داکوتای جنوبی، یوتا و حتی در جزیره کاتالینا کالیفرنیا، وجود دارد.
گله یلواستون بزرگترین گله در کشورآمریکا است که بین ۲۳۰۰ تا ۵۵۰۰ قلاده دارد. طبق برآورد جهانی، ۱۱۲۴۸ تا ۱۳۱۲۳ گاومیش کوهی آمریکایی بالغ و وحشی در آمریکای شمالی وجود دارد. گاومیش کوهان دار برای مصارف تجاری در بازار و جلوگیری از گسترش بیماری دستکاری ژنتیکی شدند. علاوه بر جمعیت‌های وحشی، گاومیش کوهان دار آمریکایی اهلی شده نیز وجود دارد که برای خرید و فروش گوشت پرورش داده می‌شوند.
گاومیش کوهان دار آمریکایی و گاومیش کوهان دار اروپایی، با نام مستعار، تنها دو گونه از گاومیش کوهان دار موجود در جهان هستند. گاومیش کوهان دار اروپایی (Bison bonasus)، بزرگترین حیوانات خشکی اروپا، شباهت‌های زیادی با همتایان آمریکایی خود دارند و در آلمان، لهستان، بلاروس، سوئیس و لیتوانی دیده می‌شوند. بیشترین جمعیت در مرز لهستان و بلاروس، در جنگل Bialowieza دیده شده است.
مانند گاومیش کوهان دار آمریکایی، گاومیش کوهان دار اروپایی تا پیش از قرن بیستم به حدی شکار شد که تا آستانه انقراض پیش رفت. انجمن حفاظت از گاومیش کوهان دار اروپایی به رهبری دانشمندان در سال ۱۹۲۲ تأسیس شد و از آن زمان تاکنون نقش مهمی در بازیابی این گونه ایفا کرده است. گاومیش کوهان دار اروپایی در فهرست قرمز IUCN از یک گونه در حال انقراض به تقریباً در معرض خطر تبدیل شده است. در زمان آخرین ارزیابی، در سال ۲۰۲۰، اعتقاد بر این بود که ۲۵۱۸ قلاده بالغ باقی مانده است.
گاومیش‌های آبی (Bubalus arnee) در تالاب‌ها، مراتع، جنگل‌ها و زیست بوم‌های ساوانا در آسیا - یعنی هند، نپال، بوتان، تایلند، میانمار، کامبوج و سریلانکا زندگی می‌کنند. آن‌ها در گل غوطه می‌خوردند تا دمای بدنشان را در مناطق گرم آسیایی خنک نگه دارند.
در حالی که گاومیش کوهان دار امریکایی از چریدن در دشت‌های خشک لذت می‌برد، بوفالو‌های آبی ترجیح می‌دهند از رژیم غذایی مرطوب و گیاهان آبزی استفاده کنند. آن‌ها حتی با سر‌های خود در زیر آب چرا می‌کنند و نیزار‌ها و علف‌ها را از کف باتلاق و دیگر مناطق پر آب بیرون می‌کشند.
گاومیش آبی به طور گسترده‌ای به عنوان "تراکتور زنده" در صنعت کشاورزی استفاده می‌شود. جمعیت‌های وحشی این گونه در معرض خطر انقراض قرار دارند - ۲۵۰۰ قلاده بالغ و در حال کاهش – البته یکیاز دلایل این کاهش جمعیت تلاش انسان برای اهلی کردن آن هاست. آن‌ها همچنین با تهدید‌های ناشی از شکار و بیماری‌های مخصوص دام رو به رو هستند.
دو گونه بوفالوی موجود در حیات وحش به جنس‌های مختلفی از گونه گاو‌ها تعلق دارند - بوفالوی آبی (که پیشتر راجع به آن‌ها صحبت کردیم) به خانواده «Bubalus» و بوفالوی آفریقایی به خانواده «Syncerus» بوفالو‌های آفریقایی (Syncerus caffer) فقط در آفریقا یافت می‌شوند.
IUCN چهار زیرگونه بوفالوی آفریقایی را شناسایی و توصیف می‌کند: جنگلی، ساوانای غرب آفریقا، ساوانای آفریقای مرکزی و گاومیش کِیپ. همگی آن‌ها در سراسر جنوب صحرای آفریقا از جمله در تانزانیا، اوگاندا، کنیا و جمهوری دموکراتیک کنگو پراکنده شده اند. این گونه تقریباً در معرض تهدید و خطر انقراض است. تخمین زده می‌شود که بین ۳۹۸۰۰۰ تا ۴۰۱۰۰۰ بوفالوی بالغ آفریقایی باقی مانده اند.
شما می‌توانید بوفالو را از یک گاومیش کوهان دار امریکایی به غیر از محدوده جغرافیایی که در آن قرار داردند فقط با نگاه کردن به آن‌ها تشخیص دهید: اگر قوز بزرگی روی شانه، شاخ‌های کلفت و ریش بلند و پوست کلفت داشته باشد، گاومیش کوهان دار آمریکایی است. اگر به نظر می‌رسد مو‌های ظریف و مشکی و شاخ‌های بلندی دارد که به سمت بالا خم می‌شوند، بوفالو است. وقتی این دو نوع گاو را مقایسه می‌کنید، متوجه خواهید شد که سر یک گاومیش کوهان دار بسیار بزرگتر از بوفالو است.
در مورد تفاوت بین گونه‌های گاومیش کوهان دار، این موضوع کمی پیچیده‌تر است. گاومیش کوهان دار آمریکایی معمولاً مو‌های بیشتری دارد و سرش پایین‌تر از گاومیش کوهان دار اروپایی است، زیرا بیشتر می‌چرند. بوفالوی آبی و بوفالوی آفریقایی را راحت‌تر از طریق شاخ‌هایشان تشخیص می‌دهند: اولی خمیده به سمت بالا و داخل است در حالی که دومی مانند سبیل از دو طرف به سمت بالا خم شده است.
چرا گاومیش کوهان دار گاهی اوقات بوفالو نامیده می‌شود؟
هنگامی که تله‌گذاران فرانسوی در دهه ۱۶۰۰ در ایالات متحده برای استفاده از پوست آن‌ها تله می‌گذاشتند، به گاومیش کوهان دار آمریکایی نام بوفالو داده شد. این نام از «boeuf» به معنای «گوساله» گرفته شده است.
گله یلواستون بزرگترین و احتمالاً قدیمی‌ترین گله گاومیش کوهان دار آمریکایی در ایالات متحده است که امروزه بالغ بر ۵۵۰۰ قلاده دارد.
گاومیش کوهان دار و بوفالو می‌توانند با گاو جفت گیری کنند و این کار هم در طول تاریخ انجام شده است. نتیجه این جفت گیری "گوساله" است، یک گونه دام اهلی که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده به رسمیت شناخته شده است. بیفالو یا همان گوساله برای خرید و فروش گوشت پرورش داده می‌شود.