فاز اول طراحی ابتدایی این هواپیما با موفقیت انجام شده است و به همین دلیل دارپا تصمیم گرفته که وارد مرحله جدیدی شود و شرکت Aurora Flight Sciences را انتخاب کند. طراحی ابتدایی منجر به ایجاد یک هواپیمای نوآورانه و خلاقانه در بستر آزمایشی شد که از کنترل فعال جریان (AFC) برای تولید نیرو‌های کنترلی در تونل باد استفاده می‌کرد.
به گزارش دیجیاتو، حالا این پروژه وارد فاز دو شده است که روی طراحی، نرم‌افزار پرواز و کنترل‌ها تمرکز دارد. در این مرحله همچنین توجه ویژه‌ای به طراحی یک نمونه نمایشی این هواپیما می‌شود؛ نمونه‌ای که می‌تواند بدون قطعات کنترلی متحرک مرسوم روی قسمت‌های بیرونی بال‌ها و دم پرواز کند.
پس از انجام موفق فاز دوم، با فاز سوم روبه‌رو می‌شویم که هدف آن، پرواز یک هواپیمای ۳,۱۷۵ کیلوگرمی است. این هواپیما دو مانع فنی اصلی را برطرف می‌کند که شامل AFC درون یک هواپیمای تمام‌مقیاس و همچنین اتکای هواپیما به قطعات برای پرواز کنترل‌شده است.
نمونه نمایشی هواپیمای دارپا ویژگی‌های منحصربه‌فردی خواهد داشت که شامل پیکربندی‌های بال ماژولار می‌شود که ادغام فناوری‌های پیشرفته در آینده را فراهم می‌کند. این قابلیت اجازه می‌دهد که دارپا یا شرکای آن بتوانند در آینده فناوری پرواز جدیدی را مورد آزمایش قرار دهند.
به گفته «ریچارد ولزین»، مدیر برنامه CRANE، در ده‌های گذشته پیشرفت‌های زیادی در زمینه AFC صورت گرفته است: «در چندین دهه گذشته، جامعه AFC پیشرفت‌های چشمگیری داشته که ادغام فناوری‌های کنترل فعال جریان درون هواپیما‌های پیشرفته را ممکن می‌کند. ما درباره تکمیل طراحی و انجام پرواز آزمایشی یک نمونه نمایشی با مدنظر قراردادن AFC به‌عنوان تمرکز اصلی در طراحی، مطمئن هستیم. با بال و عوامل AFC ماژولار، CRANE X-Plane پتانسیل آن را دارد که مدت‌ها پس از به نتیجه رسیدن برنامه CRANE به‌عنوان یک دارایی ملی آزمایشی به حیاتش ادامه دهد.»
دارپا با این پروژه می‌تواند عملکرد هواپیما‌ها را بهبود چشمگیری دهد. این سبک طراحی منجر به حذف قطعات متحرک کنترلی، کاهش درگ، افزایش ضخامت بال‌ها برای بهره‌وری ساختاری بالاتر، افزایش ظرفیت مخزن سوخت و همچنین ساده‌سازی سیستم‌های برخاستن می‌شود.