صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۶۰۲۴۸۶
نور قربان می‌گوید: «شهریورماه سال ۱۳۹۹ در فراخوانی از مردم و شورایاران هر محله خواسته شد درخت نمادین و شاخص محله‌شان را معرفی کنند تا پس از داوری از سوی یک تیم کارشناسی، برگزیدگان در «هفته تهران» معرفی و تقدیر شوند. درخت قدیمی در جوار امامزاده «شعیب» (ع) به‌عنوان درخت شاخص این محله معرفی شد که درنهایت در هفته تهران درخت چنار امامزاده شعیب (ع) ازنظر زیبایی و قدمت برگزید شد.»
تاریخ انتشار: ۱۵:۴۴ - ۰۱ بهمن ۱۴۰۱

تنومند و استوار سال‌هاست که در نزدیکی امامزاده شعیب (ع) قد برافراشته است و همچنان سایه مهربانش را بر سر رهگذران می‌گستراند. درخت چنار ۹۰۰ ساله این امامزاده یکی از کهن‌ترین چنار‌های پایتخت است.

به گزارش همشهری آنلاین، امین نورقربان از فعالان فرهنگی محله کن که سال‌هاست در حوزه تاریخ شفاهی این محله تحقیق می‌کند می‌گوید: «ده‌ها درخت کهن‌سال در کن وجود دارد که بر اساس آنچه از تاریخ شفاهی برمی‌آید، چند صدسال قدمت دارند. در این میان درخت چناری که در نزدیکی امامزاده شعیب (َع) رشد کرده است یکی از جاذبه‌های گردشگری این محله تاریخی است. درختی تنومند که قدیمی‌های محله عمر آن را تا ۹۰۰ سال هم تخمین زده‌اند. نقل‌قول‌های زیادی درباره این چنار وجود دارد. مثلاً برخی می‌گویند این چنار را به نیت امامزاده شعیب (ع) ساخته‌اند و چوبش وقف امامزاده است.»

او ادامه می‌دهد: «شهریورماه سال ۱۳۹۹ در فراخوانی از مردم و شورایاران هر محله خواسته شد درخت نمادین و شاخص محله‌شان را معرفی کنند تا پس از داوری از سوی یک تیم کارشناسی، برگزیدگان در «هفته تهران» معرفی و تقدیر شوند. درخت قدیمی در جوار امامزاده «شعیب» (ع) به‌عنوان درخت شاخص این محله معرفی شد که درنهایت در هفته تهران درخت چنار امامزاده شعیب (ع) ازنظر زیبایی و قدمت برگزید شد.»

نور قربان می‌گوید: «اهالی تهران محله کن را بیشتر با درختان توت و خرمالویش می‌شناسند درصورتی‌که کوچه و خیابان این محله مملو از درختان چنار تنومند و بلندبالاست. درگذشته درخت چنار برای اهالی روستا از حرمت خاصی برخوردار بود. برای همین در نزدیکی امامزاده‌ها و حسینیه‌های محله کن درختان چنار بی‌شماری دیده می‌شود. چوب این درختان برای اهالی کاربرد زیادی داشت. آن زمان چوب ارزش زیادی داشت. درختان هم منبع درآمد خانواده‌ها بودند. وقتی درخت مقداری بزرگ می‌شد صاحبش شاخ و برگ آن را می‌برید و می‌فروخت. از طرفی از نظر روستانشینان درخت چنار شگون و برکت داشت. به‌خصوص درختان چناری که در حوالی امامزاده‌ها و حسینیه‌ها رشد کرده باشد.»

ارسال نظرات