محیط بانان در کوئینزلند استرالیا پس از کشف یک وزغ عصایی غول پیکر به وزن ۲.۷ کیلوگرم در یک پارک ملی حیرت زده شدند.
به گزارش فرارو، این آفت ۲۵ سانتی متری که توادزیلا نام دارد، توسط محیط بانان وزارت محیط زیست و علوم که هفته گذشته در حال پاکسازی مسیر پیاده روی در پارک ملی کانوی در شمال غربی کوئینزلند بودند، پیدا شد.
وزن وزغ عصایی به طور متوسط ۴۵۰ گرم است، در حالی که توادزیلا با وزن ۲.۷ کیلوگرم شش برابر بزرگتر بود.
این وزغ پس از آن مشاهده شد که یک مار در حال لغزش در مسیری بود که کارگران حیات وحش را مجبور به توقف در پارک ملی کوئینزلند کرد.
کایلی گری، محیط بان با توضیح اینکه چگونه هفته گذشته این دوزیست را کشف کرد، گفت: من دستم را پایین آوردم و وزغ عصایی را گرفتم و نمی‌توانستم باور کنم چقدر بزرگ و سنگین است.
وی گفت: وزغ عصایی به این اندازه هر چیزی را که در دهانش جا می‌شود می‌خورد، از جمله حشرات، خزندگان و پستانداران کوچک.
رژیم غذایی وزغ عصایی معمولاً شامل حشرات و خزندگان است، اما آن‌ها فرصت طلب هستند و هر چیزی را که در دهانشان جا می‌شود می‌خورند.
به گفته دپارتمان محیط زیست و علوم کوئینزلند، این بدان معناست که وقتی یک وزغ نیشکر بزرگتر می‌شود، رژیم غذایی آن به پستانداران کوچک، پرندگان یا حتی غذای حیوانات خانگی گسترش می‌یابد.
کایلی گری وزغ هیولا را درست کنار پایش پیدا کرد که یک مار سیاه شکم قرمز که از مسیر آن‌ها عبور می‌کرد آن‌ها را مجبور کرد وسیله نقلیه خود را متوقف کنند.
طبق رکورد‌های جهانی گینس، رکورددار فعلی بزرگترین وزغ نیشکر، به نام شاهزاده، در سال ۱۹۹۱ به طول ۳۵ سانتی متر و وزن ۲.۶۵ کیلوگرم ثبت شد.
وزغ‌های نیشکر می‌توانند تا ۱۵ سال در طبیعت زندگی کنند و خانم گری مشکوک است که این یکی از مدت‌ها قبل وجود داشته است.
این وزغ توسط محیط بانان از پارک خارج شد تا کشته شود و به موزه کوئینزلند در بریزبن فرستاده شد و در آنجا مورد مطالعه قرار گیرد.
این گونه برای سرپناه و غذا با جانوران بومی رقابت می‌کند و باعث انقراض می‌شود و همچنین سگ‌ها و پرندگانی را که سعی در خوردن پوست سمی آن‌ها دارند می‌کشد.
خانم گری گفت: خوشحالیم که او را از پارک ملی حذف کردیم.
وزغ‌های عصایی در سال ۱۹۳۵ برای کنترل سوسک نیشکر به کوئینزلند آورده شدند که عواقب مخربی برای سایر حیات وحش داشت.
وزغ‌های نیشکر ماده می‌توانند تا ۳۰۰۰۰ تخم در یک فصل تولید کنند و حیوانات فوق العاده سمی هستند که باعث انقراض محلی برخی از شکارچیان آن‌ها می‌شود.