دکتر «نیکلاس رووان»، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه جانز هاپکینز، گفت: «درست مانند حس بینایی و شنوایی، حس بویایی با افزایش سن ضعیف می‌شود.»
وی در ادامه می‌افزاید: «ما متوجه شدیم که اختلال در شناسایی بویایی و عملکرد‌های حساسیت با ضعف مرتبط است، و نشان می‌دهد که چیزی در سطح بینی می‌تواند ضعف و مرگ قریب الوقوع ما را پیش بینی کند.»
برای این مطالعه، محققان داده‌های ۱۱۶۰ سالمند را که بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ در پروژه ملی زندگی اجتماعی، سلامت و پیری ثبت‌نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
شرکت کنندگان با میانگین سنی ۷۶ سال، در معرض پنج رایحه برای اندازه گیری شناسایی بویایی و ۶ رایحه برای اندازه گیری میزان حساسیت قرار گرفتند.
حساسیت بویایی توانایی تشخیص وجود یک بو است. شناسایی بویایی توانایی تشخیص و بیان نام یک بو است. سپس این نتایج بر اساس پنج نشانگر با نمره ضعف شرکت‌کننده مطابقت داده شد: کاهش وزن؛ خستگی؛ ضعف؛ سرعت کم راه رفتن؛ و فعالیت بدنی کم.
محققان دریافتند که به ازای هر یک امتیاز افزایش در نمرات شناسایی بویایی و حساسیت، کاهش قابل توجه و معنی داری در وضعیت ضعف سالمندان وجود دارد. نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که این مطالعه نمی‌تواند علت و معلول را اثبات کند، اما نتیجه این است که بهبود بویایی با بهبود وضعیت سلامت و انعطاف پذیری مرتبط است.
بر اساس نتایج این مطالعه، هر چه حس بویایی یک فرد بدتر باشد، آن فرد ضعیف‌تر است. این نشان می‌دهد که از دست دادن بویایی می‌تواند قابل اندازه گیری باشد و یک عامل خطر بالقوه برای ضعف در افراد مسن باشد.