روزنامه جوان نوشت: جعفرزاده ایمن آبادی، از نمایندگان حاشیه‌ساز مجالس گذشته که در زمان دولت روحانی از شدت دفاع از دولت، به وکیل‌الدوله معروف شده بود، در تازه‌ترین اظهارات خود مدعی شده است که «دولت ترک فعل‌های بسیار زیادی دارد، اما مجلس وظیفه نظارتی خودش را تنها با دادن چند کارت زرد به وزرا ایفا می‌کند. در بروز همه این مشکلات مجلس مقصر است.»
او ادامه داده که «مردم سال آینده جواب سختی به نمایندگان مجلس یازدهم می‌دهند، مگر اینکه در بودجه سال ۱۴۰۲ جبران مافات کنند و به دولت اجازه ندهند که هر کاری دلش می‌خواهد بکند. مجلس نماینده مردم است نه نماینده دولت، بنابراین نباید مثل سال گذشته بودجه را فله‌ای تصویب کند، بلکه طوری بودجه سال آینده را تصویب کنند که دولت حساب کتاب پس بدهد.»
همین نماینده در زمانی که دولت حسن روحانی بر سر کار بود، نماینده مجلس بود وای کاش توضیحی می‌داد تا متوجه می‌شدیم که از کدام ابزار قانونی برای انجام وظیفه نظارتی نمایندگی در قبال دولت روحانی بهره برده است.
مرداد سال ۹۹ او معتقد بود: «الان شما رئیس‌جمهوری دارید که آرزوی ۱۰۰ ساله مردم ایران را برآورده می‌کند. دولت روحانی بدون درآمد نفت، کشور را اداره می‌کند چیزی که حضرت امام آرزو داشت و هم در سیاست‌های ابلاغی رهبری شاهد بودیم. نفت نداریم و روحانی کشور را با تقریباً ۳۰ درصد یا ۴۰ درصد درآمد پیش‌بینی شده اداره می‌کند.»
حمایت‌های او از دولت فقط شامل مدح و ثنای روحانی نبود، بلکه او همین‌قدر مبالغه‌آلود، در خصوص محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولت روحانی هم صحبت می‌کرد. آبان ۹۹ جعفرزاده گفته بود که «ظریف به عنوان علمدار صلح و دوستی در کشور ما شناخته شده و کسی است که زحمات زیادی کشیده تا برجام را به کرسی بنشاند؛ برجامی که تاریخ حداقل یک قرن دیگر در مورد آن قضاوت خواهد کرد... اگر ظریف تصمیم بگیرد در انتخابات سال آینده کاندیدا شود اکثریت مردم به ظریف رأی بالایی خواهند داد. ظریف با ظرافت کار بسیار بزرگی انجام داد که در تاریخ این کشور و چه بسا تاریخ دنیا ثبت خواهد شد.»
او روحانی، مطهری، ظریف، لاریجانی، جهانگیری و خاتمی را نخبگانی می‌داند که مردم به حرف آن‌ها گوش می‌کنند و باعث آرامش فضا می‌شوند.