شهر شمشیرهای سامورایی مهد ساخت چاقوی آشپزخانه
در شهر سکی ژاپن که زمانی به ساختن شمشیرهای سامورایی معروف بود، صنعتگران چاقو‌های آشپزخانه را تیز می‌کنند و جلا می‌دهند، اما کارخانه کوچک آن‌ها حتی با چند شیفت کار هم نمی‌تواند تقاضای جهانی را برآورده کند.
به گزارش فرارو، ارزش صادرات چاقو و سایر ابزار‌های تیغه‌دار مانند قیچی در سال گذشته در ژاپن به رکورد بالایی رسید که بخشی از آن به لطف رونق آشپزی خانگی ناشی از همه‌گیری کرونا بود.
چاقو‌های ژاپنی نیز در میان سرآشپز‌های مشتاق و حرفه‌ای که به دقت ظریف، ظاهر براق و طول عمر طولانی آن‌ها اهمیت می‌دهند، افراد بیشتری را جذب می‌کنند.
کاتسومی سومیکاما، رئیس کارد و چنگال سومیکاما در شهر مرکزی سکی، استفاده از ترکیبی از فناوری و صنایع دستی سنتی دلیل محبوبیت چاقوی ژاپنی می‌داند.
برای دستیابی به لبه بسیار تیز موردنیاز برای تهیه سوشی کامل یا برش‌های دقیق گوشت گاو، این شرکت از ماشین‌هایی استفاده می‌کند که دقت آن را تا یک هزارم میلی‌متر تضمین می‌کنند، سپس صنعتگران کار را با دست تمام می‌کنند.
سومیکاما به خبرگزاری فرانسه گفت، حتی با ظرفیت کامل، ما نمی‌توانیم ادامه دهیم. ما شاهد تقاضای بیشتری از سطح قبل از همه‌گیری کرونا در همه کشور‌ها هستیم.
شهرت سکی به قرن چهاردهم باز می‌گردد، زمانی که این شهر به دلیل محیط طبیعی غنی خود به تولید کننده اصلی شمشیر تبدیل شد. آب تمیز، زغال چوب و مواد خام برای شمشیرسازی در آن زمان ایده آل بودند.
هنگامی که در سال ۱۸۷۶ به سامورایی‌ها دستور داده شد شمشیرهای خود را کنار بگذارند، این صنعت دچار تزلزل شد، اما پس از جنگ جهانی دوم، شهر شروع به تولید چاقو‌های جیبی برای صادرات کرد.
کسب و کار در ابتدا رونق گرفت و نرخ ثابت ین به دلار برای صادرات انبوه به ایالات متحده یک امتیاز بود. اما وقتی این سیاست در دهه ۱۹۷۰ پایان یافت و چین شروع به تولید محصولات ارزان‌تر کرد، ژاپن دیگر نمی‌توانست رقابت کند.
سومیکاما گفت: زمان‌های سختی بود. سازندگان تیغه سکی به این نتیجه رسیدند که به مسیر جدیدی نیاز دارند. در آن زمان، محصولات آلمانی، از جمله چاقو‌های زولینگ، بر بازار چاقو تسلط داشتند و محصولات لوکس ژاپنی بسیار اندک بود.
در دهه ۱۹۹۰، سومیکاما مجموعه کاملی از چاقو‌های آشپزخانه درجه یک را راه اندازی کرد که هر کدام تا چند صد دلار قیمت داشتند.
شرکت او برای تأکید بر شجره‌نامه ساخت ژاپن، یک روکش دو رنگ مواج به فلز اضافه می‌کند که ظاهر سنتی تیغه‌های سامورایی را تداعی می‌کند و یک آرم با شخصیت کانجی.
سومیکاما علیرغم ظاهر شیک آن‌ها گفت که در داخل و خارج شرکت با شک و تردید‌هایی روبرو شده است که چاقو‌های گران قیمت او به فروش خواهند رسید.
او گفت: ما متوجه شدیم که محصولات ژاپنی توسط مصرف کنندگان پذیرفته نمی‌شوند مگر اینکه ارزان‌تر از محصولات آلمانی باشند.
حالا این شرکت چاقو‌های لوکس خود را در بیش از ۵۰ کشور به فروش می‌رساند.
بر اساس گزارش گمرک ژاپن، ارزش صادرات ابزار‌های تیغه‌ای آشپزخانه در سال ۲۰۲۱ به رکورد ۱۲ میلیارد ین (۹۰ میلیون دلار) رسید که ۳۰ درصد از حدود ۹ میلیارد ین سال قبل جهش داشت.