از دوران کودکی به طور مرتب به ما گفته می‌شود که برای حفظ سلامتی خود باید آب بنوشیم، اما کمتر کسی از خطراتی که ممکن است با ننوشیدن آب به اندازه کافی ما را تهدید کند، حرف زده است. یک مطالعه جدید چند دلیل تازه را برای هیدراته ماندن و خوردن آب به صورت روزانه به شما ارائه می‌کند.
اکنون، حدود نیمی از جمعیت جهان آب روزانه توصیه شده را (که معمولاً از حدود ۵/۱ لیتر در روز است) مصرف نمی‌کنند ودلایل مختلفی برای آن وجود دارد، از جمله دسترسی نداشتن به آب تمیز و آشامیدنی، فراموشی در مصرف آب و فرار از تخلیه مثانه. اما نباید این نکته را از یاد برد که افزایش کسری مایعات و آب می‌تواند تفاوت قابل توجهی در خطر ابتلا به بیماری‌ها و مرگ و میر ایجاد کند.
کاهش آب بدن رایج‌ترین عاملی است که سدیم را افزایش می‌دهد، به همین دلیل است که نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد هیدراته ماندن یا نوشیدن آب کافی ممکن است روند پیری را کند و از بیماری‌های مزمن پیشگیری کند یا آن را به تاخیر بیندازد.
این تحقیقات جدید، روی ۱۱ هزارو ۲۵۵ بزرگ سال و با اندازه‌گیری سدیم در سرم خون آن‌ها انجام شد که به عنوان شاخصی برای اندازه گیری میزان مایعات استفاده می‌شود. (معمولاً هر چه آب بیشتری بنوشیم، سطح سدیم در جریان خون ما کمتر می‌شود.) ناتالیا دمیتریوا، پژوهشگر این مطالعه می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است روند پیری را کند و عمر بدون بیماری را طولانی کند.»
در تحقیقات گذشته ارتباط بین سطوح بالاتر سدیم در خون و افزایش خطر نارسایی قلبی نشان داده شد. محدوده طبیعی سطوح سدیم در خون فرد معمولاً بین ۱۲۵ تا ۱۴۶ میلی‌ای کیوالان در لیتر (mEq/L) است. در این مطالعه، نمونه‌های سرمی با سطوح سدیم بالاتر نشانگر‌های مختلف سلامت بیولوژیکی و پیری بودند.
برای مثال، افرادی که سطح سدیم آن‌ها بالاتر از mEq/L ۱۴۲ است، در مقایسه با کسانی که مقدار کمتری از سدیم را نشان می‌دهند، ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر از سن تقویمی خود به نظر می‌رسیدند. همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن از جمله نارسایی قلبی، سکته مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل ۶۴ درصد بیشتر بود.
نویسندگان مطالعه پیشنهاد می‌کنند که اندازه‌گیری سطح سدیم در خون می‌تواند به توصیه‌های پزشکان کمک کند. آن دسته از افرادی که از نظر مصرف آب در منطقه خطر قرار دارند، می‌توانند اقداماتی را نه فقط از طریق نوشیدن آب، بلکه از طریق آب میوه ها، سبزیجات و میوه‌ها برای ورود آب بیشتر به بدن خود انجام دهند.
مانفرد بوهم، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: هدف این است که مطمئن شویم همه افراد و به ویژه بیماران که دارو مصرف می‌کنند (عواملی مانند دارو‌ها ممکن است به از دست دادن مایعات بدن منجر شوند) به اندازه کافی مایعات و آب مصرف می‌کنند.
البته باید به این نکته توجه کرد که مصرف مایعات تنها عاملی نیست که بر سطح سدیم خون تأثیر می‌گذارد، اگرچه محققان متغیر‌هایی از جمله سن، نژاد و جنسیت را در نظر گرفتند.
همراه داشتن بطری آب: بطری آب را به همراه داشته باشید تا همیشه یادتان بماند که باید آب بنوشید.
تعیین زمان مشخص: برای خود زمان نوشیدن آب تعیین کنید. بهتر است زمان‌های خاصی را برای نوشیدن آب مشخص و در همان زمان به وعده خود عمل کنید.
میوه‌ها و سبزی‌ها: آب را می‌توانید از راه‌های متفاوت دریافت کنید. برای مثال می‌توانید با خوردن میوه و
سبزی‌های متفاوت میزان آب لازم برای بدن تان را تامین کنید.
یادآوری: اگر از آن دسته افرادی هستید که آب نوشیدن را فراموش می‌کنید، می‌توانید با نصب اپلیکیشن یادآور نوشیدن آب خودتان را ملزم به مصرف مایعات کنید.
منبع: روزنامه خراسان