تنها پلنگچه آلبینو شناخته شده جهان نابینا است، اما با نگاه کردن به او نمی‌توانید متوجه شوید.
به گزارش فرارو، این پلنگچه در پارک حفاظتی مدلین، در پناهگاهی بدون سازه‌های بلند که می‌تواند او را در معرض خطر قرار دهد و تحت نور کنترل شده زندگی می‌کند.
او طعمه آسانی در جنگل خواهد بود، جایی که نمی‌تواند خود را برای شکار پرندگان یا خزندگانی که برای زنده ماندن نیاز دارد، استتار کند. این همان چیزی است که او را یک سال پیش به پارک آورد، به گفته کارشناسان، رنگ سفید غیرمعمول این پلنگچه محصول جانبی جنگل زدایی است.
نگهبانان او اکنون می‌دانند که او یک پلنگچه است، یکی از گربه‌های وحشی کلمبیایی، مانند جگوار، پوما، مارگای و جگواروندی. اما شناسایی او دشوار بود، زیرا معمولاً از ابعاد بدن و رنگ خز برای این منظور استفاده می‌شود. وقتی او پیدا شد، جثه کوچکش نشان داد که او یک گربه است. وقتی بزرگتر شد، به او مشکوک شدند که یک جگواروندی است. سرانجام، پس از یک سری مطالعات در آزمایشگاه‌های دانشگاه آنتیوکیا و پلیس ملی، او به‌عنوان پلنگ پاردالیس یا پلنگچه شناسایی شد.
خورخه لوندونو، سخنگوی این پارک، می‌گوید: چند هفته پیش، او از یک گربه آلبینو به پلنگچه آلبینو تبدیل شد.
او در حال حاضر نزدیک به ۱۳ کیلوگرم وزن دارد. این پلنگچه بی وقفه غذا می‌خورد، به طوری که نگهبانان مجبور شدند رژیم غذایی او را از یک کیلوگرم در گوشت به ۷۰۰ گرم در روز کاهش دهند. او عاشق گوشت، به خصوص سوسیس خون مرغ است و نسبت به بوی اسطوخودوس ضعف دارد.
این پلنگچه در نوامبر ۲۰۲۱ در منطقه‌ای جنگلی در امالفی (شمال شرقی آنتیوکیا) پیدا شد.
کارشناسان بر این باورند که مادر توله سفید خود را به منظور محافظت از خواهر و برادر‌های سالمی که در هنگام شکار مادر در لانه در معرض دید قرار می‌گرفتند، رها کرد. رنگ سفید می‌توانست آن‌ها را طعمه آسانی برای جغد، شاهین یا عقاب کند. علاوه بر این، نابینایی پلنگچه کوچک نگهداری از او را دشوار می‌کرد. غریزه مادری ممکن است محافظت از بچه گربه‌های سالم را در اولویت قرار داده باشد.