ساختن بنا‌ها فقط به علم مهندسی احتیاج ندارد بلکه می‌تواند یک هنر چشم‌نواز و خیره‌کننده هم باشد. در واقع انگار «معماری» روی مرز بین علم و هنر قرار گرفته است. معماران باید از یک طرف موضوعاتی مثل استحکام و کارایی را در نظر داشته باشند و از طرف دیگر باید تلاش کنند تا نتیجۀ کارشان زیبا و احساس‌برانگیز باشد.
به گزارش فرارو به نقل از فرادید، معماری مثل هر هنر دیگری تاریخی پیچیده و پر از شگفتی داشته است. بنا‌های باستانی مثل اهرام مصر یا قصر‌های قدیمی هنوز هم با وجود گذشت قرن‌ها ما را مجذوب شکوه و عظمت خودشان می‌کنند.
اما این جذابیت هنوز هم ادامه دارد. همین امروز هم معماران با استفاده از شیوه‌ها و سبک‌های مختلف معماری مدرن و پست‌مدرن، در نقاط مختلف دنیا آثاری چشمگیر و غافلگیرکننده خلق می‌کنند.
در اینجا نگاهی خواهیم داشت به پنج اثر خاص و برتر معماری در سال ۲۰۲۲؛ آثاری که با طراحی‌های خاص و خلاقانه‌شان، «خانه» را به مکانی دوست‌داشتنی و اعجاب‌انگیز تبدیل کرده‌اند؛ چیزی فراتر از صرف یک «محل سکونت».
جونیا ایشیگامی معمار ژاپنی این بنای شگفت‌انگیز را شبیه به یک شبکه از غار‌های زیرزمینی طراحی کرده است. این بنا که شامل یک رستوران و یک خانه است، در دل زمین کنده شده و دیوار‌ها و سقف آن به صورتی یک‌تکه با تزریق سیمان شکل گرفته‌اند؛ دیوار‌هایی که با خاک و گل پوشانده شده‌اند و حالتی کاملا طبیعی به بنا بخشیده‌اند.
موقع تماشای این بنا احساس می‌کنید که در فضایی چندهزارساله و در دل یک بنای باستانی قرار دارید؛ در حالی‌که همه چیز به مدرن‌ترین شکل ممکن طراحی و ساخته شده است. اگر از بالا به بنا نگاه کنید یک سطح سیمانی سفید را خواهید دید، اما وقتی از پلکان پایین می‌روید با فضایی رازآلود و گرم مواجه می‌شوید که در احاطۀ یک محوطۀ باغی زیبا قرار گرفته است.
ویژگی اصلی این خانه طاق‌های ضربی در ورودی خانه، کنگره‌ها و قوس‌های متعدد با اشکال و اندازه‌های متفاوت و رنگ خاکی نمای ساختمان است. طراحی این خانه به صورتی است که علاوه بر زیبایی و القای حس صمیمیت، اجازۀ ورود گرمای بیش از اندازه را نیز به خانه نمی‌دهد.
در طول روز همیشه میزان سایه و آفتاب در درون خانه در حدی متعادل قرار دارد و راهرو‌ها و بالکن‌های تو در تو، جاذبه‌ای خاص به درون محوطۀ بنا بخشیده‌اند.
این خانه در مرز یک منطقۀ جنگلی در کالیفرنیا قرار دارد و مشخصۀ آن داشتن یک اتاقک برج مانند با نمای فلزی است. بقیه بخش‌های ساختمان نمایی از شیشه و سیمان دارند. هدف از شکل خاص این بنا این بوده که استفادۀ از محیط زیبای بیرون را به حداکثر برساند و ساکنان خانه را به بهترین شکل با فضای بیرونی مرتبط کند.
استفادۀ درست و به جا از شیشه و سیمان و طراحی خاص بنا باعث شده که تقریبا از هر جای این بنا، چشم‌اندازی به جهات مختلف وجود داشته باشد. این ساختمان هم کاملا شبیه یک بنای مدرن است و هم انگار بخشی از خود منظرۀ جنگلی است.
معمار این خانه آن را یک جور «معماری باطنی و شهودی» توصیف کرده است. این خانه مثل هر اثر مینیمالیستی دیگری انگار یک «فکر عمیق» است که تجسم پیدا کرده و به قالب یک بنا درآمده است. درخشش رنگ سپید خانه در پس‌زمینۀ وسیع و خلوتی قرار گرفته و باعث شده که جلوۀ بنا بیشتر به چشم بیاید.
نکتۀ خاصی که معماری این بنا را چشمگیر و برجسته می‌کند این است که هم کاملا ساده است و هم کاملا متفاوت. ارتفاع دیوار‌ها انگار خانه را به منظرۀ آسمان پیوند می‌دهند و تصویری رویاگونه از آن می‌سازند. طراحی داخلی خانه هم همینقدر ساده و در عین حال چشمگیر است. طراحی محل باغچه‌ها و درخت‌های داخل ساختمان هم یکی از ویژگی‌های فوق‌العادۀ این خانه است.
این خانۀ جنگلی، به معنای واقعی کلمه «جنگلی» است، زیرا علاوه بر اینکه با نمای شیشه‌ای‌اش چشم‌اندازی کامل از جنگل را فراهم می‌کند، بخش اعظمی از خود خانه هم در هوا قرار دارد و هم‌سطح با شاخ و برگ درخت‌هاست.
ورودی خانه روی زمین قرار دارد، اما امتداد آن از شیب تپه فاصله می‌گیرد و نسبت به سطح زمین ارتفاع قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند. با اینکه نمای شیشه‌ای و فلزی بیرون خانه آن را کاملا شبیه یک بنای مدرن کرده است، اما فضای درونی با چوب پوشیده شده و احساس گرما و طبیعی بودن را به ساکنان خانه می‌بخشد.