فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: خصوص: به ویژه و مخصوصا / رقعه دلقش: به ضم اول سکون دوم پاره‌ی خرقه‌ی وی
معشوقا! من دوستدار توام و می‌دانم که از این موضوع باخبری، چرا که نادیده‌ها را می‌بینی و نانوشته‌ها را می‌خوانی، در مفهوم این شعر می‌توان گفت، معشوق عالم السر و الخفیات است. از این رو، هر آنچه را که در اعماق وجود سالک درگاهش می‌باشد، مطلع است. در ادامه لازم به ذکر است که سالکان درگاه دوست، غم و رنج فراق از دوست را به دوش می‌کشند و سختی آن را به جان می‌خرند، به یادزمانی که در پناه او ماوا گزینند و در آرامش بسر ببرند.
خوشا به حالت که مال حلال به دست آوردی و در زندگی ات مال حرام راهی ندارد، تربیت فرزندان و خانواده بستگی به شیوه‌ی کسب مال دارد. از هرچه دست که بدهی، از همان دست می‌گیری. به خدا باید توکل کنی!