یحیی گل‌محمدی دربی آخر را در دقایق پایانی از دست داد و همان مساوی و از دست دادن دو امتیاز باعث شد قهرمانی را از دست بدهد. افتخاری که اگر حاصل می‌شد گل‌محمدی را همسطح برانکو در کسب سه قهرمانی متوالی یک فینال آسیا قرار می‌داد و می‌توانست باعث کمرنگ‌تر شدن مقایسه این دو مربی و توازن در این مقیاس شود.
گل‌محمدی با همان گل دقایق پایانی و اعتراض عجیبی که منجر به محرومیت طولانی‌اش شد قهرمانی را به رقیب سنتی داد و این تساوی برایش خیلی گران تمام شد تا الان دنبال پیروزی در دربی باشد. یحیی از زمانی که به پرسپولیس آمده دو بار در بازی‌های حذفی و در ضربات پنالتی دربی‌ها را باخته، اما در لیگ شکستی نداشته است. با این حال مساوی با استقلال در دربی آخر چیزی از باخت کم نداشت.
به همین خاطر حالا و در دربی بعد از تعطیلات که حکم فینال نیم فصل را خواهد داشت یحیی دنبال برد خواهد بود حتی اگر طی این مدت همه چیز خوب پیش نرفته باشد. عدم برگزاری اردوی خارجی، دیر برگشتن ملی‌پوشان و دوری طولانی‌مدت آن‌ها و البته مشکلات داخلی مثل بحران‌های مالی و تقابل باشگاه با بازیکنان همه مسائلی است که می‌تواند چالش‌های بزرگی در راستای آماده‌سازی تیم ایجاد کند، اما گل‌محمدی دنبال برد است تا اختلاف را در صدر جدول بیشتر کند و گام بزرگی برای قهرمانی در نیم‌فصل بردارد.
برای رسیدن به این برد شاید چیدن یک ترکیب تهاجمی از سوی هواداران و برخی پیشکسوتان پرسپولیس بهترین و آرمانی‌ترین حالت ممکن باشد. از وقتی شیخ دیاباته آماده شده، بسیاری از پیشکسوتان و هواداران یحیی را تحت فشار قرار داده‌اند که از دو مهاجم نوک استفاده کند، اما آیا یحیی به این ریسک تن خواهد داد؟
گل‌محمدی که مقابل تیم‌های متوسط و حتی کوچک لیگ حاضر نشد با دو مهاجم نوک بازی کند و از یک مهاجم نوک و یک بازیکن در نقش مهاجم سایه پشت سر لوکادیا استفاده کرد، حاضر است زوج گرانقیمتش را در ترکیب اصلی خط حمله قرار دهد؟
در نگاه اول همانگونه که در سطور بالا ذکر شد به خاطر ریسک بالای این حرکت بعید است چنین اتفاقی رخ دهد چرا که در دربی‌ها همواره نباختن در اولویت است و مربیان اول برای نباختن ترکیب می‌چینند و بعد دنبال برد هستند، اما حالا شرایط تا حدودی فرق کرده. اول اینکه دیاباته نسبت به یک ماه قبل آماده‌تر است و چشم‌پوشی از او سخت شده، ضمن اینکه استقلال تیم سابق اوست و حضورش در میدان می‌تواند به لحاظ روانی روی مدافعان استقلال تأثیر بگذارد.
حضور دو مهاجم نوک در خط حمله یعنی که یحیی باید از یک هافبک دفاعی در کنار سروش رفیعی در مرکز خط میانی استفاده کند یا اینکه دو هافبک تدافعی مثل کمال و سرلک (در صورت آماده شدن تا آن روز) را کنار هم قرار دهد که شاید تعداد بازیکنان مرکز زمین پرسپولیس را نسبت به استقلال کم کند. پرسپولیس و یحیی که همیشه دنبال مالکیت توپ هستند اصلاً دوست ندارند با کمبود نفرات‌شان در مرکز زمین مالکیت را به حریف سنتی بدهند و فوتبال واکنشی داشته باشند و این هم یک دلیل محکم برای روی نیاوردن به بازی با دو مهاجم نوک از ابتدای کار است، اما با توجه به دو امتیاز بالاتر پرسپولیس شاید میزان احتیاط یحیی نسبت به ریسک‌پذیری‌اش بیشتر باشد.
ایران ورزشی