پادشاه مالزی انور ابراهیم را به عنوان نخست‌وزیر جدید مالزی اعلام کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از الجزیره، ائتلاف پاکاتان هاراپان (PH) انور ابراهیم بیشترین کرسی‌ها را در انتخابات به دست آورد، اما هیچ حزب یا ائتلافی اکثریت ۱۱۲ کرسی پارلمان که برای تشکیل دولت لازم بود، بدست نیاورد.
این پیرمرد ۷۵ ساله بار‌ها و بار‌ها از نخست‌وزیری محروم شده است: او در دهه ۱۹۹۰ معاون نخست‌وزیر و در سال ۲۰۱۸ نخست‌وزیر رسمی در انتظار بود. در این بین، او نزدیک به یک دهه را به اتهام فساد اخلاقی در زندان گذراند که به گفته او اتهاماتی با انگیزه سیاسی بود.
سلطان عبدالله سلطان احمد شاه اعلام کرد که انور نخست وزیر خواهد شد، زیرا از حمایت اکثریت ۲۲۲ نماینده پارلمان مالزی برخوردار است. ملک سلطان عبدالله گفت که این پیرمرد ۷۵ ساله در مراسمی در ساعت ۵ بعد از ظهر امروز (۰۹:۰۰ به وقت گرینویچ) در کاخ سوگند یاد خواهد کرد.
انور ابراهیم فعالیت سیاسی خود را به عنوان یک فعال دانشجویی آغاز کرد و در سال ۱۹۷۱ جنبش جوانان مسلمان مالزی را که با نام اختصاری مالایی ABIM شناخته می‌شود، تأسیس کرد و بعداً اعتراضاتی را علیه فقر روستایی و سایر دلایل اجتماعی-اقتصادی رهبری کرد. فعالیت‌های او ماهاتیر محمد، نخست‌وزیر وقت را جلب کرد و او را متقاعد کرد که به سازمان ملی متحد مالایی (UMNO)، حزب حاکم در BN (باریسان) بپیوندد، که از زمان استقلال مالزی در سال ۱۹۵۷ بر مالزی حکومت می‌کرد. انور به سرعت در رتبه‌های بالاتری قرار گرفت و وزیر دارایی و معاون نخست وزیر شد و به عنوان یک سیاستمدار کاریزماتیک، جاه طلب و اصلاح طلب شهرت پیدا کرد.
اما با عمیق‌تر شدن بحران مالی آسیا، ماهاتیر به مردی که به عنوان جانشین خود انتخاب کرده بود، پشت کرد. در سپتامبر ۱۹۹۸، انور برکنار شد و به فساد اخلاقی متهم شد. هزاران نفر به خیابان‌های کوالالامپور ریختند و انور که ادعا می‌کرد این اتهامات دارای انگیزه سیاسی است، دستگیر شد. انور در سال ۲۰۰۴ آزاد شد و دومین محاکمه او دنبال شد، زیرا جنبش اصلاحاتی که با سقوط او در سال ۱۹۹۸ آغاز شده بود، شتاب گرفت. در مجموع، انور حدود ۱۰ سال را در زندان گذراند تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۱۸ مورد عفو قرار گرفت و آزاد شد.
در آن زمان او بار دیگر - زیر پرچم PH - در تلاشی برای اطمینان از مجازات BN پای صندوق‌های رای به دلیل رسوایی چند میلیارد دلاری در صندوق دولتی به ماهاتیر پیوست. اما با خلف وعده ماهاتیر برای واگذاری قدرت، مسیر انور برای رسیدن به اوج مجدداً خنثی شد و دولت پی اچ در میان درگیری‌های داخلی و فشار محافظه کاران مسلمان مالایی سقوط کرد.