عطاالله مهاجرانی وزیر پیشین ارشاد در رشته توییتی نوشت:
رحمت و رضوان خداوند بر دوست عزیز کیومرث صابری، گل آقای ملت ایران! برایم تعریف کرد:
من دفتر مشاورت رئیس جمهور شهید رجائی بودم. آیت الله خامنه‌ای که رئیس جمهور شد، کارم ادامه پیدا کرد. آقا مصطفی میرسلیم که رئیس نهاد شد، یه نامه از گزینش نهاد برام فرستادند. نماز جمعه می‌روم؟ و …
از همین قبیل اسئله! از بالای صفحه تا پایین با قلم سبز از چپ به راست یه خط پررنگ کشیدم! بالای صفحه نوشتم:
از نو رسیدگان خرابات نیستیم!
سیگاری آتش زدم و کیف و کتابم را جمع و جور کردم با خودم گفتم، می‌روم دیگر جای من نیست. تلفن زنگ زد. گوشی را بر داشتم. آیت الله خامنه‌ای بود!
بلافاصله خواند:
عشاق را به تیغ زبان گرم می‌کنیم
چون شمع تازیانه پروانه ایم ما!
تمام! با خودم گفتم می‌مانم! کیف و کتابم را پهن کردم. یکهو محمد خان که معاون مالی اداری بود، آمد اتاقم و محکم بغل- ماچ آبدار! گفت این نامه برای شما اشتباهی اومده، اصلا با این آقا مصطفی کار کردن سخته!
پرسیدم چرا سخته؟!
- برای این که نمی‌خنده، معتقده اگر کسی پیتزا بخوره باید بره غسل انجام بده!
کیومرث صابری در نهاد ریاست جمهوری ماند و هفته‌ای دو سه باری او را می‌دیدم. قهوه اعلا و بیسکویت مادر! خداوند رفتگان را بیامرزد. نام و یادشان عزیز
این طرز نوشتن، هیچ وقت مفید نبوده و الان هم مفید نیست. صریح باش!