صنعت گاز گذر آرام و بیدغدغه از زمستان امسال را مستلزم مدیریت مصرف گاز طبیعی اعلام کرده و این درحالی است که پیشبینی میشود میزان مصرف در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ معادل شش درصد افزایش یابد.
بهگزارش ایسنا، طبقپیشبینیهای صورت گرفته منابع تولیدی شرکت ملی گاز ایران و پالایشگاهها همچون سال قبل محقق میشود که حدود یک میلیارد مترمکعب در روز خواهد بود، با این حال طبق اعلام جولایی، مدیر دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران امسال با وجود کنترلهای لازم، بهدلیل نبود موازنه تولید و مصرف، احتمال افت فشار گاز طبیعی است، اکنون حدود ۹۰ درصد گاز مصرفی از مناطق جنوبی کشور تأمین و از طریق خطوط انتقال قوی در اقصینقاط کشور توزیع میشود، بنابراین نداشتن اعتدال در مصرف، شهرهای شمالی کشور را با بحران روبهرو خواهد کرد.
وی درباره احتمال قطعی گاز در صورت افزایش مصرف گفت: درباره قطعی گاز نمیتوان رقمی ارائه کرد؛ هر زمان که شبکه کشش نداشته باشد و در واقع هر وقت مصرف از تولید جلو بیفتد آن زمان دچار مشکل میشویم و باید با توجه به اولویت تأمین گاز بخش خانگی، با مدیریت مصرف بخش صنایع برای تأمین پایدار بخش خانگی اقدام کنیم.
مدیر دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران درباره اولویت تأمین گاز در بخش نیروگاهی نیز تصریح کرد: درباره مصرف بخش نیروگاهی نیز اگر نیروگاهها را در مصرف محدود کنیم، باید فرآورده را برای خوراک جایگزین کرد بنابراین نمیتوان مصرف گاز نیروگاهها را به صفر رساند از این رو اگر مصرف از پیشبینی فراتر رود، ممکن است در نقاط انتهایی شبکه دچار افت فشار و قطعی گاز شویم.
مدیر دیسپچینگ شرکت ملی گاز ایران درباره تصمیم برای واردات گاز نیز گفت: برای واردات مذاکراتی در حال انجام و وزیر نفت با طرفهای دیگر در حال مذاکره است که به محض نتیجه بخشبودن، اطلاعرسانی میشود و با توجه به مذاکرات خوب امیدواریم اتفاقهای خوبی برای واردات بیفتد.
باید توجه داشت که مصرف بهشدت تابع بخش خانگی و تجاری است. برای نمونه سال گذشته در این بخش رکورد مصرف ۷۲۰ میلیون مترمکعب در روز هم ثبت شد. شاخصهای مختلفی درباره بهینه مصرف وجود دارد، مهمترین شاخص شدت مصرف انرژی است که مقدار انرژی برای تولید یک واحد ثروت را نشان میدهد. بررسی روند ۲۰ ساله کشورها نشان میدهد این شاخص همواره نزولی بوده است، اما در کشور ما با توجه به اینکه همه نگاهها به سمت افزایش عرضه بوده، همچنان به فکر افزایش تولید انرژی هستیم و بر همین اساس شدت مصرف انرژی بالا رفته است که جز ایران تنها عربستان در این دسته قرار میگیرد.
اگر از نگاه اقتصادی بنگریم یک واحد سرمایهگذاری در بخش بهینهسازی مصرف انرژی، معادل ۱۰ واحد سرمایهگذاری در بخش تولید انرژی است، به بیان واضحتر اگر یک دلار در بخش بهینهسازی سرمایهگذاری کنیم، معادل ۷ تا ۱۰ دلار سرمایهگذاری برای تولید نفت و گاز است. در واقع مدیریت تولید و مصرف یک شبه و یک ساله نیست، بلکه به تصمیمگیری بلندمدت برمیگردد و توسعه یک مخزن حداقل شش سال زمان میبرد، آنطور که اعلام شده شرکت ملی گاز عزم جدی برای افزایش مخازن ذخیرهسازی داردتا بتوان ظرفیت ذخیرهسازی را به نرم جهانی برسانیم وحداقل ۱۰ درصد مصرف را پوشش دهد و از ۳ میلیارد ذخیرهسازی در سال به ۵.۵ میلیارد مترمکعب برسیم.
هرچند در حال حاضر بیش از ۲۰۰ پروژه مهم و اساسی صنعت گاز در کشور در حال اجراست، اما بهدلیل شرایط ناترازی ۲۰۰ میلیون مترمکعبی تولید و مصرف گاز کشور در زمستان امسال، صرفهجویی در مصرف گاز یک ضرورت برای همه مشترکان بهحساب میآید.
این سبک از هدر دادن منابع مایه عبرت ایران و جهان خواهد شد.
در بریتانیا حدود ۱۵ سال پیش شهرداریها به خانه هایی که بخوبی عایق نبودند سوبسید میدادن که خانه هایشان را در برابر اتلاف دما عایق بندی کنند.
شبها هلیکپترهایی مجهز به دستگاههایی که میتوانستند اتلاف دما را شانسایی کنند ساختمانهایی را که عایق نداشتند را شناسایی میکرند و بعد شهرداری به آنها تذکر میداد.
کشور ما روی ذخایر عظیم گازی و نفتی قرار دارد اما همین کشور یکی از بزرگترین مصرف کنندگان گاز است یعنی بیشتر از انی که صادر میکنیم , وارد میکنیم و این در حالی است با توجه به شرایط جغرافیایی یعنی استانهای گرم سیر و داشتن هوای آفتابی بالای ۲۰۰ روز در سال و ... کشورمان بخوبی میتواند از تکنولوژی های جانشین سوختهای فسیلی برای تولید انرژی استفاده کند مثلا انرژی خورشیدی و شهرداریها میتوانند به خانه ها یا مجتمع هایی که از انرژی خورشیدی برای تولید برق استفاده میکنند سوبسید بدهند مثلا روی مالیات خانه.
خلاصه اینکه کشورما اگر چه از نظر سیاسی در منطقه یی پرتلاطم قرار گرفته اما از نظر منابع طبیعی در یکی از بهترین مناطق جهان قرار دارد که متاسفانه ما استفاده یی از ان نمیکنیم .
توی همین توهمات موندیم.
وقتی نمی تونیم استخراج کنیم چه فایده داره؟
مسئولین هم به جای تدبیر واصلاح در روند تولید و مصرف فقط شعار میدن.