پس از دو سال همه‌گیری کووید-۱۹ در فیلیپین عرصه‌های سنتی جنگ خروس‌ها در سراسر این کشور از سر گرفته شده است.
به گزارش فرارو، خروس‌بازی در فیلیپین بسیار محبوب است، جایی که هر هفته میلیون‌ها دلار روی مسابقات شرط‌بندی می‌شود.
خروس‌هایی که خار‌های فلزی روی پا‌های خود دارند، در یک مبارزه وحشیانه تا سر حد مرگ، می‌جنگند، در حالی که تماشاگران - اکثراً مرد‌ها - روی نتیجه شرط می‌بندند.
حامیان از این رویداد خونین به عنوان بخشی از هویت فیلیپینی دفاع می‌کنند و استدلال می‌کنند که اگر آن‌ها نجنگند پرندگان خورده می‌شوند. اما مخالفان معتقدند که این ظالمانه است و باید مانند بسیاری از کشور‌های دیگر ممنوع شود.
دنیس د لا کروز، ۶۴ ساله، در جریان مبارزه خروسش در سن پدرو، شهری در جنوب مانیل، به خبرگزاری فرانسه گفت: در روستای ما، بیش از نیمی از ساکنان خروس جنگنده دارند.
د لا کروز، پسر یک اپراتور قدیمی کابین خلبان، گفت که هرگز شغلی عادی نداشته است. در عوض، او به سود خروس‌هایی که برادرزاده‌هایش در یک مزرعه بزرگ پرورش داده بودند، تکیه می‌کند.
چستر کابالزا، مردم شناس دانشگاه فیلیپین گفت: در کشوری که گرفتار نابرابری است، جنگ خروس‌ها منحصر به فرد است که در آن ثروتمندان و فقیر‌ها با هم ترکیب می‌شوند و طبق قوانین یکسانی بازی می‌کنند.
یکی از علاقه‌مندان جنگ خروس‌ها به خبرگزاری فرانسه گفت که شرط بندی ۳۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰۰ پزو در یک مبارزه معمول است. مسابقه‌ای که می‌تواند کمتر از یک دقیقه طول بکشد.
ادوین لومبرس، پرورش دهنده گفت: اگر خروس شما برنده شود، مانند یک مرد سرسخت از رینگ بیرون می‌روید، اما اگر شکست بخوری، سرت را پایین می‌اندازی و می‌روی.
کاترینا دل اسپیریتو سانتو از فعالان دفاع از حقوف حیوانات بر ممنوعیت جنگ خروس‌ها تاکید می‌کند، زیرا پرندگان مجبور به مبارزه تا سر حد مرگ هستند، اما تلاش‌های این فعال در فیلیپین مورد توجه قرار نگرفت.
خروس‌های جنگنده در سرتاسر کشور وجود دارند و دارایی‌های ارزشمندی هستند. قیمت یک پرنده بسته به رکورد برد والدینش بین ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ پزو است.
پرندگان جنگنده در قفس‌های سیمی خارج از خانه‌ها در مناطق شهری یا در پناهگاه‌های مثلثی در مزارع نگهداری می‌شوند.
رودریگو دوترته، رئیس جمهور سابق فیلیپین، برای احیای این مراسم و سرازیر شدن درآمد به خزانه‌های دولتی، به هفت تیم مجوز داد تا خروس‌بازی آنلاین انجام دهند.
به گزارش فرارو، مبارزات که به عنوان e-sabong شناخته می‌شوند، در میدان‌های خالی برگزار می‌شد و به صورت ۲۴ ساعته پخش می‌شد و به افراد این امکان را می‌داد که حداقل ۲۰۰ پزو در هر مبارزه روی تلفن همراه خود شرط‌بندی کنند. محبوبیت این رویداد و درآمد آن افزایش یافت.
مردمی که پیش از این هرگز جنگ خروس‌ها را تماشا نکرده بودند، شروع به شرط‌بندی کردند، در حالی که مزارع بزرگ پرورش شاهد افزایش تقاضا برای خروس‌های خود بودند.
دوترته گفت که دولت ملی ۶۴۰ میلیون پزو در ماه به عنوان کارمزد دریافت می‌کند - حتی با وجود رکود اقتصادی. برای اپراتور‌های e-sabong نیز سودآور بود.
دوترته تحت فشار فزاینده مردم و قانونگذاران، با اکراه خروس جنگی آنلاین را کمی قبل از پایان دوره ریاست جمهوری خود در ژوئن تعطیل کرد. اما با کاهش محدودیت‌های کرونا در سال گذشته، دولت‌های محلی اجازه دادند تا نبرد‌ها را از سر بگیرند.
داندون کلنور، ۴۵ ساله، از علاقه‌مندان به جنگ خروس‌ها می‌گوید: مردم عصبانی بودند، زیرا سرگرمی مورد علاقه آن‌ها از بین رفت. الان همه خوشحال هستند.