فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: به جان او: سوگند به جان او که می‌خورم/دولت: بخت نیک؛ کامکاری
رسیدن به وصال معشوق برتر از عمر جاودانه است. پروردگارا چیزی را در اختیارم بگذار که بهتر است. مقصود او از این شعر این است که نوشیدن شهد وصال او و داشتن نشانی از اطاعت او از هر آنچه در دنیا و عقبی باشد بهتر است. چرا که سالکان بواسطه آن می‌توانند در درگاهش عمری جاودانه یابند و در پناهش آرام گیرند.
از لطف و رحمت خدا غافل مباش و زوری خود را عادت بده که این رحمت و لطف خدا را درک کنی و تا می‌توانی سعی و تلاش خود را به کار گیر که از گناهان صغیره و کبیره پرهیز کنی تا در روز محشر آسوده خاطر باشی.